LOTUS ÇİÇEĞİM

2.BÖLÜM \SEBEB'İ HUZUR

"Allahu ekber !!!"
Duyduğum sesle yatağımdan korkuyla fırlamıştım. Buda neydi böyle. Yatağıma oturur vaziyete geçmiş olmama rağmen gözlerim halen sıkı sıkı yummuştum . Buda yetmezmiş gibi ellerimi gözlerime kalkan yapmıştım. Aslında dün akşam kardeşim Yusuf'un zoruyla izlediğimiz filmin vermis olduğu korku ile bunu yapmıştım. Uyku mahmurluğumu biraz atınca sağ gözümü yavaşça açmaya başlamıştım . Görmeye korktuğum manzara ile karşılaşmamak için Süper üçlümü ( kendileri Nas ,Felak , İhlas süreleri olur ) okumaya başlamıstım bile.
Görüş alanıma çok beğenerek aldığım kitaplığım gelince odamda olduğumu anlamıştım .Diger elimide indirip gozlerimle odama bakınmaya başlamıştım. Ama daha da duyduğum bu sesin nerden geldiğini anlayamamıştım.
Biran önce bu sesin nerden geldiğini anlasam iyi olurdu. Bizimkilerin uyunmasına da az kalmıştı.
Mazaallah kulak zarlarım ve beynim zarar görebilirdi .
Ayaklarımı yataktan aşağı sarkıtarak yerinde olduğunu umduğum panduflarımi yoklamaya başlamıştım.
Önüme gelen birkaç tutam saçımı kulağımın arkasına koyarak yerimden dogruldum.
Etrafıma bakınmama rağmen sesin nerden geldiğini bulamıyordum. Gelen sesi bir daha dinleyince sesin yatağın altından geldiğini farkettim. Ayaklarımı kırıp kafamı yatağın hizasina gelinceye kadar indirdim.
Tabi bu sahnenin tanıdık gelişinden bahsetmek istemiyorum bile ama neyse, Süper üçlününde eşliğiyle görüşüme ekranı yanıp sönen telefona uzanıp aldım .
Ekranına bakınca bir alarm olduğunu ve ekranda :

" UYANMA ŞEKLİNİ GÖRMEK İÇİN CAN ATIYORUM AMA UYKUMU DA BOZAMIYORUM. "

yazısını görünce Yusufçuk Kuşunun intikamını böyle aldığını anlamıştım . Derin bir nefes alıp ,

"Bir insan alarm sesini bu kadar iğrenç yapar mı ?" dedim sinirlice. Yusuf'a olan sinirimi ve ileriki zamana bıraktığım sövgülerimle zeminden kalkıp yatağın ucuna oturdum. Az önce yaşadığım gerilim hemen uykumu kacırmaya yetmişti bile.
Saate baktığımda sabah namazının vaktini girdiğini anlamıştım . Yataktan kalkıp pencereyi açtım . Sabahın o muhteşem havası odama sinerken , gözlerimi kapatıp sabahın huzurunu ciğerlerime doldurdum. İçime dolan huzur ile gözlerimi açıp bir süre etrafa bakındım. En güzel zamanlarda biri olan Sabah Namazı tüm naifliği ve güzelliğiyle önümde kendini sergiliyordu.

Bu saatlerde Allah'ın sadık dostları ayakta olurmuş.Bunu bildiğim için mi böyle huzurlu hissediyorum acaba ?
Bu saatler her zaman yağmurun verdiği huzurun etkisini bırakırdı bende. Tüm bedenim hafifler .Tüm kederin , kötülüğün , haksızlığın , bi çare etrafta dolananların elbette birgün gelip , derman bulacağına inanmaya başlarım. Çünkü bu huzurunda bir sahibi var . Bu kadar naif bir güzelliğe sahipse Rabbim, elbette günü gelir bazı şeylerin ...

Yüzümde tebessüm ile dağılan saçlarımı toplayıp banyoya geçtim. İçerden gelen seslere bakılırsa Valide Hanım namaza kalmıştı.
"Alarm gibi kadın mübarek " dedim içimden .Alarm kurmadan her sabah namaza kendi kalkardı. MasaAllah Özenmiyor değildim.
Banyomun odamda olması güzeldi ondan da güzeli babanızın gerçekten adam gibi adam olması ve çok yetenekli bir mimar olması... Evimizin her köşesini bizim istediğimiz gibi yapmıştı. Zaten bizim evi yaptıktan sonra da emekliye ayrılmiş kendini iyice Allah rızasını kazanmak için türlü çalışmalarda bulunuyordu. Buda onunla gurur duymama sebep oluyordu.
Düşüncelerimi bir köşeye bırakıp abdest aldım . o sırada annem gelmis uyandıgımı görünce gözlerinde oluşan mutluluk ile odadan çıkmıştı.
Annem küçüklüğümüzden beri vermis olduğu çabanın meyvelerinin nasılda büyüyüp olgunlaştığını kendi gözleriyle görüyordu. Ve her daimde görecek Biiznillah diyip namaz kıyafetimi giymiştim.
Rabbimin huzuruna en güzel şekilde çıkmak istiyordum. Özenli ve temiz. O herkez değil ki . O benim Yaratıcım . Beni yoktan var edenim. Namazım da benim miracım.Onunla yüzyüze olmasada manen görüstüğüm bir nevi randevum. Randevuya geç kalmamak için hızlıca giyinip namaza durdum.
"Allah'u Ekber "
Tekbir getirip kiyama durunca ,ışte burası dedim huzur bulduğum,
Belki de kendimi bulduğum ,
saatlerce hiç sıkılmadan durabilecegim tek yer ...
Rabbinin karşısında olduğunu bilmek , göklere çıkaracak kadar mutluluk verirken , İnsanoğlu nasıl olurda bu mutluluğu kılmaya üşenir hayret doğrusu.
Burası gerçekten huzurun tek adresiydi.
Yapılan o kadar çaba var sırf bir nebze dahi olsa huzuru yakalamak için. Onca harcama yapılıyor yoga kurslarına, değerli sanılan taşlara , ve daha bilemediğimiz bir süre gereksiz şeylere...
Verilen o kadar güzel nimet varken , İnsanoğlu bunu görmemek için elinden geleni yapıyor sanki . Hemen yanı başında olan, insanoğlu için bir Miraç olarak bilinen bu ibadeti, bir görmek isteseler , ön yargılarını kırıp bakmaları gereken şekilde bir baksalar aslında o kadar uğraş verdikleri şeylerin ne kadar boş, malayani olduğunu göreceklerdir.
Gerçek huzuru görebilmek umudu ve duasıyla...
Namazı eda ettikten sonra ritüel haline gelmiş olan alışkanlığım Kuran'ı Kerimi okuduktan sonra birden kendimi süper kahramanmış gibi hissettim.