My mate, the alpha's daughter

Chapter 8

Nu komt het Jason gaat schreeuwen..

"WACHT, JE HEBT JE MATE GEVONDEN" schreeuwt Jason enthousiast.

"Mijn zusje is groot worden" zegt hij bijna met tranen in zijn ogen.

Okay? Dit had ik dus echt niet verwacht. "Nu kan niks ons tegenhouden om bij onze mate te zijn" hoor ik een stem in me zeggen.

Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door het geschreeuw van Jason.

"JIJ! Als je haar op elk mogelijk manier pijn doet. Breek ik elk bot in jouw lichaam" zegt Jason waarschuwend

"Ja die had ik al eerder gehoord" zegt Jayden terwijl hij rolt met zijn ogen.

"Ga nu maar weg ik wil graag met mijn princes praten" zegt Jayden terwijl hij Jason de kamer uit duwt.

Princes? Ik voel mijn wangen al branden. "Oh my gosh, hij noemt ons princess" hoor ik weer een stem in me zeggen. Dus jij bent mijn wolf neem ik aan.

"Jup, je kan mij Katy noemen" oh uhm okay Katy.

"Hey princes, is alles okay" zegt Jayden en haalt me uit mijn gedachten

"Uh ja alles is goed" zeg ik snel.

"Dat is goed. Hoe zou je het vinden als ik je naar het feestje naar mijn huis breng" zegt hij zo lief mogelijk.

N-naar zijn huis. "Omg hij wilt ons meenemen naar zijn huis misschien gaat hij ons wel marken" zeg Katy enthousiast. Marken? Wat is nou weer marken.

"Dat lijkt me leuk" zeg ik zacht.

"Ahw, je bent zo schattig als je zo doet" zegt hij terwijl hij mijn heupen vastpak.

"We moeten nu wel echt terug naar het feestje" ik loop naar de deur en wacht daar op hem.

Het moment dat we de zaal ingaan komt er een meisje op Jayden af lopen en duwt me aan de kant.

"Heyy, babyy ik heb je gemist" zegt ze terwijl ze tegen Jayden een knuffel geeft.

Ik voel een steek in mijn hart, ook al weet ik niet waarom. Ik loop snel de menigte in. Ik hoor Jayden nog mijn naam roepen, maar ik negeer het.

Waarom voel ik me zo. Het is niet dat we samen zijn. Ik voel een traan over me wang rollen.

"Hij heeft al iemand" hoor ik Katy zeggen. "Hij vind ons niet belangrijk, zag je hoe mooi dat meisje was" gaat Katy verdrietig verder.

Ik voel me alleen maar slechter en slechter, voor ik het wist ren ik de achtertuin in en begin een beetje te lopen. Dan voel ik me altijd beter, maar dit keer niet.

Ik loop naar een bankje toe die een stukje verderop is en ga erop zitten.

Ik doe mijn ogen dicht en stel me voor wat Daisy zou hebben gezegd.

Ik begin te glimlachen en er rolt weer een traan over me wang. Een zware stem haalt me uit mijn gedachten.

"Wat doet zo een cutie als jij hier helemaal alleen" hoor ik iemand zeggen.

Ik open mijn ogen en zie een man rond de 30 naar mij kijken.

Ik spring op en zeg snel "ik wou net terug gaan naar het feest" en wil weglopen.

Maar dan pakt hij me vast bij mijn arm en trekt me helemaal naar hem toe.

"Oh kom op je kan nog niet weggaan" zegt hij in een enge toon.

"Voor zo iemand als jij gaan ze veel geld betalen" zegt hij met een grijns op zijn gezicht.

Ik krijg tranen in mijn ogen. H-hij wilt me verkopen voor geld!

Oh nee, gaat het die gast lukken om Katherine mee te nemen. En als het hem lukt wat gaat er dan met Katherine gebeuren. Find out in the next part!!!

Hoop dat jullie het leuk vonden. Vergeet niet een reactie achter te laten en te voten en volg me ook ff op insta.

Thebrowniesquad_