Lᴏᴠᴇ Sɪᴄᴋ (Tüʀᴋçᴇ)

İnsan Aldatmacası

Duygu hissetmemek kötü fakat duygu hissediyormuş gibi yapmak daha kötüdür. Hiçbir zaman düzgün ilişkiniz olamaz çünkü siz bir şey hissetmiyorsunuzdur. Ne mutlu anlarınızda duyduğunuz sevinç, ne çok kasvetliyken duyduğunuz üzüntü, ne de duvarları yıkacakmışçasına duyduğunuz öfkeyi hissedemedim. Ama numara yapmalıydım çünkü annem ve babam vardı.

Annem birgün onun gibi bütün duyguları hissedebileceğimden çok emindi fakat babam asla bana inanmıyordu, bende bir sorun olduğunu biliyorlardı ve götürmedikleri doktor kalmamıştı. Hiçbiri bana bir teşhis koyamadı öylesine bir insandım işte anlamak çok mu zordu.

Fakat birgün bu gidişata dayanamayıp Ailemle tartıştım çünkü arkadaşlarımın olmasını herkes gibi onlarla gezmem gerektiğini, ders çalışıp en sevdiğimiz sanatçıları konuşmam gerektiğini söylediler. Sonuç olarak bir arkadaşım olmalıydı fakat nasıl yapacağımı gerçekten bilmiyordum.

Hatta Google dan nasıl arkadaş edinebilirim diye aratmışlığım vardır. Ama farkettim ki aslında hiçbir şey yapmama gerek yoktu. Sadece onlar gibi tepki vermem gerekiyordu çünkü normal insanlar böyle yaparlardı. Bir arkadaşınız üzüldüğünde üzülmeniz lazımdı eğer gülerseniz toplum yine sizi dışlardı. Sanırım hiçbir zaman yazılı olmayan kuralları bilemeyeceğim fakat denemekten sakınca gelmezdi.

Liseden önce okula istediğimiz renk kıyafetlerle gelebiliyorduk müdürümüz bu konuda daha genişti ve ben genellikle siyah renkleri tercih ederdim. Kimseyle konuşmaz robot gibi gelir ve giderdim notlarımda fena değildi. Her okulda bulabileceğiniz o silik ama içinde bir şeytan yatan kızlardandım.

Mavi, yeşil, mor, kırmızı.. birsürü kombin yapmıştım ve insanlar bana hortlak görmüş gibi baktığında sıcak bir tebessümle ilerliyordum. Ama tabi kimsenin beni görmediği zamanlar yüzümde zerre mimik bulamıyordunuz. Böyle böyle 1-2 ay geçmişti insanlar beni kendilerine yakın bulmuşlardı ve "Marie sende gelsene, Marie okul çıkışı bizimle takılsana" gibi cümleleri çok duyar hale gelmiştim. Ve uygulamıştım da her gün okul çıkışında etkinliği olan sosyal kelebek kız haline bürünmüştüm. Bir arkadaşım ağladığında üzülüyormuş gibi yapıyordum ve sırtını sıvazlıyordum, sahte kelimeleri de söyleyince bazı kişilerle yakın arkadaş bile olmuştum.

Hal böyle olunca annem ve babamın bana karşı davranışlarında da düzelme olmuştu. Öğretmenlerim artık daha pozitif şeyler söylüyorlardı. Evet yalan söylemeyeceğim bazen gerçekten duygu hissettiğimden emin olmaları için şekilden şekile giriyordum. Babam bunları haketmiyordu herkes gibi normal bir kız istiyordu fakat ben gerçekten böyleydim hayatım boş ve yolundaydı hiç arkadaş isteğim olmamıştı. Bazıları gibi arkadaşsız yaşayamayanlardan hiç değildim. Mutlu olduklarında gülüyordum ilk zamanlar yapmacık gibiydi fakat aynı karşısında çalışınca daha bi normal gibi görünüyordu. 

Bunun dışında Liseye kadar 2 yıl böyle idare etmek zorunda kaldım. Siz tiyatro deyin veya aldatmaca veya rol veya düzenbaz. Ben buna hayatımın aşkına ulaşma sınavı diyordum. Çünkü bu zamanlar geçiciydi fakat annemin dediği doğruysa biz görünmez bir bağ ile birbirimize bağlıydık ve kaderde varsa mutlaka karşılaşırdık. 

Ortaokulda cinayet işlemezdim bazen hayvanları öldürürdüm. Kedi, Köpek, Kuş, Kaplumbağa gibi. Ama Liseye geçince yani Jasonu görünce birde onu seven kişinin tek ben olmadığını öğrenince içimdeki bazı hisleri zaptedemez olmuştum ve o gün o odada yemin etmiştim çünkü bu tiyatroları tekrar yapmak istemiyordum belki de bu ıssız adadan beni kurtaracak tek gemi oydu. Birdahakine ya ölürsem diye düşünürdüm ve öldürdüğüm hiçbir kıza yazık demedim yanlış kişiye aşık olmuşlardı.

Ve inatla bu cinayetlerden sonra akıllanmamışlardı demek ki öldürülmek istiyorlardı ama hay hay gerçekten bu benim için büyük bir zevkti ve hepsini teker teker acı çektire çektire öldürecektim.

(Bu bölümde biraz geçmişe gittik Marie nedeni asla belirlenemeyen sebeplerden dolayı asla duygu hissedemiyordu fakat bir şekilde insan ilişkilerini halletmeliydi ve o rol yapmayı tercih etti. Konuyla alakalı çünkü bazılarının kafasında şu soru oluşmuştur "ya bu Marie hep mi yalnızdı arkadaş ilişkilerinde ne yaptı" gibisinden bunu yazma gereği duydum.)