07.01.2003-İstanbul,Türkiye.
"Gitmek zorundamısın prensesim?" sordu dolmuş gözleriyle.Gözlerindeki yaşları gördüğümde kalbimde acı hissettim.Onu bu halde görmek beni gerçekten de üzüyordu.
"Babam gitmemiz gerektiğini söyledi prensim" dediğimde ,gözünden göz yaşı damladı.Bu duruma dayanamayıp minik ellerime,onun yumuşak yanağına dokunup,küçük ama benim kalbimde büyük acı yarattan göz damlasını sildim.
"Sana söz veri-" Yetkanın cümlesini kesen annemin bağırışı olmuştu.Bizim son anlarımız belli eden bağırış.
"Masal,kızım!Baban geldi.Hadi gidiyoruz!"
"Y-Yetka gidiy-" sözümü kesmemin nedeni yanağımda hissettiğim ıslaklıktı.
"Sana söz veriyorum ki büyüyünce seni gelip bulacağım.Yine beraber olacağız. Seni asla bırakmıyacağım."
Güven verici sözleri beni çok mutlu etmişti. "Söz mü?" dediğimde bana gülümsemesini yolladı.
"Kızım,hadi gidiyoruz!" diye bağırdığında,Yetkanın yüzü yeniden aslıdı.
" Git hadi,ve beni bekle,geleceğim".
Kafamı tamam diye salladığımda bana sıkı bir şekilde sarıldı,ve kulağıma " Görüşürüz" diye fısıldadı.
İşte ilk bölüm ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yabancı
RomanceMükemmel hayatınızı,karanlık kapladığınız düşünün. O karanlık kişi sizin geçmişiniz,çocukluk aşkınız. Yıllar önce ayrılıyorsunuz ama prensiniz sizi birgün bulacağına dair söz veriyor. Ve yıllar sonra,geçmişiniz geleceğinize bulaşıyor. Yetka ve Masal...
