GİZLİ YARA

Yeni Hayat

1973 yılının sıcak bir Ağustos günüydü.Dejan ile Zerina'nın evliliklerinin üzerinden üç yıl geçmişti.Mutlu evliliklerinde her şey istedikleri gibi yolunda gidiyordu.Şimdilik.
Evliliklerinden bir buçuk yıl sonra Zerina bir kız çocuğu dünyaya getirmişti.Zerina kızlarına Dejan ile birlikte isim seçmek istemişti ama Dejan evlenmeden aralarında geçen konuşmayı hatırlatarak ismi Zerina'nın seçmesini istemişti.Zerina ise kızını kucağına aldığında,kokusunu içine çektiğinde ismi seçmişti.
AMRA
Amra doğalı bir yıl olmuştu ve evin neşesine neşe katmıştı.Zerina annelik duygusunu tatmıştı,kendisini mutlu hissediyordu.Dejan ise iş dışında evdeydi ve mutluydu.Evliliklerindeki tek sorun Dejan'ın babasıydı.
Bojan oğlunun bütün ısrarlarına rağmen düğüne gelmeyi reddetmişti.Torunu doğduğunda da oğlunun yanında olmak istememişti.Torununu hiç görmemişti ve oğluyla da konuşmuyordu.Bu durum Dejan ve Zerina'nın tadını kaçırıyordu ama alışmak zorundaydılar.Amra dedesiz büyüyecekti.
Oturdukları ev iki katlı binanın giriş katıydı.Şehrin kenar mahallesinde kalıyordu ama hastaneye uzak sayılmazdı.Üstelik Aida'nın evine de yakın sayılırdı.Aida haftada en az iki kere buraya geliyordı.Her gelmesindeyse kendi eliyle ördüğü bebek kıyafetlerini getirmeyi ihmal etmezdi.Zerina'ya ve Amra'ya karşı sonsuz bir sevgi duyuyordu. Amra da Aida'nın yanında mutlu oluyordu.
Evin bir diğer misafiri ise Emina olurdu.Emina'da arkadaşlık duygusu öylesine kuvvetliydi ki her zaman Zerina'nın yanında olmuştu.Düğün zamanında çoğu işle ilgilenmişti.Zerina'nın hamilelik zamanlarında da çoğu gece arkadaşının yanında kalmıştı.Amra'nın doğmasına çok sevinenlerden birisi de Emina idi.
Geçen yıllar Zerina'nın alışkanlıklarını değiştirememişti.Eskiden olduğu gibi her hafta sonu ırmak kenarına giderdi ve kendisini huzurlu hissederdi.Sadece hamileliğinin son üç dört ayında ve Amra doğduktan sonraki kısa bir sürede gidememişti.Dejan ile olan bu ırmak gezintilerine Amra da katılmıştı.Bazı zamanlar ise kızını babasıyla evde bırakıp tek başına giderdi ama bu çok nadir olurdu.
Hamilelik zamanında ve kızı doğduktan sonra hastaneye gitmemişti.Son iki haftadır hastaneye gitmeye başlamıştı.İşe gideceği günler kızına teyzesi bakıyordu,zaten kendisi de nöbete kalmıyordu.Bu duruma en çok sevinen Aida olmuştu.Zerina işe gittiği zaman Amra ile vakit geçirmekten büyük haz duyuyordu.Evlerinde ilk defa bebek sesleri duyuyordu.
Dejan ise günün büyük bir bölümünde kışlada oluyordu.Sadece akşamları ve nöbet tutmadığı hafta sonları evde olabiliyordu.Amra ile vakit geçirmek,kızıyla oyunlar oynamak Dejan'ın en büyük hobisi olmuştu.Amra'nın günleri çok güzel geçiyordu.
Bugün Zerina'nın hastanede çalıştığı günlerden biriydi ve kızını Aida'ya bırakmıştı.Emina'yı iş çıkışında eve çağırmıştı, o da Amra'yı göreceği için bu teklifi memnuniyetle kabul etmişti.Hastane çıkışı teyzesine uğradılar ardından da eve geçtiler.Amra gün içinde yorulmuştu ve uykusu gelmişti.Bu duruma Emina pek sevinmemişti.Amra gün içinde uyuyacak olursa sallanmadan uyuyamıyordu ve sürekli ağlıyordu.Zerina odadan bir çarşaf getirdi.Bir ucundan kendisi diğer ucundan da Emina tuttu.Amra çok geçmeden uyudu ve onu yatağa yatırdılar.
İki yakın arkadaş akşam yemeği için hazırlıklar yapıyordu.Bu sırada yukarı kattan gelen bağrışmalar Emina'yı korkutmuştu.
-"Yukarıda ne oluyor?"
-"Zavallı kadın...Kocası her gün öldüresiye dövüyor.Eve alkollü geliyor ve sonra bu bağrışmalar,ağlamalar içinde kızı tanınmayacak hale getiriyor."
-"Kız neden hala bu adama katlanıyor?"
-"Ailesini karşısına alarak evlendi ve şu an ayrılsalar gidecek başka yeri yok.Belki de kendisini katlanmak zorunda hissediyordur.Bu seslerin yükseldiği zamanlarda en çok korkan ben oluyorum.Dejan'ı zor tutuyorum.Bir gün Dejan ile adam arasında bir sorun çıkması beni oldukça endişelendiriyor.
O akşam beraber yemek yedikten sonra çok geç olmadan Emina evden ayrıldı.Giderken Amra'yı öpmeyi de unutmadı.Amra üst kattan gelen seslere uyanmıştı ve Dejan hala eve gelmemişti.Amra'nın uyandığından beri ağlamasına Zerina daha fazla dayanamadı.Kızını da kucağına alıp yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladı.Merdivenleri çıkarken korkmuyordu ama kapının önüne geldiğinde içinde bir korku oluştu.Tereddütle kapıyı çaldı ve açan Berina oldu.
-"Bu eziyete daha fazla katlanmak zorunda değilsin.İstersen bu gece gel benimle kal , sonrasını da beraber düşünürüz" dedi Zerina.
Koridorun başında güçlükle ayakta durmaya çalışan Berina'nın kocası konuşmaları duymuştu."Kapıyı kapat ve hemen içeri gir!" diye Berina'ya bağırdı.Berina çok korkuyordu ama hala kapıyı kapatmamıştı.Bu duruma adam sinirlendi ve büyük bir öfkeyle tekrar bağırdı.Berina tepkisiz kalmıştı ve ne yapacağını düşünüyordu.Amra ise annesinin kucağında hala ağlamaya devam ediyordu.Adam son kez bağırdı ve elindeki içki şişesini kapıya doğru fırlattı.Zerina ve Berina büyük bir çığlık attı.Amra ise ağlamasının şiddetini arttırmıştı.Kırılan cam parçacıkları Amra'nın narin ,küçük vücuduna isabet etmişti.Her şey bir anda olmuştu ve Amra'nın kolundan kanlar apartmanın soğuk merdivenlerine akıyordu.Zerina hızla ve ağlamamaya çalışarak eve geri döndü.Ağlamakta olan kızının canını yakmamaya dikkat ederek cam parçasını çıkardı ve Amra'nın koluna pansuman yaptı.Amra'nın canı çok yanmıştı ve biraz zaman geçtikten sonra yorgunluktan uyuya kaldı.Zerina ise kızı uyuduktan sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.Zerina kendisini suçluyordu.Amra'yı almadan yukarı çıksaydı belki de bu olanlar yaşanmayacaktı.Zerina, kendi canı yanmış gibi hissetti ve kendisini kötü hissediyordu.Evin içinde bunaldığını hissetti ve camı açtı.Dışardan nefes almaya çalışıyordu, sanki dışarıdaki hava olmasa evin içinde nefessiz kalacaktı.Daha büyük sorunu olduğunu düşündü.Bugün olanları Dejan'a nasıl anlatacaktı?Dejan kızına olanları öğrendikten sonra ne yapardı?Zerina bu düşüncelerin içinden çıkmaya çalıştı ama bir türlü beceremedi.Dejan eve gelmemişti ve Zerina ise bütün geceyi kızını izleyerek geçirmişti.
Ertesi günün akşamında Dejan eve geldi.Amra babasını görünce gülümseyerek iki kolunu birden açtı.Dejan kızını kucağına aldı, yanağından öptü.Çok geçmeden Amra'nın kolundaki sargıyı gördü.Telaşla mutfakta yemek hazırlıkları yapan Zerina'nın yanına geldi.
-"Kızımın koluna ne oldu?"
-"Sakin ol Dejan."
-"Bir daha sormak istemiyorum Zerina." Dejan'ın sesi yüksek çıkmıştı.
-"Dün gece sen yokken oldu.Yarayı mikrop kapmasın diye temizledim,o kadar önemli bir şey değil."
-"Nasıl oldu?"
Zerina kocasına ne diyeceğini bütün gece düşünmüştü ama aklına yatan mantıklı bir cevap bulamamıştı.Dejan'a bakmamaya çalıştı ama Dejan'ın sabrı da taşmak üzereydi.
-"Zerina!"
-"Akşam Berina'nın yanına misafirliğe gitmiştim,orada oldu."
-"Kocası yaptı değil mi?O hayvan benim kızımın canını yaktı değil mi Zerina?"
-"İsteyerek yapmadı Dejan."
-"Bak şimdi isteyerek ben ona neler yapacağım."
Dejan kızını Zerina'ya vererek büyük bir öfkeyle evden çıktı.Merdivenleri üçer üçer çıktı ve kapıyı yumruklarla çalmaya başladı.Kapıyı açan Berina oldu.Dejan hiçbir şey söylemeden evden içeri girdi.Berina'nın eşi karşısında Dejan'ı görünce şaşırmıştı.Oturduğu yerden ayağa kalktı ama yürümedi.Dejan ise sinir ve öfkeyle adamın üzerine doğru yürüyordu.Adamın konuşmasına izin vermeden yüzüne kafa attı.Adam olduğu yere yığıldı ve dudağı açıldı.Berina olanları sessiz bir şekilde izliyordu.Sevineceğini ya da üzüleceğini anlamamış bir ruh hali içindeydi.Bir zamanlar eşini sevmişti ama o güzel günler çok eskide kalmıştı.O sevdiği,inandığı adam değişmişti.
Dejan iki tane daha yumruk attı ve yerde yatan adama nefretle baktı.Dejan adamın yüzüne tükürdü ve adamın karnına sert bir tekme attıktan sonra evden ayrıldı.Adam yarı baygın halde yerde yatıyordu.Berina ise sadece Dejan'ın arkasından kapıyı örtmekle yetindi.
Dejan eve gittiğinde bu konuyla ilgili Zerina ile konuşmadı.Ona kızıyor muydu bunu kendisi de bilmiyordu.Zerina ne olduğuyla ilgili kocasına soru sormadı.Zaten adam dayağı çoktan haketmişti diye düşündü.
Ertesi gün Dejan şikayetçi olmak üzere polis karakoluna gitti.Zerina şikayetçi olmasını istememişti ama kocasını kararlı görünce fazla da üstelememişti.Evlendiklerinden itibaren ilk defa Dejan ile arasına bir soğukluk girmişti ve bu zamanın uzamasını istemiyordu.Dejan canı yanmış bir babaydı ve ona hak vermeye çalışıyordu.
Aynı günün akşamında Bojan oğlunun karakola giderek şikayetçi olduğunu ve bütün olanları öğrendi.Yüzünde sadece kendisinin anlayabileceği bir gülümseme belirmişti.Uzun zamandır beklediği fırsat ayağına gelmişti.Bu sefer kazananın oğlu değil kendisi olacağını düşündü."Sonu her ne olursa olsun bu sefer benim istediklerim olacak" dedi içkisini büyük bir zevkle yudumlarken.
Gecenin ilerleyen saatleri olmasına rağmen Bojan birisini aradı ve evde kendisini beklediğini söyledi.Telefon konuşması fazla uzun sürmemişti.Bojan salonda sürekli camdan dışarıyı izleyerek adamın gelmesini bekledi.Beklediği adam kapıda gözükmüştü.Adam normal sayılacak boyda,kirli sakalı ve sivri burnuyla etrafa korku saçacak cinstendi.Bojan evdeki hizmetçiyi göndermişti,evde adamla yalnız kalmak istemişti.Kapıyı açtı ve adamla salondaki kanepelere oturdular.Bojan odasına gitti ve çekmecesinden bir resim alarak geri adamın yanına geldi.Resmi oturmakta olan adamın önüne koydu.Adam resmi inceledi ve Bojan'a bakmadan soğuk bir ses tonuyla sordu.
-"Öldüreceğim kişi bu mu ?"
-"Evet."
-"Ne zaman ölmesini istersin?"
-"Bu hafta sonu."
-"Bizim tarafımızdan öldürüldüğü anlaşılsın mı ?"
-"Hayır.Sen sadece öldür ve cesedi istediğim yere at.Kimsenin olmayacağı bir anda öldür."
-"Cesedi nereye atacağım?"
-"Irmağa atacaksın.
-"Öldüreceğim yerden ırmağa tek başıma götüremem.Yanıma bir kaç kişi almam gerekebilir."
-"Adama gerek yok,işi ırmak kenarında yapacaksın.Öldürdükten sonra da cesetleri ırmağa atacaksın.Yolda kan izleri olsun ki polis aradığında cesetleri bulabilsin."
-"Cesetler?"
-"Kadın ve bebeği.İkisinin de orada ölmesini ve cesetlerin sonra bulunmasını istiyorum.Nasıl öldüreceğin senin bileceğin bir şey.Benim için önemli olan onların orada ölmesi,ayrıca bu olaya şahit kimsenin olmaması gerekiyor."
-"Tekrar görüşecek miyiz?"
-"İş bittikten sonra buraya gel.Evde seni bekliyor olacağım."
-"Onları öldü bil."
Adam cam sehpanın üzerinde olan Zerina'nın resmini aldı ve evden ayrıldı.Bojan ise uzun zaman sonra kendisini huzurlu hissediyordu.Adam gittikten sonra bir sigara yaktı.Bojan için geriye sadece cumartesi gününü beklemek kalıyordu.
Günlerden çarşambaydı.Dejan'ın şikayeti üzerine üst komşusu mahkemeye çıkarılmış tutuksuz yargılanmasına karar verilmiş ve mahkeme bir ay sonrasına ertelenmişti.Dejan bütün duruşma boyunca salondaki yerini almıştı ve çıkan karara sevinmemişti.
Aynı günün öğle arasında Zerina ve Emina birlikte yemek yiyorlardı.Zerina olan bitenin hepsini arkadaşına anlatmıştı.
-"Çok korkuyorum Emina,bugün mahkeme vardı.Acaba nasıl sonuçlandı?
-"Korkulacak bir şey yok,gerekli cezayı alacak ve sen de rahat edeceksin."
-"Dejan'a bu konudan uzak durmasını söyledikçe üzerine daha çok düştü."
-"Ona hak vermelisin Zerina.Kızına adamın birisi zarar verdi.Karşılığında bir şey yapmadan öylece kalamazdı.Hem o adam bunu çoktan hak etmişti."
-"Amra benim de kızım,benim de canım çok yandı.Kızımı öyle gördükçe ben de çok üzülüyorum.Ağlama sesleri kulağıma geldikçe kötü oluyorum.Ama kabul etmemiz gerekir ki o adam bizim komşumuz.Üstelik Dejan kendince adama cezasını verdi.Buna rağmen şikayetçi olmaya gerek yoktu."
-"Olan oldu artık Zerina.Zamanı geriye alamayız.Hem Berina için de çok güzel olacak.Zavallı kadın her gün şiddet görmekten kurtulacak.En çok sevinen Berina olmalı."
-"Saçmalama Emina.Hem mahkemeden ne sonuç çıkacak bilmiyoruz."
-"O ne demek? Her şey açık,adamı suçlu ve cezası neyse çekecek."
-"Gerçekten anlamıyorsun,Dejan adamı dövdü ve Berina bütün kavgaya şahit oldu.Hoş hakim adamın yüzüne baksa şahite gerek kalmaz.Eğer adam da şikayetçi olursa Dejan'ın başı derde girebilir.
Emina gülerek Zerina'nın yüzüne baktı.Zerina'nın elini dostça sıktı.
-"Sen Dejan için korkuyorsun."
-"Herhalde Emina.Haklı durumdayken haksız duruma düştü ve ceza alabilir."
-"Merak etme ve korkma benim biricik arkadaşım.Bence Dejan'ın adamı dövmesi için yeterli sebebi var.Mahkeme de benim gibi düşünecektir."
-"Bilmiyorum,içim daralıyor ve huzurlu olamıyorum.Bunlar yetmiyormuş gibi doktor da yaranın kalıcı olabileceğini söyledi.İz kalırsa ilerde bunu kızıma nasıl açıklarım ?"

-"Senin bu olayda bir suçun yok.Yerinde kim olsa aynısını yapardı.Amra'yı tek başına orada bırakamazdın.Böyle olacağını nereden bilebilirdin?"
-"Keşke bunların hiçbiri yaşanmasaydı."
-"Ama malesef yaşandı Zerina ve bir an önce bunu unutmalısın.Amra'nın yarasına gelince de,yara kolunun üst bölümünde.Yani kimsenin göremeyeceği bir yerde.Kaldı ki doktor da kesin bir şey söylememiş."
-"Öyle ama korkuma engel olamıyorum."
O günün akşamında Dejan eve girdi ve kendisini beklemekte olan eşine hiçbir şey söylemeden odasına gitti.Dejan üzerini değiştirdi ve yemek sofrasına geldi.Sofrada da bir şey söylemiyordu,sanki sadece yemek yemeye odaklanmış gibi hareket ediyordu.Zerina daha fazla dayanamadı.
-"Mahkeme nasıl sonuçlandı?"
-"Serbest kaldı ama şimdilik."
-"Şimdilik ne demek Dejan? Ne demek istiyorsan açık konuşur musun?"
-"Bir sonraki aya kadar özgür,mahkeme davayı bir ay erteledi."
-"Komşumuzla yüz yüze bakmaya devam edeceğiz.Doğru mu anladım?"
Dejan karısının yüzüne baktı ve cevap vermeden yemek yemeye devam etti.Bütün gece boyunca bu konuyla ilgili başka bir şey konuşmadılar.Zaten Zerina'nın soru soracak cesareti kalmamıştı.Dejan'da yemekten sonra kızıyla oynamayı seçmişti.
O gece Amra her şeyden habersiz huzurlu bir şekilde uyumuştu. Zerina ve Dejan uzun süre yatakta uyumaya çalıştılar ama beceremediler.Zerina'nın aklında dava vardı.Dejan'ın yanında olmalıydı ama içten içe ona çok kızıyordu.