VERA

20.Bölüm

Genç adam, kolunun üzerinde uykuya dalmış genç kızı izlemeye başladı. Ona ömür boya doyamazdı. İçinde bu kadar büyük aşk varken ne bakmaya doyabilirdi nede bekmaya kıyabilirdi. Yüzünde ki tüm kıvrımları ezberlerken diğer eli yumuşak saçlarına daldırmıştı. Yumaşacık tane tane omuzlarında biten kısa saçları vardı Meryem'in. Bazen güzel yüzüne düşüp kaparken seyrini Talha her defasında kulağının ardına sıkıştırıyordu. İçinde derin bir hüzün vardı. Oysa mutlu olması gerekmezmiydi. Sevdiği artık ona aitken. Belki de içinde ki sevgi biraz yatışması gerekirdi ama sevdiği kadına daha çok bağlamıştı sanki.

Derin bir nefes aldı adam. Bu anı hiç böyle hayal etmemişti bile. Mutlu olması gerekmezmiydi? Kollarında sevdiği, burnunun ucunda genzini yakan mis kokusu vardı. Oysa yüreğine saplanan acının yerini, neden bir huzur almamıştı da boğazına kadar pişmanlık doluydu.

Yavaşça kolunu genç kızın başını tutarak çekti. Gitmesi lazımdı. Burada biraz daha kalırsa kör kütük tutup kalacak onu uzaklara götürüp bir daha gözünün önünden ayırmayacaktı yoksa.

Yavaşça kalktı yataktan genç adam gözleri hala Meryem'in üzerinde bedeni ondan uzaklaşmamak için savaş haline girmişti bile ama gitmesi lazımdı. Şimdilik gitmesi lazım.

Üzerine yatağın kenarında ki gömleğini geçirdi. Üzerine çeketini alırken ardına dönüp tekrar baktı.

Sana doyamam...

Uyku, bir insana nasıl bu kadar yakışa bilirdi. Hele ki saçları tel tel yüzüne yayılırken.Çok seviyordu. Güzelliğin de kendini kaybedecek kadar.

İçine derince bir nefes daha çekti genç adam. Gözlerine dolan buluğu sildi. Ona daha fazla görmek için savaşması gereken bir babaya sahipti

"Herşeyin üstesinden geleceğim... Gelemek zorundayım"

Ayağına giydiği ayakkabılarıyla çıktı odadan. Eğer bir kere daha dönüp bakarsa oturup sabaha kadar izlerdi onu... Eger dönüp bir kere daha bakarsa kendine sımsıkı bağlar acıyada tatlıyada sürüklerdi beraberin de.

Kapının sesi uyuyan genç kızın kulaklarını doldurup gözlerini açmasına sebep olurken biran yanında ki boşluğa takılı kalmıştı gözleri.

"Gitmiş"

Fısıltı gibi sıkın hüzünlü sesiyle yavaşça doğruldu yatakta. Gözleri odasının kapısına kayarken

"Gidecekmiydi"

Düşünceleri birer birer istila etmeye başlamıştı bile beynini.

"Böyle bir durum da nasıl uyuya kaldım"

Gözlerinin önene gelen saçlarını geriye attı. Aklına dolan yaşananlarla gözlerini sıkıca yumup kızaran yanaklarına ellerini bastırmıştı. Artık o Talha'nın karısı olmuştu dimi.

Genç kız söylenerek yatağından kalkarken yerde ki bornozunu alıp tekrar duşun yolunu tutmuştu. Bu gidişle hasta olmazsa iyiydi.

Genç kız aldığı duşla saçlarını hızla kurutmuş odasını düzeltmeye koyulmuştu. Aklı yaşananlara gidip yanakları kızarsa da biran aklına gelen projesi ile gözleri kısılmış.

"Olamaz! Nasıl unuttum"

Hemen çalışma masasının üzerine kitaplarını döküp

"Şimdi nasıl yetiştireceğim" diyerek başına vurup

"Ah Meryem! sana neler oluyor böyle" diyerek söylense de aklından çıkmayanlarla

"Geçekten çok utanıyorum" dökülmüştü dilinden