16 & pregnant

Μωρό Μου... 🔒

Και κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου... Επιτέλους... Αντίκρισα ξανά αυτά τα υπέροχα ματιά του... Τα μάτια που ερωτεύτηκα και με πληγωσαν όσο κανείς άλλος...

-μωρό μου??!

-δεν έχεις πια το δικαίωμα να με λες έτσι...
Του είπα καθώς κατέβασα την ματιά μου πρως τα κάτω...

Ξεφύσηξε

-Κατερίνα... Ξέρω ότι με άκουγες... Και ξέρω επίσης πως δεν με πιστεύεις και πως έχεις χασει την εμπιστοσύνη σου... Απλά θέλω να ξέρεις, πως θα κάνω τα πάντα για να κερδίσω και εσένα, αλλά και το δικαίωμα να σε λέω μωρό... Και μου...
Είπε και ενώ μου τα έλεγε όλα αυτά, με κοίταζε στα μάτια... Και είχε εκείνη την αποφασιστικότητα... Και την σιγουριά...
Και μετά έκλεισε την πόρτα και έφυγε...

Με πλήγωσε πολύ... Και είμαι σίγουρη πως δυστυχώς δεν θα μπορέσει να ξανακερδισει την εμπιστοσύνη μου...

Αλλά προς το παρόν ας πάρω έναν υπνάκο... Έκλεισα τα μάτια μου και αναμνήσεις ξύπνησαν μέσα μου... Με ποιον άλλο φυσικά από τον Στέφανο...

-μικρηηη

-μωροο μουυ

-σου είπα να-

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου... Και ποιον βλέπω...?!!

Οποία το βρειι... Ένα σουβλάκι δώρο από μένα!!!

Οοοο Πανοςςςς

Και δεν με νοιάζει αν το βρήκατε αλλά εγώ σουβλάκι δεν δίνω... 😈😈😈😇

Τα μάτια μου έλαμψαν μόλις τον είδαν.!!

-ΠΑΝΟΟΟΟΟ

Και ετσι όπως ήμουν στο κρεβάτι, πηδαω πάνω του και περνάω τα πόδια μου δεξιά και αριστερά από τον κορμό του

-μπαγλαμαδακι μου!!!

-Τι κανεις εδώ??

-Τι εννοείς τι κάνω?? Εδω είναι το σπίτι μου!

-Τι εννοείς?? Το δικό μου σπίτι είναι και δικό σου??

Ρώτησα σαν πεμταχρονο που ρωτάει αν θα του πάρουν παγωτο...

-ναιιπ

-αααααααα

-αυτό είναι τελειοοοοο

-ναι ναι το ξέρω... Αλλά τώρα μικρή πρέπει να ξεκουραστείς!

Μου λέει με έναν αυστηρο τόνο στην φωνή του, και με αφήνει στο κρεβάτι και με σκεπαζει

-Τι??!πας καλά?? Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκουραστώ εγώ τώρα που ήρθες εσύ!!

-οοχι μωρό μου τώρα που ήρθα εγώ θα ξεκουραστείς... Και ειδικά τώρα που είμαστε και δύο αντρες μέσα στο σπίτι δεν θα χρειαστούμε καθόλου την βοήθεια σου.

-μα-

-μαλακά σε αγαπω... Αυτό ήθελες να πεις το ξέρω... Και εγώ σε αγαπώ χαζοοο αλλά τώρα θα κάτσεις εδώ σαν υσηχο κοριτσάκι ναι???

-οχιιιι

Και σταυρωσα τα χέρια μου κάτω απο το στήθος μου, με ένα βλέμμα 5χρονου

-Μην με αναγκάσεις όμως να φέρω τον άλλον... Γιατί ξέρω φυσικά πως εμένα δεν θα με ακούσεις και βασικά θα με τουμπαρεις...

Με επειλησε... Και για να λέει ότι θα τον τουμπαρω δεν είναι δική του θέληση αυτή... Αλλά κάποιου άλλου να μην πω ποιου... Και αυτό το λέω γιατί όταν θέλει κάτι ο Πανουλης το παίρνει...

-Ναι καλά σιγά που θα τον φέρεις πρώτον και δεύτερον ξέρω πολύ καλά πως εκείνος σου είπε να το πεις αυτό...

Του είπα με σιγουριά στην φωνή μου

-μα πως το...?

-μόλις μου το επιβεβαιώσεις πρώτον και δεύτερον ξέρω ότι αν θέλεις κάτι πολύ το παίρνεις και δεν μπορεί κανείς να σε τουμπαρει ... Οπότε δεν το ήθελες εσύ...

Του είπα και εκείνος με κοίταζε με σηκωμένο φρύδι

-Μπραβο γατάκι... Και δεν σε ειχα για τόσο έξυπνη...

Ακούγεται αυτή η φωνή... Η φωνή του Στεφάνου παιδιά... Αυτή η μαγευτική φωνή που κάθε φορα που την ακούς... Σε ταξιδευει... Οπως και όταν κοιτάς τα μάτια του... Χάνεσαι μέσα τους...

Αλλά ξύπνα Κατεριναα

-και εγώ δεν σε είχα για τόσο κουτσομπολα ώστε να κρυφακους κι ολας...!!

Του αντιμιλησα

-Πανο βγες εξω!

-Στέφανε δεν χρει-

-Είπα Πανο βγες έξω δεν θα το ξαναπώ, θυμισου τι είπαμε!!!

-καλά αλλά θα τα πούμε μετά εμείς Στέφανε!! Συγνώμη μπειμπ...

Μου απολογείται ο γλυκούλης μου...

Τον κοίταξα με ένα βλέμμα τύπου είναι όλα οκ, εγνεψε και έφυγε...

-και τώρα οι δύο μας...

Λέει ο Στέφανος ενώ με πλησιαζει

Και σηκώνομαι από το κρεβάτι και ενώ περπατάω προς την πόρτα του λέω...

-και τώρα μόνο σου

Αλλααα όπως πάντα παιδιά μαντεψτε τι έκανε... Με τράβηξε από το μπράτσο και με γύρισε ώστε να τον κοιτάω...

-Μωρό μου πως θα φύγεις η πόρτα είναι κλειδωμένη...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Καιι κάνω ότι μπορώ babies... Ελπίζω να σας άρεσε και το σημερινό... Καληνύχτα και όνειρα γλυκά και απονειρευτααα😏😇😈😍😘😇😘😘💕💕💕