BASTARD SERIES 1: Alexander Lincoln - COMPLETED

EPILOGUE

Author's Note:

Hiii! Sorryy kung medyo natatagalan ako lagiag update. Katunayan kasi niyan madami ako masyadong ginagawa these past few days. First sa studies ko kasi nag exam kami. Second, namatay si mama ko. It really breaks my heart kasi hindi man lang niya nalaman na author yung anak niya sa wattpad. And has a lot of fans dahil sa pagsusulat. Third, i really want to take my time sa pagsulat ayaw kong madaliin kasi ayaw ko na masira yung story ng pinakamamahal ko na si Xander. So yeaah guuys. Hope you like ittt! Love youuu! Hessandro is cummingg! haha. HOPE YOU ENJOY THE LAST PART OF BS: 1.

EPILOGUE

"BABE? CAN YOU make me a coffee pleasee?" paglalambing ni alexander habang nakayakap ito sa likod ko.

It's been how many years na ba? 3 years? 3 in a half? I don't know, kasi as time goes by wala namang pinagbago ang asawa ko. Kung paano niya ako tratuhin noon, ganoon din naman ngayon. Minsan nga sumasagi sa isip ko na nililigawan pa din niya ko haha. Siguro kasi bukod sa walang pinagbago yung ugali niya, wala din naman pinagbago yung mukha neto.

'syempre pati na din sa kama' anang isip, na ikinangiti niya.

"hello to my lovely wife?" pukaw ng asawa niya. "mind telling me what's happening inside your head?" anito kasabay ng paglapat ng labi nito sa noo ko.

"nah. it's nothing." sabi ko. "sit down and eat your meal, i'll make your favorite coffee!" masiglang sabi ko dito.

"and you twoo kids. Eat your breakfast so your tita nanang can clean you up na. Teacher is on the way remember." I kissed the tip of Zach nose and Jach. "I'll make milk for the both of you too. Okay?"

Nang mailagay na niya ang mga milk para sa mga bata at ang coffee para sa baby damulag. I sat down besides Alex. And watched them while they eat happily.

Seeing them happy makes me happy too. I cant explain, pero sobrang saya ko.

Zacheaus and Jacheaus are both 3 years old... well they're twins! sharpshooter crush niyo eh.

Oh god. I still remember the day when Alexander faint nung narinig niya yung pag iyak ni Zacheaus at ni Jacheaus pagkalabas sa pwertahan ko. That's what they said. Na nahimatay ito dahil narinig niya yung iyak ni Zacheaus at ang kapatid nito. Nagulat siguro dahil nakarinig ng dalawang ingay ng bata sa loob.

Yes, i let him know na buntis ako. But no, hindi ko pinaalam sa kaniya kung ilan at anong kasarian ang meron sa tiyan ko.

"WHY IS HE??? GIVEE MEEE A LADYYY DOCTOOOR NOTT A MAAAAN! FOR GODSAKEE! HEE WILL TOUCHHH MY WIFEEE PRIVATE PART FOR GODSAKEEE!" nang gagalaiting sigaw ni Alexander sa labas ng delivery room.

Habang akoo kagat labi ng pinipigilan ang sumigaw dahil sumisigid na paunti unti yung sakit. at itomg asawa kong itlog na bugok na hindi ko maintindihan kung anong problema niya at ang lakas pa na magselos sa lagay ko na to ngayon!

Sinuntok niya ito sa tagiliran pero alam ko naman na mahina lang yun dahil wala na akong lakas na suntukin pa ito.

"ikaw na itlog na tukmol ka! Let him be!! fuuuck!" sigaaaw koo ng sumigiiid na ang saaakit.

"Nooo babyyyy! hee will toouuuch youuu you'r--"

"Dr. Ramos i will be the one to handle this. You can go back now to your wards. I'm sorry." She glanced and smile at me and so do i too. "Dr. Gordon, Mr. Lincoln. I will handle this smoothly okay? So calm down now. Stay here kasi bawal ka sa loob." Papasok na sana ito sa loob kasabay siya ng bigla itong huminto "and don't you dare break this door just because we have a male nurse. I will sue you for that."