Hey ik ben Katherine
Ik ben 16 (bijna 17 dus waag het om mij kleintje te noemen!)
Ik ben 1.57 heeeel klein dus maar zoals ik al zei WAAG HET😂☺️❤️
Mijn hobby's zijn dansen cheerleaden en een beetje zingen maar dat is ook niet geweldig.
*moeder van K...
"Nou hoe zeggen we dit... We wilde vertellen dat je.."
"Dat ik wat" vraag ik.
"Dat je een paar vreemden mensen gaat tegenkomen op je feestje" maakt mijn vader af.
"Niet zomaar mensen" zegt Luke erbij.
"De alpha's komen naar jouw feest"
ik kijk mijn ouders en broers vragend aan.
Alpha's wat zijn nou weer de alpha's.
Jason merkt dat ik het niet snap en trekt me met hem mee.
Voordat hij de keuken uitloopt roept hij er nog achteraan
"ik zei toch dat jullie dit haar eerder moesten vertellen".
Met nog duizenden vragen in mijn hoofd brengt Jason me naar zijn kamer.
"Ga zitten" zegt hij.
Ik ga zitten op de enorme sofa en kijk hem aan.
"Nou... begin maar met uitleggen"
Jason begint te praten over weerwolven en alpha's en dat ze hier komen omdat ik zogezegd een hele zeldzame wolf ben, dat maar een keer in de 200 jaar wordt geboren.
Hij bleef maar verder en verder praten en mijn hoofd werd steeds duizeliger, tot hij begon over je innerlijke wolf.
"Innerlijke wolf" vraag ik.
"Ja iedere wolf heeft er een."
"Mijn innerlijk wolf heet Ryan."
"Dus ik heb er ook een" vraag ik enthousiast.
"Jup, alleen omdat jij niet bent opgegroeid met het besef dat wolven bestaan is jouw innerlijke wolf er nog niet."
"Wanneer komt die dan wel" vraag ik
"waarschijnlijk als je je mate ontmoet" antwoord Jason.
Mate, daar had hij iets over gezegd. Dat je mate je soulmate is en dat je niet zonder diegene kan leven.
Ik vind het allemaal maar onzin.
"Ik ga naar bed" zeg ik tegen Jason.
"Maar het is p-"
"ik ga naar BED" onderbreek hem en loop de kamer uit.
Ik schop mijn schoenen uit en laat mezelf vallen op mijn bed.
Ugh, mijn hoofd doet pijn van al deze bullshit.
Zal Rachel hier al over weten? En heeft ze dat voor mij achtergehouden? Nee, nee dat zou ze nooit doen... toch?
Ik doe mijn ogen dicht en val langzaam in slaap..
**de volgende dag**
Ik wordt wakker met een hevige hoofdpijn en merk dat iemand naast me ligt.
Luke?
Dat betekent maar een ding. Ik heb weer zitten huilen in me slaap en als hij hier ligt moest het zeker wel heel heftig zijn...
ik loop naar de douche en maak me klaar.
Ik pak de eerste paar dingen die ik zie. Een hoodie met een jeans en sneakers.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dit is de outfit👆🏽
Ik loop naar de keuken, maak iets te eten en slik een paracetamol.
Ik pak mijn telefoon en speel er wat spelletjes op.
Ondertussen zijn Jason en Luke al beneden.
"Hey weet je zeker dat je naar school wilt gaan" vraagt Luke zorgzaam.
"Ja het was best wel heftig gisteravond" maakt Jason af.
Ik zeg niks en blijf kijken op mijn telefoon.
Ze hoeven niet zo tegen mij te doen. Ik ben geen kleinkind.
Ik sta op en loop richting de voordeur.
"Gaan we nog" zeg ik zo nonchalant mogelijk.
De hele autorit was stil. De auto begon zachter te rijden en staat stil.
Net voordat ik wou uitstappen zegt Luke
"alles komt goed dat beloof ik je"
ik knik en stap de auto uit.
Ik probeer mijn tranen tegen te houden, maar het lukt niet.
Er rolt een traan over mijn wang en na die traan volgen er andere.
Ik hoor mensen achter me en wil eigenlijk weg lopen maar dan hoor ik iemand mijn naam schreeuwen.
"Heyy, jij bent toch dat nieuwe meisje. Katherine toch?" Vraagt de jongen.
Hij komt voor me staan.
"Ik ben Mason" begint hij. "Ik wou nog sorry zeggen over hoe ik gister reageerde ik was misschien een beetje te fel"
"een beetje" zegt een van de andere jongens.
Maar ik hoor het al niet meer. Alles om me heen begint te draaien.
"Hey gaat het wel" hoor ik nog iemand zeggen.
Maar alles werd toen zwart....
Wat gaat er gebeuren met Katherine. En waarom heeft ze elke keer die nachtmerries. Find out in the next part.😉
Heyy, hoop dat jullie het leuk vonden. Laat horen wat jullie er van vonden en vergeet me niet te volgen op insta
