Chapter 19.2: School Visit
Sehun’s POV
“Sehun, tingnan mo oh. Iba naman ang flavor nito. Lasang candy naman siya. ‘Yung kanina kasi lasang bubble gum. Tapos ‘yung unang una naman.. lasang sabon.” She said then chuckled.
Tumango na lang ako. Actually, kanina pa ‘yan ganyan. Lahat ng matikman niyang cupcakes ay sasabihin niya sa akin kung ano ang lasa.
Hindi ko na mabilang kung ilang cupcake na ba ang nakain niya. Nasa cafeteria kami ngayon. Magkasama kami sa iisang table pero siya lang ang kumakain.. este lumalamon pala. -_-
Gusto niyo bang malaman kung paano kami napadpad dito? Tss. Ge.
Flashback
“Sehun, saan tayo pupunta?” Tanong ni Kaye sa akin.
Siguro napansin niya na papalabas na kami ng pintuan ng gymnatorium.
“Somewhere. Mamayang 5pm pa ang performance namin. Walang kwenta ‘yang mga magpeperfrom na ‘yan.” Sagot ko sa kanya.
Tumingala siya sakin at hinampas ng mahina ang braso ko, “Ang bad mo talaga!”
Nakita ko pa siya nag pout. Really feels good, knowing that her hands were holding my shoulders. Nakakabading! Fvck -_-
Pinagtitinginan kami ng bawat estudyanteng makakasalubong namin. Siguro bukas or maya-maya lang, usap-usapan na ‘to. Pero ano namang pakialam ko, si Kaye naman ‘yan. ‘Yung babaeng mahal ko.
“Sehun, sila Lulu-oppa ata ‘yun?” Tanong ni Kaye nang makalabas kami ng gymnatorium.
Tiningnan ko ang tinuturo niya.
“Ah.. oo ata?” ‘Di sigurado kong sagot.
Pero ang totoo, sure na sure ako na sila Luhan-hyung talaga yun.
Unti-unti niyang inialis ang kamay niya sa braso ko. Pero bago pa man siya maglakad palayo..
“Kaye, you want cupcakes, right?”
Naalala ko kasi noong pinag drive ko siya. War pa ang namamagitan sa amin noon. Isang malaking cupcake ang ini-order niya. Kaya feeling ko, mahilig talaga siya don.
“Sure! Libre mo?” ^____^
End of flashback
At eto nga. Mabubutas ang bulsa ko kasi nakakailang cupcake na siya. Naka poker face lang ako habang tinitignan siyang masayang kumakain. -_- Matakaw talaga! Pero ‘yun ang una kong naisip para hindi niya ako iwanan at sumama kay Luhan-hyung. Hay! Weird.
“Ayaw mo ba talagang kumain? Tingnan mo, mukhang gutom na gutom ka na.” Sabi niya tapos tumawa siya ng mahina.
Sinamaan ko siya ng tingin, “No thanks. Mukhang kulang mo pa nga eh, nakakahiya naman kung maki-share pa ‘ko.”
Sandaling katahimikan.
“No. Kahit gutom na gutom na ako and there is only one cupcake, I will share a half with you.”
Napatingin ako bigla sa kanya since sa harap ko siya naka pwesto. I saw her looking on the cupcake while smiling. Did she really said that words?! Naghahallucinate lang ata ako. Paksyet!
“Did you say something?” Tanong ko at umayos ng upo.
Sa halip na sumagot ay iniabot niya sa akin ‘yung cupcake na hawak niya.
BINABASA MO ANG
When I Met Him (EXO's Sehun FanFic)
FanfictionPosible nga bang magkadevelopan ang babaeng parang lalaki, at lalaking mas mataray pa sa babae? Magkaiba sila ng personality. In short, ayaw nila sa isa't-isa.. nung una. Pero naranasan nila ang matinding paglalaro ng tadhana. Alamin ang kwento nila...
