Lᴏᴠᴇ Sɪᴄᴋ (Tüʀᴋçᴇ)

Sona Doğru Yaklaşırken

Her hikayenin sonu oluyor ve bu kadar kısa sürede bu olayların biteceğini hiç tahmin etmemiştim. Geride kalan onlarca ceset ve onlarca gizemli dosya vardı. Hepsi bir amaç için ölmüşlerdi. Ama canları, kim oldukları, ne yaptıkları, hayalleri, aileleri asla önemli değildi. Bütün bu olaylara benim için tasarlanmış bir interaktif film gibi bakmıştım. Seçimlerim sonuçları etkileyecekti bu yüzden soğukkanlılıkla herkesi öldürebilirdim çünkü burada başrol bendim.

En başından asıl hedefimi öldürseydim belki de bunları asla okumayacaktınız. Ama tek seçenek ben olmalıydım çünkü onu delilercesine seviyordum. Bu yüzden Dorothy'nin bu dünyadaki zamanı dolmuştu, çanlar bu sefer onun için çalıyordu. Ama eski spor kulübü başkanı kankası olunca o çanlar bir anda duruverdi. Fiziksel olarak benden kat ve kat güçlüydü çok iyi sezgisi vardı ve her açıdan ne yaparsam yapayım beni yakalardı. Bu yüzden zayıf noktalarını belirlemem gerekiyordu. Her hafta Çarşamba günleri havuz kenarında 15 dakikalık güzellik uykusuna yatardınız. Fırsat bu fırsattı hemen açığınızı bulmuştum. Zorbalardan yardım istemem gerekicekti çünkü Yüzme Kulübü bu esnada antremanda olacaktı ve eğer cinayeti gözlerinin önünde işlersem bütün her şey çöp olacaktı.

Zorbalar ilk başta terslediler ve defolup gitmem gerektiğini söylediler. Israrcı olduğumu gördükleri zaman "Peki, ama bir şartımız var. Bize metal dedektöründen etkilenmeyecek silah temin edeceksin." dediler. Seve seve yapacaktım ama tam dediğim saatte Yüzme Kulübünü oradan kovmalarını söyledim. Anlaşmayı yapmıştık. Ertesi hafta Salı günü silahlarını getirdim. Çok şaşırmışlardı defalarca dedektörden geçiyorlardı ama ötmüyordu "Nasıl olabilir? görünümü metal gibi sağlam ama dedektörler çalışmıyor" dediler. "Fil dişinden çünkü" dedim. Ardından bu büyük iyiliği böyle kapatmak istemeyerek okulun kör noktalarının ve kamerların yerini gösterdiğim haritayı verdim. Yapacakları şey Jasona ulaşmamı sağlayacak en büyük adımdı çünkü.

Hepsi teşekkür ettiler ve bundan sonra ne zaman istersem onlarla takılabileceğimi söylediler. Pek düşünmezdim ama canımı sıkan öğrenciler olursa neden olmasın Zorbalar bunun için varlar zaten.

Ve büyük gün gelmişti. Planım kusursuz ve zamanında işlemeliydi.. en ufak bir hata bütün planı bozabilirdi. Bu yüzden sabahında tekrardan zorbalarla konuştum. Öğle arasında kulüpler toplanmaya başlamışlardı ve zorbalar hemen arkadan yüzme kulübünü takip ediyorlardı. Ben de orada bir çalılığın arkasında beklemedeydim. Zorbalar bağırarak bütün kulübü dağıttılar. Ardından Dorothy ve kankası havuzun şezlonguna doğru ilerledi. 5 dakika bekledim ve yatıyorlardı gözlerinde salatalık ve beni görmeleri imkansızdı. Hemen yan tarafta bulunan spor klübünden 50 kiloluk bir ağırlık aldım. Havuzun tam yanına koydum ve orada yatan Eski spor kulübünün başkanının saçını ağırlığa bağladım. Sonra bir anda ağırlığı havuzun içine ittim. Sanki bir halatla arabaya bağlıymış gibi havuzun derinliklerine çekilmişti. 3 metre aşağıda boğularak ölmüştü.

Sıra Dorothy'e gelmişti. Ama onu bu kadar basitçe öldürmeyecektim. Son cinayetimde ona hiç kimseye uygulamadığım ve yıllardan beridir yapmak istediğim öldürme biçimiyle öldürecektim.

Ve Cuma günü Sakura ağacının altında ona çıkma teklifi edecek hiçbir kız kalmadığında amacıma ulaşacaktım sadece birgün daha sabretmeliydim çünkü ertesi gün onu hayal edemeyeceği bir şekilde öldürecektim.