My mate, the alpha's daughter

Chapter 4

**katherine**

Ik werd wakker in een enorm groot bed.

Wacht deze kamer ken ik niet?! WAAR BEN IK.

Ineens komt er iemand binnen en klikt het licht aan.

Mijn ogen moeten ff wennen aan het licht.

"Heyy, ze is wakker" schreeuwt de jongen.

Drie  andere jongens lopen de kamer in.

Een van de jongens komt mijn richting op lopen. En ik schuif naar achter.

"Hey, je hoeft niet bang te zijn. We gaan je niks aandoen" zegt de jongen.

"Ik ben Mason, herinner je je dat nog".

Ik denk ff na en dan herinner ik me het. Ik was aan het huilen en hij kwam naar me toe, maar verder weet ik het niet was er is gebeurd.

"ja ik weet het nog" zeg ik snel.

"Dat is goed, je viel flauw en we hebben je naar mijn huis gebracht" zegt hij.

Ik begin me ongemakkelijk te voelen en kijk rond in de hoop dat ik mijn telefoon zie.

"Zoek je deze soms" zegt een van de jongens.

"J-ja, zou ik hem terug m-mogen" zeg ik stotterend.

"Eerst zeg je wie Jason is. Er staat ook nog een hartje achter. Zeg niet dat hij je vriendje is" zegt hij pestent.

Hij begint echt op mijn zenuwen te werken.

"Oh nee, hij is je vriendje. Hij is zeker net zo lelijk als jij"

lelijk? Vind hij me lelijk.

Opeens laat het me denk aan iets van vroeger, er rolt een traan over me wang.

"Kijk, wat je doet" zegt Mason en kom dichterbij om een knuffel te geven.

Tot mijn verbazing geef ik hem een knuffel terug.

Ik begin rustiger te ademen en kalmeer een beetje.

"Is alles nu goed" zegt hij.

Ik knik.

De jongen die me lelijk noemde komt naar me toe en geeft mijn telefoon terug.

"Sorry dat ik dat zei" mompelt hij.

"Ik meende het ook eigenlijk niet. Mijn naam is Kyle en dat zijn Dylan en Sawyer.

"Katherine" zeg ik schor.

Ik spring van de bed en kijk op mijn telefoon. 100 gemiste oproepen van jason mijn ouders en Luke.

SHIT.

"Zou een van jullie me naar huis willen brengen" vraag ik.

"Ik doe het wel" zegt Dylan.

Ik loop met hem mee de kamer uit.

Ik hoor Mason roepen

"ik zie je op je feestje".

Hoorde ik dat nou goed op mijn feestje? Ugh, het zal allemaal wel.

Ik stap de auto in.

"Je moet het Mason en Kyle niet kwalijk nemen, Mason is tenslotte de beta en Kyle de gamma van de meest machtige alpha op aarde." Zegt Dylan ineens.

Weer dit weerwolf gedoe. Als ik thuis ben ga ik een lekkere warme douche nemen. De auto stopt voor mijn huis.

Net als ik de autodeur open doe. Zwaait de voordeur open.

"Shit, als ik jouw was zou ik snel wegrijden"

ik doe de autodeur dicht en hij rijd gelijk weg.

"Wie was dat" schreeuwt Jason.

"Weet je hoeveel keren ik jouw heb gebeld Katherine!! En dan kom je doodleuk met een jongen hiernaar toe. Als je zo graag aandacht wilt, nou hier heb je het!!" Schreeuwt Jason nog harder.

Wat wil hij daarmee zeggen?

"Omdat jij altijd aandacht wilt hebben is daisy nu dood".

Ik krijg een brok in me keel. Hij denk dat het mijn schuld is dat daisy dood is.

Wie is daisy en waarom vind Jason dat het Katherine's schuld is dat daisy dood is. Find out in the next part!!🤭

Heyy hoop dat julle het leuk vinden. Vergeet niet te zeggen in de reacties  wat jullie er van vonden. Volg me op insta voor sneak peeks en om te weten wanneer een nieuw deel uit is.

Thebrowniesquad_