[Zawgyi]
"Lately, I've been, I've been thinking
I want you to be happier, I want you to be happier"အျဖဴေရာင္လိုက္ကာစေလးသာ ခပ္ဟဟ ပြင့္ေနတဲ့ အခန္းေလးထဲ ေနအလင္းေရာင္မွိန္ျပျပကသာ အလင္းေဆာင္တယ္။
ပရိေဘာဂအစံုအလင္မရွိေသးတဲ့ အခန္းေလးထဲ ကတၳဴစကၠဴပံုးေတြအထပ္လိုက္ေနရာယူထားၿပီး
အျဖဴေရာင္ေမြ႕ယာ ေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ရင္း ၿငိမ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးဆီက သီခ်င္းညည္းသံ ခပ္တိုးတိုးက သီခ်င္းသံနဲ႔ထပ္တူ ညင္ညင္သာသာ ပ်ံ႕လြင့္လာတယ္။"When the morning comes
When we see what we've become
In the cold light of day we're a flame in the wind
Not the fire that we've begun
Every argument, every word we can't take back
'Cause with the all that has happened
I think that we both know the way that the story ends"သီခ်င္း သံစဥ္အလိုက္ ေမြ႕ယာေပၚက လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက စည္းခ်က္ညီညီလႈပ္ေနေပမယ့္ မ်က္လံုးေတြက ခပ္ဟဟျပတင္းေပါက္ကိုသာ မွင္ေသေသ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
"Then only for a minute
I want to change my mind
'Cause this just don't feel right to me"လႈပ္ေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တျဖည္းျဖည္းၿငိမ္သက္သြားတယ္။
"I want to raise your spirits
I want to see you smile but
Know that means I'll have to leave"သီခ်င္းစာသားအဆံုး မ်က္ရည္စေတြက မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းကေန ပါးျပင္ကိုျဖတ္ၿပီး ေမြ႕ယာခင္းျဖဴလႊလႊေတြေပၚစြန္းထင္းေစတယ္။
"အားး အိပ္ခ်င္တာ မ်က္ရည္ေတြေတာင္က်ေနၿပီ"
အခန္းေလးထဲ တစ္ေယာက္တည္း မ်က္ရည္ေတြကိုဖံုးဖိညည္းညဴရင္း အားယူထလိုက္ေပမယ့္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ေတြေဝမႈတစ္စြန္းတစ္စ က ႏွလံုးသားမွာကပ္ၿငိေနေတာ့ ငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္း ငိုင္မိျပန္တယ္။
ေခါင္းေတြကိုခါထုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေခါင္းရင္းကဖုန္းကိုပါဝါပိတ္လိုက္ေတာ့ သီခ်င္းသံတိုးတိုးကပါ အခန္းေလးထဲ ဆိတ္ၿငိမ္သြားတယ္။ အထီးက်န္ဆန္တဲ့ ေလထုေတြက အခန္းေလးထဲအလံုးအရင္းျပည့္ႏွက္ မြန္းၾကပ္ေစျပန္တယ္။"ဧည့္ခန္းကိုအရင္ရွင္းရမယ္.. အဟမ္း"
ရင္ဘတ္ထဲကတစ္စို႔မႈအစိတ္အပိုင္းေတြကို အာေခါင္ျခစ္ရွင္းထုတ္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲက ကတၳဴဗံုးေတြကို ေက်ာ္ခြရင္းအခန္းျပင္ထြက္လိုက္ေတာ့လည္း သူတစ္ေယာက္တည္းပါပဲေလ။