The Four Destined Rose {Completed}

Chapter47

Chapter47

Austine’s Pov

“You lost her?”- hindi ko makapaniwalang tanong sa kanila

“We didn’t mean that. Nasa hospital lang siya, pero ilang oras na ang nakalipas ng hindi siya nakabalik. Kaya pumasok kami sa kwarto ng kuya niya, then her brother said na umalis na siya kanina pa”- sagot ni Syete sa akin

“Uno calm down, Luna can defend and protect her self, just trust her”- sabi sa akin ni kwatro, na mas nag painit ng ulo ko dahilan para masuntok ko ang mesa sa harap ng kwarto

“No. I can’t calm down. Paano kung mawala nanaman siya?”- nag aalalang tanong ko sa kaniya

“Hindi, hindi siya mawawala. And we will find her”- sabi naman ni Terry, nandito kaming lahat sa conference room

“Terry was right, hindi natin kailangan mag sisihan ditto. We should think of ways to do a plan para mahanap natin siya, if anyone abducted her malamang my tatawag sa atin”- sabi naman ni Kristal, kaya napatango naman ako sa sinabi niya

“Dapat kasi, hindi tayo nag papadala sa init ng ulo at sa emotion natin. Yan ang parating sinasabi sa amin ni Jean. Calm down and think”- sagot naman ni Stella

“We should check the CCTV footage in the hospital, mag tanong tanong din tayo sa mga tao dun kung my napansin ba silang kahinahinala na napansin sila o my nakakita ng mga nangyari”- sabi naman ni dos sa akin at napatango ako

“Otso at Sais, kayu ang iaasign ko para mag check ng CCTV footage sa hospital, Syete icheck mo naman ang mga kalapit na CCTV baka sakaling my nahagip ito”- sabi ko sa kanila na agad naman nila tinanguan

“Dos at Kwatro, mag tanong kayo sa mga bantay ng Kuya niya baka sakaling mabigyan tayo ng clue kung anong nangyari sa kaniya before she was missing”- sabi ko sa kanila at tmango naman sila

“Kami anong gagawin namin?”- tanong ni Terry sa akin

“Just continue on contacting her every minute, baka sagutin niya ang tawag niyo.”- sab ko na agad naman nilang tinanguan

“I’ll try to access her GPS”- sabi naman ni Tres

“Okay guys, let’s get going”– sabi ko sa kanila at tumango naman

Nag drive na din ako papunta sa hospital, pero hindi katulad nila Otso na dumeretso sa security system, ako ksi ang dumeretso sa kwarto ng kuya niya. I need to know kung anong pinag usapan nila, or any clue para mahanap siya. If anything happened, I might not forgivr myself for slipping in my hands.

“Hi, Im---“

“I know who you are, just get to the point”- sabi ng kuya niya sa akin kaya huminga ako ng malalim

“Jean was missing”- agad na sabi ko dahil para mapanganga sila ng sabay-sabay

“WHAT?!”- sabay sabay na sigaw nila sa akin

“Yes, she is. Hindi na siya nakabalik mula ng dalawin ka niya, that’s is why I’m here to ask kung ano ba napagusapan niyo. Just any clue to connect where she is right now”- sabi ko sa kanila, biglang napatayo ang kuya niya mula sa pag kakahiga sa higaan niya.

“Nagalit siya, she was mad at me”- sabi ng kuya niya at napasabunot pa sa buhok niya

“Your funny.”- sabi ko at natawa pa ng kaunti

“What?”- naiinis na tugon niya sa akin

“I said, your funny. Jean could never be mad at you. Kaya niya ngang ibuwis ang buhay niya para sa iyo eh. Mad is a strong word para sa nangyari sa inyo”- sabi ko sa kaniya

“How do you know that?”- tanong niya sa akin at tinitigan pa ako na tila nag tataka sa mga sinabi ko

“I just know Jean, mahal ka niya. Dapat nga ikaw pa ang mas nakakaalam at mas nakakilala sa kaniya. Ano ba ang pinag talunan niyong dalawa?”- tanong ko sa kaniya, that is my point on coming here in anyway

“Tutol ako sa desisyon niyang ilagay sa kamay niya ang batas. She was deciding to kill Henry”- sabi ng kuya niya sa akin

“I understand your point, pero dalawa lang kasi yan. Siya ang papatay o siya ang MAMAMATAY”- maiksi at makahulugan kong pag papaliwanag sa kanya na sana naman ay nakuha niya agad ang ibig kong sabihin

“I know you won’t let anything happened to her”- biglang sabat ni Raven dahilan para lingunin ako ng lahat

“Yes, pero katulad sa mga panahon ngayon. Hindi siya puwedeng umasa na lang sa akin. She knows what to do. That is why she was trained, trained to used her head most of the time than to let her emotion get in her way”- sabi ko sa kanla dahilan para matahimik sila

“Pero mahahanap mo naman siya”- agad na sabi nung Carlos sa akin

“Yes. Kailangan. She’s my everything”- sagot ko sa kaniya na agad naman nilang tinanguan sa akin

“Pero wala talaga akong masasabi na makakatulong sa pag hahanap sa kaniya. Kung my alam lang ako di sana ako na ang nag hanap sa kaniya, kung hindi ka nga dumating at nag tanong ay hindi ko malalamang nawawala na pala siya”- sabi ng kuya niya sa akin

“Kung ganun ay kailangan ko ng mauna. I need to find her as soon as possible. Tatawag na lang ako sa inyo kung may lead na kami o nahanap na namin siya.”- sabi ko sa kanila na agad naman nilang tinanguan

“Please, do find her”- sabi ng kuya niya na tila maluluha na

“I will”- sabi ko at nag lakad papunta ng pinto para lumabas ng biglang mag ring ang phoneko at si Syete ang tumatawag

*In Call*

“Syete”- sagot ko sa kaniya sa kabilang linya

“Bumalik ka na sa mansion”- utos niya sa akin na nag pakunot ng noo ko
“Why?”- agad na tanong ko sa kaniya

“Jean is back”- mag kahalong nagulat at natuwa ako sa balitang nalaman ko

“H-How?”- hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya

“That’s why we need to know. We need to go back, now.”- sabi niya at tumango naman ako kahit hindi niya kita bago binaba ang tawag niya

*End of Call*