The Timeless Dark Mist

Chapter 9

"What now,  Xian?" Papasok palang ako ng magsalita si Darl. 

Bumalik na ako sa tinutuluyan naming bahay. This house is different than the house na nakasanayan namin. Hays, too small para sa aming lima. Araw araw ata kaming nagsusuntukan para lang magkasya sa lugar na ito.  Konting tiis nalang Xian, konting tiis na lang.

Binuksan ko na ang pintuan at nakita kong may kanya kanya silang ginagawa. Naupo na ako sa sofa dahil kanina pa ako nakatayo. Inaantok na ako,

I checked my wrist watch.

Its 2:30pm in the afternoon.

"I keep my eyes on them" Sabi Ni Xavier. Itinaas niya ang kanyang kamay at naglikha ng isang bilog na kung saan kitang kita sila Thaliah.

"Woah" manghang manghang sabi NI Rhod.

"What the F Rhod?!" Iritang sigaw Ni Blake.

Nakatitig parin si Rhod sa gnagawa ng mga dalaga.

Nang sulyapan ko ito, my eyes got big! At nawala ang antok ko ng Nakita Kong nagtatampisaw na sa ilog ang tatlo. At dahil basa na sila, mas lalong humubog ang katawan nila. Kaya pala titig na titig si Rhod.

Lalong na halata ang malulusog na dibidb Ni Thaliah.

Shit, Xian. Stop glancing at her.

Ibinaling ko ang tingin ko sknila. Nakita Kong nakanganga na sila Blake, Xavier and Including Darl kila Thaliah, Rosalia at Jeshea.

Ikinumpas Ni Xavier ang kamay niya at nawala na ang pinapanood namin kanina. I saw the Disappointment in Rhod's face.

"Stop it Rhod!  Anyway,  we need to hurry. Hindi na maganda ang lagay sa kabila" Xavier said.

"I need some chic now" Blake said.

"Tsss" I mumured.

"Did you know the girl named Natalie? " Xavier asked.

Who the hell is Natalie?

And why the hell she known Dark?

"Same question fvcker" Xavier said and then he glanced at me.

Natawa naman si Blake at Rhod. Nag middle finger ako saknilang dalawa dahilan para ma's lalo silang Natawa.

"Stop assholes!" I said to them.

"Natalie?  Siya ba yung Nagsabi ng Dark last time?" Natatawang tanong pa ni Rhod.

Sabay Sabay Kaming napalingon kay Darl.

"Tss,  pwede ba. I don't know her!" Sabi ni Darl ng walang gana gana.

"And,  Jeshea. " Sabi ulit ni Xavier.

Napa-ahem si Blake.

"I guess we have a big problem" Blake said

We already know it. Kailangan namin ng Plano.
Hindi masyadong gumagana ang abilities  namin sa mundong ito. Kung magagamit man namin,  saglit lang.  May minuto o segundo lang. Ito palang ay problema na. Bukas ng gabi na ang kabilugan ng buwan na hinihintay namin. Kailangan namin kumilos ng patago at malinis. Hindi maganda nag kutob ko maging nila Rhod,  Blake, Xavier at Darl.  And I guess,  may mas malaki pang problema. Napahilamos si Rhod sa kanyang mukha.

"Kakapagod,  malapit ko ng isipin na Hindi ako bampira! "Nagrreklamong sabi ni Rhod.

"What happened to Dark?" Darl said to Xavier.

"Still the same. We need to prepare for tomorrow,  Baka maunahan pa tayo." Makahulugang  Sabi ni Xavier

"What do you mean? "I asked.  I can feel something but it wasn't  clearly to me yet.

They didn't answer me. Nanahimik lamang sila. I get it now,

Nag iisip na kami ng malalim,  at gagawing hakbang. This is not good, malaki ang posibilidad na mahirapan kami bukas ng gabi.

"I have a plan" Darl said with grin on his face.

"Jesheaaa" tawag kong Muli Kay Jeshea. Kanina ko pa kasi tinatawag ang ngalan Niya pero nakatulala lang siya.

"H-Ha?  Oo Thaliah" wala sa sarili ng sagot ni Jeshea.

Napatawa naman ako ng mahina. Sanay na kasi akong ganyan na si Jeshea palagi,  kaya normal na siguro para sakin ang makausap sya ng ganito.

Umahon na kami ngayon sa ilog. Namiss kong magtampisaw kasama sila Rosalia at Jeshea. Nagtakbuhan kami at napunta sa basaan sa ilog. Siguro naman Hindi ako papagalitan nila mamang at papang. Tutal naman huling araw ko na dito sa San Pablo.

"Thaliah,  mamimiss kita huhuhuhu" naiiyak na Sabi ni Rosalia.
Ako rin Rosalia,  mamimiss ko kita. Kayo ni Jeshea.

"Magkikita pa naman tayo" Pinipilit kong mangiti. Kahit sa kabila Ng lungkot na nararamdaman ko ngayon.

Pinunasan ko ang luhang pumatak sa pisngi ni Rosalia. Ang mahal kong kaibigan na parang kapatid ko na. Hindi na napigilan ni Rosalia bumuhos na ang kanyang luha na kanina pa Niya pinipigilan. Naging si Jeshea ay naluluha na.
Kahit anong pagpipigil ko na Hindi maluha,  Hindi maiaalis sa akin na napamahal na ako sa mga kaibigan ko na sina Rosalia at Jeshea.

Pumatak isa isa ang aking luha.
"Kapag natapos tayo,  Punta tayong Manila ha?  Doon tayo hahanap ng trabaho,  Sabi nila maganda raw doon ang kita at maglilibot tayo doon ha" Naiiyak kong sambit.

"Oo naman Thaliah,  susulat ka naman palagi sa amin,  Hindi ba" Garalgal na boses ni Jeshea.

Napangiti ako,
"Oo naman Jeshea, kung gusto nyo pa'y oras oras ako susulat sainyo ni Rosalia" Pagbibiro ko.

Agad naman akong niyakap ni Rosalia.

"Mag iingat ka doon,  Thaliah at Kapag may nobyo kana ipakilala mo sa amin ha! " Sabi ni Rosalia sakin.

"Oo Rosalia" Natatawa na sagot ko na lamang.

Nakatanaw kami ngayon sa papalubog na araw. Isa ito sa gingawa namin simula bata pa lamang kami nila Rosalia at Jeshea.
Nakakalungkot lang isipin na ito na ang huli. Siguro'y matagal pa bago maulit ito.

Habang papalubog ang araw naalala kong dapat na pala akong umuwi bago lumubog ang araw.

Nanlaki ang aking mga Mata. Agad akong tumayo at hinanap ang aking sapin sa paa.

"Thaliah,  saan ka ppunta?" Tanong ni Jeshea.

"Oo nga Thaliah, san ka ppunta? " Tanong s sakin ni Rosalia.

"Nangako ako kila mamang at papang na uuwi na ako bago lumubog ang araw. Pasensya na Rosalia at Jeshea,  mauna na akong umuwi. "

"Thaliah sandali lang" Sabi ni Rosalia at Dali dali ng tumayo.

Si jeshea ay tumayo na rin at nagpaalam na rin sa amin. Agad namang humabol sa akin si Rosalia at sabay namin tinahak ang daan papauwi.

~~

S/N:  hello!  Sorry for the typos. :>
I always do my best para Hindi magkamali hehe. 1000up words per chapter ang inuupdate koo, Sana maunawaan nyooo :))

Again. I am new writer!  Sana no Bashhhhh~~
I want respect.

VOTE VOTE VOTE!
Kapag nagustuhan. Haha!  <3

Any suggestions? Questions?  Opinions?  Drop nyo lang sa  comment section.

Meowwwwgirl ^°^