BASTARD SERIES 1: Alexander Lincoln - COMPLETED

Chapter 26

"ANG SAKIT SAKIT ATE, sobrang sakit. Masakit pa sa masakit wala naman akong kulang sa kaniya, binigay ko na lahat. Ano pa ba gusto niya?" Simula ng makarating ako dito bahay ni ate cath iyak pa din ako ng iyak. Sobrang sakit, hindi ko maexplain yung sakit. Ang daming natakbo sa isip ko. Kung nag kulang ba ako sa kaniya? Hindi ko ba nabigay lahat ng pangangailangan niya. I know, mahirap ako, wala akong sapat na pera para mailibre siya ng kung anong gusto niya, maregaluhan siya ng mga mamahalin na gusto niya. Pero hindi naman sapat na dahilan yun para iwan niya ko. 

... at para na rin ipagpalit ako sa putanginang babae na kasama niya sa hotel. 

"Shhh jen, tahan na. Please? Makakasama sa anak mo yan, hindi mo dapat ineestress sarili mo. Kung sino man yung babaeng kasama niya sa hotel for sure may dahilan yun ku---"

"Anong dahilan ate? Nag-init katawan nila pareho tas nagjak-n-poy sila tas ang venue sa hotel?? If that's his reason. FUCK HIM. Imposibleng mag-gigitarahan lang silang dalawa, at talagang sa hotel pa??" Dahil sa nasabi ko, sumigid yung kirot ng tiyan ko. "Aray." 

"Shhh, sabi na kasing don't stress yourself ihh." Pag-aalalang sabi ni ate cath. 

Pero ako, patuloy pa din sa pag-iyak. Babyyy, i'm sorry. Hindi ako nagging mabuting mommy sayo, you don't deserve this. Patuloy pa din ako sa pag-iyak. Hanggang sa mas Lalo lang nasigid yung kirot sa tiyan ko. 

No. Please no, not my baby. Please. Sa ganitong oras na to, hindi na bukas yung infirmary may kabilang street.  Naalala ko ang sabi ng doctor. 

"Kung sasakit man ang tiyan mo dahil sa pagkalungkot. Always remember, breathe in, breathe out." 

"Fuck shit!" Natatarantang sabi ni ate cath. "Fuck, fuck, fuck, I don't know what to do." Mas Lalo lang nasakit ang tiyan ko dahil sa paikot Ikot nito. 

"Ate, stay." Kalmadong sabi ko, habang nainda ko pa din yung sakit sa tiyan ko. "Breathe in, breathe out. That's what my doctor said." And that's what I do. Breathe in, and breathe out. Dahil sa paulit ulit na ginagawa ko yun, unti unti ding nagiging kalmado ako at unti utni din nawawala yung sakit sa tiyan ko. "I'm sorry baby. I'm sorry" naluluhang bulong ko. 

"We need to go. We need to go to the nearest hospital jen." Naluluhang sabi nito. "I'm crying huhu. Why are you like that? Bakit kayo nag-kakaganyan? Boto ako sayo para kay alexander. Pero I know" Habang pinupunasan ang mga butil na natulo sa mga pisngi nito. "I know, malaking kahilingan ito. But please, don't leave him. I know, he loves you so much. I can tell. I can tell that." Ang mata nito, puno ng pagmamakaawa. I can help but to cry and cry again and again. "he look at you like you're the most amazing woman living in this world. I can tell that. Please, don't leave him. Please." pagmamakaawa nito habang sunod sunod pa din ang tulo ng luha nito sa pisngi niya. 

"shh ate, you're making me cry." pagtatahan ko dito. "shh, no need to beg ate. Wala kang kasalanan dito, hindi mo kailangan mag makaawa sakin. If he really loves me so much, then prove him. Prove him that i'm the most amazing woman living in this world. Prove him. Don't beg. Please. Don't beg, it's not your fault." 

"I know. but stay. give him a chance, please." Sabi nito. Sabay yakap sakin. 

Masakit na nga tiyan ko, masakit na puso ko, pati ulo ko na sakit. Please alexander. Please, don't do this to me. Don't make me hate you. 'cause baby, I love you so much. Please don't hurt me, don't hurt us please. Pagmamakaawa ko sa utak ko. 

"AYOS NA BA??" Tanong ko kay Gab na ngayon ay nagch-chat sa 'fucker club' kung ayos na ba lahat. 

"Sabi ni De Luca, nag-aantay na lang daw sila pareho ni mcneal sa labas ng Bahay ni cath." Anito.

"Fuck, i'm nervous man. Paano pag di siya nag-oo. Paano ako?" Tanong ko rito. This is not so me. Fuck.