What's Left Of Me

18.

media: Elvenking - What's Left Of Me

"Więc zamknij swoje oczy i chwyć mnie za rękę

Zabiorę Cię do mojej mojej mrocznej krainy czarów
Do miejsca, którego nie będziesz chciała opuścić
Do miejsca, którego nie będziesz chciała opuścić tej nocy
Będę cię pieścił całą noc i dzień
szepcząc słodkie słowa każdego dnia
oczarowany w twoich ramionach twoją modlitwą
twoją modlitwą tej nocy
Wykopię dziurę, daleko stąd
Dziurę, która skryje moją miłość
aby ocalić to co zostało we mnie"

~ fragment piosenki z mediów

Od tamtego czasu unikałem Cassiusa jak mogłem, zaprzestałem wspólnych posiłków oraz przestałem dzielić z nim łoże. Dopóki prawda nie wyjdzie na jaw nie chciałem mieć nic z nim wspólnego, chociaż dobrze wiedziałem, że Cassius jest niczemu winny oraz to, że to wszystko było sprytnym planem zaplanowanym przez kogoś kto nas nienawidził, a raczej księcia. I miałem tylko jednego podejrzanego – księcia Dantaliona, ale nie byłem pewien w jaki sposób mógłby podsunąć ten plan Emmie.

Usłyszałem głośne pukanie do drzwi mojej tymczasowej komnaty.

– Corneliusie mówiłem ci, że nikogo nie chcę widzieć! – krzyczę i wracam wzrokiem do czytanej lektury. Słyszałem jak drzwi uchylają się. Prycham pod nosem, dlaczego nikt nie potrafi uszanować mojego życzenia?

– Najdroższy – słyszę czuły głos, który momentalnie koi moje nerwy. Unoszę wzrok znad książki i posyłam pełne znudzenie spojrzenie swojemu mężowi, który jest w towarzystwie lokaja Gerarda, który po chwili jest brutalnie pchnięty, tak że pada na kolana.

– Mów to co mówiłeś mi! – rozkazuje książę.

– Książę Cassius nie dopuścił się zdrady. W tym czasie był otumaniony narkotykiem, który dosypałem mu do wina. To ja dałem znać panience Emmie, że możemy przystąpić do realizacji planu księcia Dantaliona – mówi sługa, a ja nie wierzę w to co słyszę. Danatalion był w to zamieszany, ale czemu?

– Wyjaśnij mi na czym polegał ten plan – mówię chłodno.

– Książę Danatalion chciał zniszczyć księcia Cassiusa, więc wymyślił intrygę, przekupił mnie i panienkę Emmę byśmy pomogli mu w realizacji jego planu. Książę dał mi narkotyk, który miałem w odpowiednim czasie dosypać do wina, a panienka Emma miała... zainicjować zdradę. Książę Cassius miał być świadom tego co robi, ale musiałem wsypać za dużo narkotyku... przez co...

– ZAMILCZ! – krzyczę, usłyszałem już stanowczo za dużo. Sługa pokornie milknie. Spoglądam na twarz mojego męża, który pochyla głowę, w przepraszającym geście – Powinienem cię teraz zabić, ale uważam, że król powinien dowiedzieć się o waszym występku – syczę przez zaciśnięte zęby.

Wzywam do siebie Corneliusa, któremu każę jak najprędzej odeskortować... zdrajcę do stolicy.

Spoglądam na księcia, który nie poruszył się ani na milimetr, nawet kiedy wstałem z łoża i podszedłem do niego stając naprzeciw niego.

– Zmieniłeś się i znów przeze mnie – oznajmia cicho i wyciąga dłoń w moją stronę. Robi to strasznie niepewnie, jakby obawiał się, że odtrącę jego dłoń.

– Nie uważasz, że przyłapanie na zdradzie swojego małżonka, którego się kocha, bywa bolesne? Nawet jeśli jest się świadom, że była to intryga? – mówię już nieco spokojniej. Obecność księcia, powoduje, że czuję się spokojniejszy.