Yağız duyduklarını idrak etmeye çalışırken aynı zamanda koridorda koşuyordu. Etrafta kime çarptığını umursamadı. Ambulansın sirenini duymasıyla dualar ediyordu ilk defa bu kadar savunmasız ve telaşlıydı. Sanki kendisi doktor değilmiş gibi. Leyla daha soğukkanlıydı. Kendisinin muayeneye girmesini istemedi. Zaten elleri bu kadar titrerken kalbi bu kadar hızlı atarken orada işleri yavaşlatmaktan başka bir işe yaramazdı. Aykut yanına gelmişti. Birkaç dakika geçmeden 50 yaşlarında bir kadın geldi donuk duran mimiklerinden kim olduğu veya Nisa için gelip gelmediği şüpheliydi. Yağız koridordaki bekleme sandalyelerine oturmuş dua ediyordu. Ona bir şey olmasın diye. Onun yüzünden bu hale düşmesini istemezdi. Ama Leyla'nın bahsettiğine göre bu ayrılığı kaldıramamıştı. Yağız geçen dakikalar ile Aykut'un elini omzunda hissetti onun orada olduğunu biliyordu. Gözleri dolmuştu kalbindeki yük kaldıramıyordu bu ağırlığı. Öğrenmeliydi.
"Nasıl oldu yani....Nisa..."
"Sakin ol farkındayım çok zor orada yatan Leyla olsa bende bu halde olurdum ama Nisa bazen böyle oluyor yaşadıkları... yani kendi üzerine alınma tüm hayatının totaline bakıldığında zor dönemlerden geçti şuan da o zamanlardan biri bu... atlatacaktır "
"Nasıl oldu orada miydin"
"Hayır sese geldim önce intihar zannettim ama kapıyı Sıla teyze açınca durumu anladım zaten birkaç eşya kırdıktan sonra bayıldı. Alkolde almış"
"Benim yüzümden" elleriyle yüzünü ovuşturdu
"Hayır öyle düşünme yani bende bilmiyorum kimin yüzünden "
Sıla hanım konuşmalara kulak misafiri olmuştu ve artık her krizden sonra konunun kendisine gelmesine tahammülü yoktu.
"Aykut! Sende kulaktan dolma bilgilerle beni suçluyorsun farkındayım ama ben kızımın böyle çıt kırıldım olmaması ve babasına benzememesi için çabalıyordum bünyesine ters ise bu benim hatam değil o bu yumuşak kalple daha çok kırılır,yıkılır zaten ben geldiğimde de kötüydü benimle yüzleşmekten korktu ve bünyesi kendini korumaya aldı. "
"Annesi misiniz?"
''Evet sen kimsin? "
Aykut araya girdi
"Arkadaşımız... ortak bir arkadaşımız "
"Şu halinden pek öyle durmuyor ama neyse sonunda her zamanki krizleri işte ben gidiyorum uyanınca ona söyleyin unutmasın dediklerimi en kısa zamanda ulaşsın ona"
"Kızınız beklemeyecek misiniz Sıla hanım!"
"Hayır daha önemli işlerim var böyle şımarıklıkları bir türlü bırakamadı gitti anlasın artık büyüdüğünü "
Diyerek hızla uzaklaştı. Yağız anlayamıyordu. Bir anne bu şekilde nasıl vurdumduymaz olabilirdi.
"Yağız boş ver sen onu o hep böyleydi buraya kadar bile gelmesi şaşırttı beni"
"Nasıl bu kadar taş kalpli oluyor öz kızı değil mi"
"Öz be öz kızı Nisa ama sorunlu insanlarla büyüyünce birtakım izler kalıyor işte ama güçlü kadındır Nisa atlata-"
o sırada Leyla çıktı yağız korkunun ve üzüntüsünü gizleyemeyerek Leyla'ya baktı
"Şu an iyi durumu uyuyor serum verdik sabaha kadar uyur sinirlerini yıpratmış Sıla teyze mi vardı evde"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kül ve Duman(Düzenli bölüm geliyor)
Genç KurguKül dumana karıştı... Ortalık yangın yeri yaralı ve pişman kalpler artık atmaya gücü yok. Dedikleri gibi zaman her şeyin ilacı mıdır? . . . Hayatın bahis konusu olsa ve büyük oynayan kazanamasa... Nisa Oydan yaralı ve güvensiz Yağız Uslu içine kap...
