Pseudo Relationship

13: Uneasy

"See you later!" Ani ni Alex sa kabilang linya bago ko ito patayin.

He asked me for a dinner later and I said yes. Wala naman din akong ginagawa and ang bored kasi bg life pag Sunday.

"See you!" Then I hit the end call button.

Alex is a good man, really He is!
He is always after me. And wala akong nakikitang mali para hindi ko siya sagutin. Kaya sinagot ko na din siya. Well its been a month simula nung huli kaming mag usap ni Ace. At kasasagot ko lang din naman kay Alex mga one week ago. Ibang kalaseng lalaki si Alex. Para sakin siya  yung lalaking pangmatagalan. Hindi ko siya ganon ka gusto at lalong di ko siya gaanong mahal. Syempre ayokong maging unfair kaya sinabi ko na yun sa kaniya. But Alex is so good to be true, kung ano lang ang kaya kong ibigay yun lang and he never expect me to give some more in return.

The clock reached its six o'clock and I just finished my natural make up look. Light lang ang ginawa ko, sa bahay lang naman nila kami.

Krrrriiiinnnggg!!

My phone ring and expected who is calling, so I hit thw answer button.

"Nasa labas na ko babe!" Sabi niya. Nagmadali ako para kunin ang pouch na dadalhin ko.
I checked my self once again para makita ko kung may mali ba sa hitsura ko.

Naka dress lang ako ng under the knee and flat shoes. Simple lang talga.
"3 minutes Alex, I'll be there!" Sabi ko lang at pinatay ko na din.

Pag labas ko ng kwarto nakita ko si Emmy na kumakain habang nanonood sa TV.
Agad naman siyang napatingin saakin. "Ay! Ang ganda! San ang landi?" Wika kaafad nito!

Ngumisi lang naman ako habang tinungga ko ang coke na nasa baso niya. "Dinner lang sa bahay ni Alex" ani ko sabay turo sa damit ko. "Okay lang ba?" Dagdag kong tanong.

"Ikot!" utos nito na agad ko namang ginawa.
"Okay naman siya kaso ang plane. Dapat mas maikli pa yung dress, tapos more make up pa sana para lalong maakit sayo si Alex!" Anito na ikinalaki ng mata ko.

"Sira ulo ka talaga! Kakain lang kami! Diyan ka na nga!" Sabay talikod ko at tuluyan ng lumabas. Narinig ko pa ang halakhak ng bruha.

Pag labas ko ng gate nakita ko na kaagad si Alex na naka sandal sa kotse biya at naka pamulsa habang naghihintay. Napatigil ako ng kaunti sa paglalakad. He reminds me of someone. Pero agad kong binura iyon sa isip ko.

"Sorry! Na reach ko ba ying three minutes? Si Emmy kasi eh!" Paghingi ko ng tawad sabay yakap sa kaniya at halik sa pisngi niya.

"Its okay babe, you know I can wait for you forever if you want!" Anito na hinigpitan pa ang yakap sa baywang ko. Hindi niya ako pinakawalan ng mga ilang sigundo.

"Lets go!" Sabi ko ng maka kalas ako sa pagkakayakap naming dalawa.

Pero imbis na pakawalan ako ay muli ako nitong hinawakan sa mukha at hinalikan ako nito sa noo. Marahan at mainit ang halik na iyon. "I love you Kate!" Anito sa malambing na tinig. Agad kong hinaplos ang mga braso niyang nasa mukha ko. "You know I love you too. Pero...."

"I know! Hindi mo pa kayang mag mahal ng buo. Its okay. I love you and I will fix you!" Muli nitong hinalikan ang noo ko.

"Lets go!" Binuksan niya ang pinto ng passenger's seat at inalalayan ako sa pagpasok doon.

My God! Bakit ba kasi hindi ko siya kayang mahalin ng buo! Wala naman siyang ibang ginusto kundi ang mapasaya ako.

Nang maka pasok siya sa loob ng kotse ay agad niyang ini-start ang engine abd drove the car. Nang mapansin niyang hindi naka kabit ang seatbelt ko ay "Seat belt babe!" Anito na agad ko namang hinila.