The Four Destined Rose {Completed}

Chapter22

Chapter 22
Jean’s Pov
It’s been a week since hindi ako pumapasok, ewan ko ba. Na iinis ako kila Austine, pero hayst wala naman akong choice kung hindi pumasok, dahil the deal is still on. Ipapadala parin ako ni dad sa ibang bansa pag napasabak ako sa gulo sa loob nang school. Mabuti na lang sa labas yun nang school. Wala na rin ang pasa ko sa mukha, nandito na rin ako sa school kasi nga my pasok nah.

“Jean!!!!!”- tawag sa akin ni Terry tapos sinalubong ako nang yakap

“Bumalik kna Jean”- ang laking ngiting sabi ni Kristal

“Ahh…Yeah”- sabi ko at ngumiti
“Kamusta kana? Di ka man lang nag paramdam nung umuwi ka sa inyo, di ka rin matawagan, ano bang nangyari sayo?”- tanong ni Stella

“ Nag pagaling lang ako. At wala din akong ganang pumasok, kung di pa ako tinakot ni dad, baka sa susunod na buwan pa ako mag- aaral. Hahahhahah”- sabi ko sa kanila pero di mn lang sila tumawa, kaya kunot noo ko silang tinignan

“Joke yun, no ba kayo? Di mn lang kayu mabiro”- sabi ko sa kanila pero di nag bago ang expression nang mukha niya

“Hindi kasi magandang biro yun”- sabi ni Terry sa akin

“Sorry naman”- sabi ko nang nakanguso sa kanila

“Matanong nga kita, my plano ka bang makilala man lang ang tunay mong ama?”- tanong ni Kristal sa akin

Yes. Sa ilang araw na hindi ako pumasok naiisip ko ring gusto ko makilala ang tunay na ama ko, and my mom ofcourse, kung meron mn. Pero hindi ko alam kung saan ako mag sisimula, paano ko siya makikita, kasi kahit sabihin ni dad na mahal niya ako at tinuring niya akong parang sariling anak, parang my kulang parin sa pagkatao ko. Parang hindi ko nakilala ang sarili ko dahil sa mga nalaman ko.

“Hey, Jean, are you okay?”- muli akong nabalik sa realidad dahil sa tawag nila sa akin

“ahh, I’m fine”- sabi ko sa kaniya

“ Hai jean”- napalingon ako sa tumawag sa akin

“Tssk. Kung minamalas ka nga naman”- sabi ko at tinignan siya na parang walang gana

“Jay”- sagot ko

“Bat nandito kayu?”- mataray na tanong ni Terry sa kanila

“Wala naman, gusto lang naming kamustahin kayu, halos isang lingo ka ring nawala Jean ahh?”- nang aasar na tuno ni Jerson

“Mga bwesit talaga kayu noh? Tama si Jean na huwag kayung pag katiwalaan”- sabi ni Stella sa kanila

“Hayst. So naïve, ang dali lang namin kayung nauto”- sabi naman ni Jeffrey

“Kung gusto niyo nang gulo, huwag dito ayaw ko nang panibagong records, mahirap nang mag kagulo kami nang dad ko”- sabi ko sa kanila at tatalikod na sana

“Hmft? Dad? Which of the two? The real or the fake?”-  mapang asar na sabi niya

“Hmmft.. Ang sabi ni Dad bawal ako gumawa nang gulo sa LOOB nang eskwelahan, edi pwde sa labas”- sabi ko na ikinabigla nila pero agad ito napawi at pumalit ang nang aasar na ngiti

Yes, sila ang dahilan kung bakit kami nakidnap they made a trap para mapasunod kami. Mga bwesit na toh. Hayst gusto ko na silang sapakin, and it gives me an idea. Since ang sabi ni dad bawal sa loob, edi pwde sa labas timing pang nandito kami sa parking lot edi mas madali silang palabasin at basagin ang pag mumukha nila.

Bumwelo na ako at sinipa si Jay, sa lakas nang pag sipa ko sa kaniya tumilapon siya sa labas nang campus, di naman masiyadong malayu dahil nasa parking lot na kami. Tssk. Humihina na ata ang sipa ko ah, hayst ilang taon din akong di naka pag training.