Dilhun(Düzenli bölüm geliyor)

27) İzmir

Oğuz'dan

Kimsenin benim yüzümden zor durumda kalmasını istemiyorum.Her ne kadar benim iççin dönmüş olduğunu söylese de ben inanmıyorum hem dönmüş olsa da her şey için çok geç ona olan tüm duygularım bitmiş durumda boşuna kürek çekmek kimseye faydası olmaz bunu anlaması lazım.  

Evden hızlıca çıkarken yolda Mine yengemle karşılaştım

''Hayırdır Oğuz nereye böyle telaşlı ''

''Bi arkadaşımı almam lazım zor durumda yenge''

''Nisa ile ilgili değil dimi durum''

''Hayır merak etme gayet yolunda hadi benim çıkmam lazım''

''Tamamdır yapabileceğimiz bir şey olursa ara saat fark etmez''

''sağolasın yenge''

hızlıca çıktım onun la tanıştığımız kampüse giriş yaptım bankta sızmış gibiydi

''Yasemin ''

Gözlerini yarım açarak

''Gel-geldin ''

''Hadi tutun bana kalkalım''

''Beni hep böyle -böyle sıkı tuttun dimi ama ben kurtulmak için çabaladım ve şimdi pişmanım''

''Sarhoşsun''

''Hiç bir şansımız yok mu oğuz boşa mı çabalıyorum''

''Bitti lafının nesini anlamıyorsun ki hadi gir arabaya ''

aracı çalıştırırken  burada kalalım gitmeyelim eve burada yanıma gelmiştin hatırlıyor musun tanışmak istediğini söylemiştin''

''Sen bekle burada kampüs çıkışından kahve alayım kendine gel saçmalamaya başladın''

Arca geri döndüm ve yasemin sızmıştı uyandırmaya çalıştıkça uyanmadı uykusu hep derin olurdu zaten en iyisi sabah olmasını beklemekti.

Nisa'dan 

Sabah yorgun uyanmıştım.Her yerim ağrıyordu.Dün gece türküler eşliğinde hem kederlenmiştik hem de eğlenmiştik Oğuz sabah kahvaltıya gelmek isteğine olur demiştim çünkü bir açıklama bekliyorum ve şehir dışına çıkmadan   bu işi çözmek istiyordum.

Hemen kahvaltıyı hazırlamıştım.En sevdiği bol kaşarlı sucuklu tostu hazırdı.Çay da olmuştu. Neredeydi bu? 9'a işte olurdu kahvaltıyı 7 buçukta yapardı ama saat 8 oldu İstanbul trafiğini hesaba katarsak şuan buraya gelmesi imkansız!Telefonu elime aldım dünden beri korumaya çalıştığım sakin tavrım bozulmuştu.Artık asabi ve tahammülsüzüm.

Çaldı çaldı açan olmadı. Seni bekleyemem eğer gerçekten açıklamak isteseydin bu duruma düşürmezdi bizi.

  Mesaj kısmını açtım ve:

''Bir şeyler oluyor ama beni bundan uzak tutmaya çalıştığını düşünmek istiyorum iyiliğim için ama geçen günkü sinirli tavırların kendini benden uzaklaştırman ve bugünkü kahvaltıyı sebepsiz bir şekilde ekmen beni farklı düşünceler itiyor umarım bu durumu açıklayacak kadar cesaretin vardır ve samimiyete sahibizdir''

9:30'a kadar bekledim.Sofrayı kaldırmıştım ve hazırladığım tostları ziyan olmasın diye çöp konteynırının yanına koydum benimde iştahımı kaçırmıştı.Hazırlamış olduğum küçük bavulumu da alıp yola koyuldum İzmir için uçağım kalkmasına az kalmıştı. Yolda giderken dükkandaki kızlara ve Ziya dedeye nereye gittiğimi söylememeleri için rica ettim şehir dışın da olduğumu ama yerimi hiç kimseye söylemeyeceklerdi en azında biraz iş nedeniyle de olsa uzaklaşıp kafamı dinlerdim.Bahar ve Can'ın umurunda değildim ki onlara da kırgınım insa o kadar aramay geri dönmez mi hiç!