The Timeless Dark Mist

Chapter 8

Ika-10 na ng Hulyo, bukas ay ang aking ika-labing walong kaawaran kung saan magiging isang ganap na akong dalaga.

Maaga akong nagising dahil tutulungan ko muna sila mamang sa gawaing bahay. Araw ngayon ng biyernes. Ipinasabi Ni Madam Corazon na wala munang pagdarasal sa araw na ito kaya't kaming tatlo nila Jeshea at Rosalia ay ppuntau sa ilog mamaya.

Paglabas ko ng aking silid nakita Kong marami pinag aabalahan sila mamang at papang.

SI mamang ay nagluluto na NG aming almusal at si papang naglligpit ng kanyang gamit sa pagtatanim.

Agad namang napa angat ang ulo Ni mamang at tumingin Sa sakin.

"Magandang umaga Po mamang at papang" sabi ko sknila ng nakangiti. Ngumitti si mamang at papang at bumati rin ng pabalik.

"Halika rito Thaliah, tulungan mo akong maghiwa ng aking lulutuin" pag aaya sa akin Ni mamang. Agad naman akong pumunta sa lamesa at hiniwa ang mga sibuyas, bawang at luya.

Umupo na si mamang sa harapan ko. Magpapalaam na ako sknya na ppunta ako sa ilog ksama sila Jeshea AT Rosalia.

"Mamang" Panimula ko.

Hndi nakatingin si mamang dahil naghhiwa siya ngayon ng bawang.

Nagsalita muli ako.

"Mamang, kung maaari Po sana ay payagan nyo ako Ni papang na pumuntang ilog ksama sila Jeshea at Rosalia" pagpapalam ko kay mamang.

Napahinto si mamang at naibagsak nya ang kutsilyong kanyang hinahawakan.

Napalaki ang aking mga mata sa gulat.

"Hindi pwede, Thaliah!" Biglang lumakas ang kanyang bosses.

Napatulala ako kay mamang. Dati rati'y ay pinapayagan nman niya ako. Hindi ako sumusuway saknila Ni papang dahil umuuwi ako sa oras ng kanilang bilin.

"P-pero B-Bakit Po mamang?" Nagtatakang tanong ko sakanya.

Tumingin ng diretso sa akin si mamang.

"Hindi pwede Thaliah dahil Biyernes ngayon. Msama ang maligo sa ilog, sa ibang araw nalang" mahinahon ng sabi Ni mamang.

Nakikitig parin ako kay mamang. Si papang ay bigla ng lumapit sa amin at hinimas himas ang likod Ni mamang.

"Julieta, mahal ko, payagan mo na si Thaliah, tutal naman ito na ang huling araw niya sa San Pablo" sabi Ni papang.

Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi Ni Papang.

"P-Po? Lilipat tayo ng tirahan? Pero bakit Po? Paano ang pag aaral ko, mamang papang?" Sunod Sunod Kong tanong.

Akala ko maayos na. Hindi ko pala alam na ituloy nila mamang at papang ang kanilang pinag uusapan.

Napabuntong hininga ng malalim si mamang. Hindi alam kung papayagan ba ako O hindi.
Hindi parin ako makapaniwala na tutuloy kami sa paglipat ng tahanan.

"Alam na nila Thaviel at Thasiah, Thaliah.. Kaya mag ayos kana ng iyong mga gamit, mamayang hapon ang ating pagalis ppuntang Bicol" Sabi Ni mamang.

"Thaliah anak, tumuloy kana sa iyong pupuntahan basta bago mag alas kwatro ay umuwi kana" sabi Ni papang

Hindi na ako nakapagsalita pa. Gayon din si mamang. Agad naman akong napatayo at yumuko sa harapan nila biglang pagpapaalam. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa mga narinig ko.

Nandito na ako sa aking silid. Naayos ko na ang aking mga damit at gamit. Para mamaya pag uwi ko, aalis nalang kami nila mamang. Paano ko kaya sasabihin kila Rosalia at Jeshea ang aking pag alis??

Nakpagbihis na rin ako at ngayon, nag aayos na ako NG aking sarili.

Nakatingin ako sa repleksyon ko sa salamin.

Nakasuot ako ngayon ng bistidang kulay berde. Itinali ko ng kalahati ang mahaba Kong buhok na hanggang bewang. At sinuklay ko na ang aking buhok.
Nang nakapag paalam na ako kila mamang at papang ay pumunta na ako kung saan kami magkikita nila Jeshea at Rosalia. Sa ilog ng San Pablo.

Natatanaw ko na sila Jeshea at Rosalia, Nakaupo na sila ngayon sa damuhan na may sapin at nakita Kong may dala itong mga pagkain.
Naglalakad na ako ppunta sa kanila , hindi ko mapigilan ang aking sarili na langhapin ang sariwang hangin. Napapikit ako ng mariin at dinadama ang simoy ng hangin...

"Nakakginhawaa ng pakiramdam" sambit ko habang nakapikit.

Nagulat ako ng may parang yumayakap sa akin, napadilat ako ng wala sa oras. Tumingin ako sa aking paligid ngunit wala naman akong nakita. Niyakap ko ang sarili,

"Ano I-iyon?" usal ko sa kabila ng pagtataka.

"Thaliaaaaah dito!" Sigaw nila Jeshea at Rosalia.

Nagulat ako sa pagsigaw nila Rosalia.
Agad naman ako napatayo ng diretso at dali dali nang pumunta kung saan sila Jeshea at Rosalia nakapwesto.

"They having a picnic right now" sabi ko habang nakatago sa isang puno.

Pero tanaw na tanaw ko sila Thaliah mula rito. Nakita Kong sobrang saya nilang tatlo sa mga oras na ito, nagtatawanan sila at naghaharutan.

Pinagmasdan ko si Thaliah,
How beautiful she is, I wonder how she looks when she become an Immortal.

"What the hell did you do?! And stop some fantasy, Xian" Asik Ni Rioleviemous.

Sabi niya sa aking isipan. Oh well, oo nga pala, msyadong seloso ang pangalawang prinsipe.

"Nothing,  She wants some fresh air and so I did" Tamad Kong sagot.

Bakit ba ako nagpapaliwanag sa kanya? Ako na nga tong nagbabantay kay Thaliah, nagdududa pa siya. Be thankful, Rioleviemous, dahil nagpapagod kami for the sake of your thirsty! Napailing nalang ako. Kawawang Pangalawang prinsipe, hanggang balita na lang muna.

"You're dead, Villacrusis." pagbabanta niya sa akin.

"Nothings new," tamad at inaantok Kong sagot.

Agad namang napukaw ang tingin ko sa babaeng nakamasid sa akin ngayon.
Habang ang dalawang kasama niya ay seryosong nag uusap.

"Aalis na kami mamayang alas kwatro Jeshea at Rosalia" Malungkot na sabi NI Thaliah.

"Bakit Thaliah?" sabi ng babaeng nag ngangalang Rosalia.

Dinig ko. I am sure Dark will get angry, I need to go now. Hindi pwedeng masira ang lahat.

Sinalo ko ang tingin ng babaeng nakamasid sa akin kanina pa.

Pinapula ko ang aking mata dahilan para manlaki ang kanyang mata.

"What a nice friend of you, Thaliah" sambit ko ha bang umiling iling at umalis na sa lugar na iyon.

~~

S/N: Hanlaaaaaa!  ^o^
May draft na pala ako,  haha!
Habang papauwi ako from school,  nakita ko ang moon.
Ang ganda red-orange 😍

Tapos naalala ko ang story kong My Immortal,  haha!  <3

Keep Voting! ~

Meowwwwww~~