Κεφάλαιο 6 - Το ατύχημα

814 143 303
                                    

-"Κίρα, Ιβάν, Κάσπερ!"

Μια αντρική φωνή ακούγεται και τα τρία σκυλιά που είχαν στηθεί μπροστά μου και με κοιτούσαν όλο περιέργεια, γυρίζουν ταυτόχρονα και φεύγουν τρέχοντας την ανηφοριά.

-"Σας παρακαλώ! Εδώ κάτω! Χρειάζομαι βοήθεια!"

Κοιτάω ψηλά και βλέπω έναν άντρα να με κοιτάζει απ'το ύψωμα που μόλις κατρακύλησα.

Είναι γύρω στα τριανταπέντε, ατημέλητος, φοράει ένα ξεθωριασμένο τζιν και ένα μπλε σκούρο Τ-shirt και έχει γένια. Πολλά γένια. Μοιάζει σαν άστεγος, ή ερημίτης καλύτερα, εδώ μέσα στο δάσος. 

-"Βοήθησέ με σε παρακαλώ. Έχω χτυπήσει το πόδι μου".

Κοιτάζει γύρω του, περνάει το χέρι του απ'το στόμα και το μούσι του και ... φεύγει! Δεν είμαστε καλά?! Τι είναι τούτο πάλι?!

Πάνω που είμαι έτοιμη να αρχίσω να φωνάζω για βοήθεια, τον βλέπω να ξεπροβάλλει λίγο πιο κάτω, σε ένα πιο προσβάσιμο μέρος, να πηδάει ένα πεσμένο κορμό με άνεση και να κατευθύνεται προς το μέρος μου. Έχει γεροδεμένο κορμί και καλογυμνασμένα μπράτσα. Φτάνει μπροστά μου, βάζει τα χέρια στις τσέπες του τζιν του και με παρατηρεί με ενδιαφέρον.

-"Εσύ λοιπόν τρόμαξες τα σκυλιά μου."

Δεν είμαστε καλά! Είναι τελείως τρελός ο τύπος! Εγώ, τρόμαξα τα σκυλιά του?! Που μου κόψανε το αίμα και βρέθηκα να κατρακυλάω στο χώμα?!

Ανοίγω το στόμα μου να μιλήσω, το ξανακλείνω. Τον κοιτάω έξαλλη. Πριν καταφέρω να αρθρώσω κουβέντα, πλησιάζει, κάθεται πάνω στα λυγισμένα πόδια του και κοιτάζει τον αστράγαλό μου. Μετά σκύβει, με πιάνει απ'τη μέση σαν να είμαι σακί και με ρίχνει πάνω στον ώμο του! 

-"Τι κάνεις? Τρελάθηκες ανθρωπέ μου? Άσε με κάτω!"

 Διαμαρτύρομαι και κλωτσάω τα πόδια μου. Με σηκώνει με άνεση απ'τον ώμο του, λες και είμαι μικρό παιδάκι και με πετάει κάτω. Προσγειώνομαι με τον ποπό μου στο χώμα και τον κοιτάω σαν χαμένη. Μήπως πρέπει να φοβάμαι? Ο άνθρωπος είναι τελείως τρελός!

Ξαναβάζει τα χέρια του στις τσέπες του τζιν του και με κοιτάζει εξεταστικά. 

-"Εδώ πιο κάτω είναι το σπίτι μου. Ο δρόμος είναι τραχύς και δεν θα μπορέσεις να τον περπατήσεις με χτυπημένο πόδι. Θα σε μεταφέρω και μόλις φτάσουμε, θα κοιτάξω το πόδι σου και θα στεγνώσεις τα ρούχα σου."

Είναι ανακοίνωση! Δεν με ρωτάει, δεν μου εξηγεί, μου ανακοινώνει τι πρόκειται να γίνει. Πραγματικά τα έχω τελείως χαμένα με αυτόν τον τύπο!

Μαύρο νερόМесто, где живут истории. Откройте их для себя