[Zawgyi]
"ေရွာင္က်န္႔!"
ေခၚသံေတြနားထဲမွာၾကားေနရလည္း ၾကားမေနရသလိုပါပဲ။
ကိုယ့္အျမင္အာရံုေတြလည္းေဝဝါးေနသလို ျမင္ေနသမွ်ဟာ ဝိုးတဝါးရယ္။
စကားသံေတြက ဆူညံေနၿပီး ဘာကိုမွ ေရေရရာရာ ၾကားရတာမ်ိဳးလည္းမရွိ။
ကိုယ့္အေတြးထဲမွာရွိေနတာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တည္း။
"ေရွာင္က်န္႔! ေရေတြလွ်ံေနၿပီေလ"
အမတစ္ေယာက္က လက္ကို လာဆြဲေဆာင့္မွ ေရွာင္က်န္႔ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ျပန္ကပ္တယ္။
"အ"
ေရထည့္ေနရာကေန အေတြးလြန္သြားမိေတာ့ အခု ၾကမ္းျပင္မွာ ေရေတြဒလေဟာ လွ်ံက်ေနၿပီ။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေရွာင္က်န္႔ အားလည္းအားနာ ရွက္လည္းရွက္ၿပီး ဖန္ခြက္ကိုသတိမထားမိပဲလႊတ္ခ်လိုက္မိတယ္
"ခြမ္း"
ရံုးခန္းထဲမွာ ကၽြတ္စုတ္သံေတြဆူညံသြားတာပဲ။
အကုန္လံုး ထိုင္ရာကေနထၿပီး ေရွာင္က်န္႔ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ဝိုင္းေဝဖန္ေနၾကတယ္။
"ေရွာင္က်န္႔.. သြားလိုက္.. အမလုပ္လိုက္မယ္"
"မဟုတ္ဘူး..ရတယ္အမ..က်ေနာ္ပဲ"
အမက ေခါင္းကိုျဖည္းျဖည္းခါရင္း ေရွာင္က်န္႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္တယ္
"မင္းလုပ္ရင္ တလြဲေတြထပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္"
ေရွာင္က်န္႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားတယ္။
သူတစ္ေနကုန္ ဘာကိုမွအာရံုစိုက္လို႔မရဘူး။
ဝမ္ရိေပၚ နဲ႔ သူနဲ႔ၾကားထဲက ျပႆနာ ဇစ္ျမစ္ကိုပဲသူစဥ္းစားေနမိတာ။
ဘယ္အရာက ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲက အေျခအေနတင္းမာမႈကိုအစပ်ိဳးေစခဲ့တာလည္း သူကိုယ္တိုင္ေတာင္မေရရာေတာ့ဘူး။
ကိုယ့္ဘက္ကမျဖစ္သင့္တဲ့အေျခအေနတစ္ခုကိုထိန္းသိမ္းထားရံုတင္။
"အ"
လက္ထဲကိုစိုက္သြားတဲ့ ဖန္ခြက္အကြဲစက လွ်ံလာတဲ့ေသြးေတြေပက်ံေနၿပီ။
"ေျပာသားပဲေရွာင္က်န္႔ရယ္"
အမဆူေနတာကိုလည္းသူမသိေတာ့ဘူး။
သူ႔လက္ထဲက ဖန္ကြဲစကိုထုတ္ၿပီး ေဆးထည့္ေပးေနတာကိုလည္းမသိေတာ့ဘူး။
ေသြးေတြကိုပဲ ငိုင္ငိုင္ႀကီးၾကည့္ေနတဲ့ ေရွာင္က်န္႔ ေၾကာင့္ရံုးခန္းထဲကလူေတြအားလံုးတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေမးဆတ္ျပေနရတဲ့အထိျဖစ္ေနၾကၿပီ။
![ADORE [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/197552793-64-k963840.jpg)