The Four Destined Rose {Completed}

Chapter: 9

Chapter:9

She knows how to cook?

[Austine's pov]

Hindi ko sinsadiyang mabastos si Jean, mali talaga ang inaakala ko na isa lang siyang tipikal girl na pakipot kunwari tapos bibigay din pala pag hinalikan o nahalikan na.. And honest to goodness? I'm so guilty for doing that.

"Tol."- tawag sa akin ni Xander

"Sup?"- sagot ko nmn sa kaniya

"Your such an idiot."- sabi niya sa akin kaya agad akong napalingon sa kaniya

"What did you say?"- sabi ko

"I know na nasanay kang babae ang nag hahabol sayo, pero huwag mo nmn sanang isama si Jean sa mga babaeng yun. I know na babaero din ako like you guys, pero never nmn akong nang bastos nang babae tulad ng ginawa mo kay Jean"- sabi niya sa akin

"Yeah. You have a point and I'm guilty for doing that"- sagot ko sa kaniya

"Tol. Alam mo simula nang makilala ko yang apat na babaeng yan, dun na ako naniwala sa karma, kaya nga nagseseryuso na ako ngayon ehh"- sabi niya sa akin kaya agad napakunot ang kilay ko sa sinabi niya

"Ikaw? Nagseseryuso? At kanino nmn aber?"- sabi ko sa kaniya

"Tol ang sabi ko sayo magseseryuso"- sabi niya kaya napailing-iling na lang ako sa kaniya

"Ewan ko sayo"- sagot ko sa kaniya

"Nga pala, mukhang mas lalo tayong mahihirapan sa pag kuha ng loob nila dahil sa mga nangyari"- sabi ni Kiko

"I know. But atleast we can protect them. That is really our mission in the first place, to protect and bring the four destined rose to their rightful place, right?"- sabi ko sa kanila at ngumiti nang saglit

"Protect is useless kung isa pa lang ang nakikita natin, diba?"- sabi ni Davies

"That is what I'm talking, that is why help us to search"- sabi ni Xander sa kaniya kaya kinuha niya ang laptop niya ang ayon my kung ano-anong hinalungkay

"Nga pala, this is just an advice, but take it seriously, okay?"- sabi sa akin ni Xander

"What?"- tanong ko sa kaniya

"Say sorry to her. A true sorry"- sabi niya at bumalik sa kaniyang gingawa

Sorry? I never been saying sorry before, and not for a girl? But should I? Okay.. Tomorrow I will be saying a true sorry to her..

[Kristal's pov]

Gago talaga yung Villaver na yun.. And until now, I still hate him, especially sa pang babastos niya kay Jean, taas nmn ata nang tingin niya sa sarili para ganunin na lang si Jean.. E kung upakan ko mukha niya para malaman niya.. Sarap niyang sunugin at ilagay sa ash tray.. Tsskk!!

Nang makarating kami sa campus ay agad naming siyang pinuntahan sa dorm room niya at kumatok.. Pero walang lumalabas.. Nung kumatok ulit kami ay agad siyang lumabas..

"Hey.. How are you?"- tanong ko agad sa kaniya

"I'm fine.. Don't worry okay?"- sabi niya nmn sa amin at ngumiti

"That Austine.. Psssh!! Huwag kang mag-alala kakarmahin din yun"- sabi sa kaniya ni Stella

"No need para pagaanin ang loob ko guys.. As long as your with me that's more than enough to comfort me"- sabi niya sa amin

"Ahhh!!!"- sabay sabay naming sabi at niyakap namin siya

"Nga pala guys, next week maybe my brother would go here from state and visit me"- sabi ni Jean,

"My kuya kah?"- tanong ko sa kaniya

"Well, yeah. I haved one"- simpleng sagot niya

"Guys.. I'm hungry"- sabi bigla ni Stella

"Oo nga, di kasi tayo na kakain ng maayos ehh"- sagot ko sa kaniya, biglang tumayo si Jean at pumunta sa kusina, ang dorm kasi niya ay my C.R, dining table, sala, another room for her bed and kitchen

"Jean? What are you going to do?"- tanong ni Terry

"I'm going to cook obviously"- sabi ni Jean and start taking the ingredients she needed

[Jean's pov]

I start chopping the ingredients and obviously they are just watching me, at naiilang akong my nanonood sa aking mag luto, exept my brother, he always inspired me to cook better and better. But for now I need to cook to my friends. I'm going to cook a checken curry and a beef stake, it's simple to do but so long to cook, it's takes time to make it perfectly cook.

After an couple of an hour, I served the food with rice. Masarap kasi ang ulam na toh pag my kanin at masarap naice tea or coke.

"Come, let's eat"- tawag ko sa kanila kasi naka-upo lang sila sa sala at nanonood ng movie and I did all the work

"wow, mukhang masarap toh ahh"- sabi ni Stella

"Let's eat before you may say something"- sabi ko sa kanila

"Okay"- simpleng sagot ni Terry mukha kasi siyang maarte kasi ehh, mukhang walang bilib ng kahit kaunti sa akin

Agad na kaming nag simulang kumain, which is weird kasi walang nag sasalita at hindi ako sanay na hindi kami maingay, kaya I decided to broke this silence.

"Kamusta?"- tanong ko sa kanila

Mukha silang walang narinig at basta lang kumakain, ganun ba talaga sila ka gutom at hindi sila makapag salita at basta lang kumakian, nakakainis din kasi nga hindi sila nag sasalita kahit sagutin lang nmn ang tanong ko..

"Aheeem!! Kamusta?!"- medyo nilakasan ko nang kaunti ang bosses ko

"Huh? Ahh ehh"- hndi makasagot si Kristal

"Ano ba pangit ba ang lasa?"- tanong ko

"Baka gusto mong mag apply sa amin apply bilang cook or personal chef ko?"- sabi ni Stella, kaya napa taas ako ng kilay

"Huh?"- tanong ko

"Ang sarap in short"- sabi sa akin ni Terry

"Weee? Gutom lang yan, walang hindi masarap sa gutom"- sagot ko sa kanila

"Sus.. Siguro my point ka pero pasok siya sa banga, para sa akin ang sarap promise"- sabi ni Stella sa akin kaya ngumiti ako, stress reliever ko din kasi kung minsan ang mag luto lalo kapag nababadtrip ako, nag luluto lang ako at kumakain. Okay na ako pagkatapos nun.

Gusto ko ring pinag lulutuan si kuya dati and miss cooking to be exact, siya lang kasi ang nakaka-appreciate ng ginagawa ko at hindi yung mga mali ko ang napupuna niya which is makes me feel like a important for him kaya nga mahal na mahal ko siya ehh..