Μαύρο νερό

Κεφάλαιο 15 - Δεν θέλω να είμαι εδώ

Είμαι καθισμένη στο κρεβάτι και καλώ το νούμερο του Μπομπ απ' το κινητό μου. Στο δεύτερο χτύπημα ακούω τη φωνή του Μπομπ, μπλεγμένη με κάποια μουσική που πρέπει να προέρχεται από ράδιο.

-"'Ελι εσύ? Καλημέρα. Στάσου μια στιγμή να κλείσω το ράδιο."

-"Μπομπ καλημέρα. Μπορείς να μιλήσεις?"

-"Ναι φυσικά κορίτσι μου, συμβαίνει κάτι? Είσαι καλά?"

-"Είμαι καλά, αλλά χρειάζομαι να μιλήσω μαζί σου αν σου είναι εύκολο."

-"Δώσε μου πέντε λεπτά. Είμαι στο αυτοκίνητο, αλλά φτάνω στο γραφείο. Παρκάρω και σε παίρνω αμέσως. Να σε πάρω στο σπίτι?"

-"Όχι Μπομπ, πάρε με στο κινητό. Δεν είμαι σπίτι, βρίσκομαι στο Σαν Φρανσίσκο."

Μια παύση ελάχιστα δευτερόλεπτα, προφανώς για να επεξεργαστεί την καινούργια πληροφορία και ...

-"Εντάξει. Το πολύ σε πέντε λεπτά θα σε έχω καλέσει."

Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς το καλά στοκαρισμένο μπαρ, στο σαλόνι της σουίτας. Επιθεωρώ το περιεχόμενο των ραφιών και του μικρού ψυγείου. Μεταξύ άλλων, έχει αυτό το υπέροχο λευκό κρασί που ήπιαμε εχτές το βράδυ και ένα κόκκινο merlot με το πώμα του σφραγισμένο με κερί, που δείχνει αρκετά δελεαστικό. Κοιτάζω το ρολόι μου. Είναι ακόμα εννιά το πρωί. Αποφασίζω ότι είναι πολύ νωρίς να ξεκινήσω να πίνω κρασί, παρόλο που πιστεύω ότι θα με βοηθούσε να σταθεροποιήσω λίγο τα νεύρα μου.  Αντί αυτού, επιλέγω ένα κρύο χυμό από ασάι μπέρις, μπανάνα και μάνγκο. Το βάζω σε ένα ψηλό ποτήρι με πάγο και κάθομαι στον καναπέ.

Κοιτάζω την οθόνη του κινητού μου. Έχω τρεις γραμμές φόρτιση και πάρα πολύ καλό σήμα. Νομίζω ότι θα είμαι εντάξει.

Το τηλέφωνο αρχίζει να κουδουνίζει με την ένδειξη 'γιατρός' στην οθόνη. Πρέπει να το αλλάξω αυτό και να γράψω 'Μπομπ'.

Με το που σηκώνω, ο Μπομπ μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, χωρίς πρόλογο.

-"Έλι, γιατί βρίσκεσαι στο Σαν Φρανσίσκο? Τι συμβαίνει?"

Αρχίζω και του αφηγούμαι την ιστορία, πιάνοντάς την από κει που την αφήσαμε μετά το τηλεφώνημα με τη μαμά μου. Του λέω ότι την επόμενη ημέρα, με πήρε ένας πολύ ανήσυχος Στιβ, που χωρίς καμία συζήτηση απαίτησε να έρθω στο Σαν Φρανσίσκο, γιατί όπως είπε με είχε παραμελήσει και ότι ήθελε να μιλήσουμε άμεσα από κοντά, γιατί ήμουν πολύ ταραγμένη και ότι ήταν λάθος του να με αφήσει τόσες μέρες μόνη και μου διοργάνωσε τα πάντα, μέχρι έτοιμες βαλίτσες και έτσι βρέθηκα εδώ.