Tanıdık bir ses beni durtuyordu ve ismimi söyleyerek uyanmamı sağlıyordu.
"Masal,uyan"
"Geldik mi?" diye sordum uykulu sesimle.
"Hayır,daha yarım saat var".
"Ozaman daha yarım saat uyurum" diyip oturduğum koltukta rahat bir pozisyon aldım.
"Uyanmazsan yüzüne su dökerim" dedi Burak kızgın sesiyle.
"Tamam,tamam"diyip ellerimi teslim olmuşçasına havaya kaldırdım, "Uyandım".
"Aferin,yola gel" diyip keyifle sırıttı.Bu sebeble yapmacık gülümşlerimden birini ona gönderdim.
Kafamda cevablanmamış binlerce soru vardı.Ve bunların cevablarını almakta fazlasıyla kararlıydım.Buna hakkım var değilmi?
"Türkiye de nerde kalacağım?" diye sordum ifadesiz şekilde.
"Yeni evinde tabiki"
Tek kaşımı havaya kaldıp; "Tek başıma mı?" diyip devam ettim.
"Hayır" dedi beni taklit ederek.
Içimdeki korku büyüyordu.Gergin birşekilde oturduğum yerde kıpırdadım.
"Birşey mi oldu?" diye sordu Burak.
"H-Hayır,yok bir şey".
Kafasını tamam anlamında sallamakla yetindi.
Sanırım biraz fazla korkuyordum.Peki tamam kabul fazlasıyla korkuyor olabilirim.Türkiyede beni neyin beklediğine dair hiç bir şey bilmiyordum.Belki bir mafyanın eline düşecektim,belkide fazlası.
"Değerli yolcularımız,Istanbul-Türkiye ye hoşgeldiniz."
"Geldik" dedi Burak sevinçle.
Evet,şimdi başlıyorduk.Hayatım tamamen bitmişti.
Uçaktan inmiş,Burağın arabasını bekliyorduk.Sıkıntıyla nefesimi dışarıya üfledim.Korkunç şeyler beni bekliyormuş gibi hissediyordum.Bir süre sonra önümüze siyah bir Range Rover belirdi.
Sürücü,Burağa kafasıyla selam verdi ve ona arabanın anahtarını uzattı.
"Hadi bin,evine gidiyoruz" diye bağırdı Burak arabayı göstererek.
"Geliyorum" diyip koltuktaki yerimi aldım.Kendi davranışlarıma şaşıyordum.Şuan yanımdaki salağı ölesiye dövmem gerekir ama aksine,ona hiç bir şey yapmıyordum.Oyuncak gibi onun haraketlerine uyuyordum.
Kısa bir araba yolculuğu sonrası,büyük ve gösterişli bir evin önünde arabayı park etmişti Burak.
Hiç bir şey demeden arabadan inip,evin kapısına doğru ilerleme başladı.
Kapıyı açıp başıyla içeri girmemi işaret etti.Bir adim geri ilerledim.
"Burak,ben hazır değilim" dedim telaşla.
Yanıma ilerleyip; "Biliyorum"diye fısıldadı, "Yapabilirsin,güçlü birisin sen".
Derin nefes alıp;evin içine adım attım.Işte şimdi başlıyorduk.
"Eğer acıktıysan mutfak or-"
"Odama gitmek istiyorum" diyip sözünü kestim.
"Yükarda,mor kapısı olan oda".
Hiç bişey demeden yükarı çıktım ve mor bir kapıyla karşılaştım,beklemeden kapıyı açıp içeri girdim.Odayı incelemeden kendimi yatağa attıp;uyumayı denedim.Ama ne yazık ki başarmadım.Bir süre sonra Burağın sesini duydum.
"Odasında".
Ayak sesleri odama doğru geliyordu.Kimdi bu?
Kapı açılınca,içeri mükemmel bir görütuye sahip biri girdi.
"Masal!" diyip bana sıkı bir şekilde sarılıp;kokumu içine çektı.Başıma öpücük kondurup; "Prensesim" diye fısıldadı.Beni ondan biraz uzaklaştırıp yüzümü incelemeye başladı.
Bana fazlasıyla tanıdık gelen kahverengi gözleri vardı,pembe dudakları ona mükemmeliği sunuyor gibiydi.
"Kimsin sen?" diye fısıldadım.
"Yetka" fısıldadı.Bu isim..bu isim bana tanıdık geliyordu!.Kalbime bıçak saplanmış gibi hissettim.
"Sözümü tuttum prensesim,seni buldum" .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yabancı
RomanceMükemmel hayatınızı,karanlık kapladığınız düşünün. O karanlık kişi sizin geçmişiniz,çocukluk aşkınız. Yıllar önce ayrılıyorsunuz ama prensiniz sizi birgün bulacağına dair söz veriyor. Ve yıllar sonra,geçmişiniz geleceğinize bulaşıyor. Yetka ve Masal...
