Daddy's Little Babe [Styles]

11

HELLOOOOOOOO. BEN GELDİM BİÇIS. SELAMUNALEYKÜM.

İyi okumalar beyniler!

Arabamın anahtarını alarak merdivenlerden indim ve hızlıca çıkışa ilerledim.

"Madison, nereye?" Liam arkamdan seslendiğinde ona dönmeden cevapladım.

"Biraz dolaşacağım."

"Pekala, akşam yemeğine gecikme." Dediğinde dış kapıyı açarak koşar adımlarla arabama ilerledim. Akan gözyaşlarımı silerek arabaya binip çalıştırdım ve hızla sürmeye başladım. Sanırım artık gerçekten ölmek istiyordum.

Beni biraz olsun kıskanması için başkalarını kullanmış, aynı zamanda kendimi kullandırtmıştım. Bunu nasıl yapabilmiştim? Harry'nin umrunda bile değildim ki. Eskiden benimle geçirdiği zamanının tamamını şimdi Carolina ile geçiriyordu. Kısacası o beni değil, ben onu kıskanmıştım.

Aslında o ilişkimize benim baktığım gibi bile bakmıyordu. Beni kullanmıştı ve birlikte olamayacağımızı söylemişti. Belki ben hatalıydım ancak onun da hatalı olduğu aşikârdı. Bana umut verip yüzüstü bırakarak gitmişti.

Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken sessizce ağlamayı bırakıp hıçkırıklara boğuldum. Kalbimdeki sızı gittikçe artıyordu. Nasıl başaçıkacağımı bilmediğim duygular kalbimin her tarafını sarmıştı. Elimden bir şey gelmiyordu. Ne yapacağımı, ne yaptığımı bilmiyordum. Aslında doğru düşünemiyordum. Nasıl kurtulacaktım bu iğrenç duygudan?

Hıçkırarak ağlamaya devam ediyordum. Paramparça olmuştum. Nasıl düzeltebileceğimi bilmiyordum. 4 duvar da üstüme geliyordu.

Ağlamalarım artarken direksiyonu tutan ellerim sıkılaşmıştı. Yaşlı gözlerim yolu görmemi engellediğinde bir elimi direksiyondan çektim ve gözyaşlarımı sildim.

Bu sırada büyük bir gürültü koptuğunda birkaç saniye için ne olduğunu anlayamamıştım. Başımı sertçe cama çarptığımda gözlerim kapanmıştı. Büyük bir ağaca girmiştim.

Harry'den,

"Hazza!" Gemma hızla merdivenlerden inerken istifimi bozmadan ona döndüm.

"Acilden aradılar, Madison kaza yapmış!" Duyduğum sözler şok etkisi bırakırken salondaki herkes ayaklandı. Kalp atışlarım duyduğum korku hissiyle hızlanırken koşar adımlarla dış kapıya ilerledim.

"Lanet olsun!" Hızla arabama yönelip son hız sürmeye başladım.

Dakikalar sonra ameliyathanenin önünde bekliyorduk.

"Sakin ol." Carolina omzumu sıvazlarken sinirle dişlerimi sıktım.

"Bana sakin ol deme Carolina."

"Merak etme o iyi olacak. Madison çok güçlü bir kız."

"Değil, Madison güçlü falan değil." Dedim duvarın dibine çökerken. Eğer o ameliyathaneden cansız bir beden çıkarsa, buna nasıl dayanacaktım bilmiyordum.

Biri yanıma oturduğunda ona dönerek kim olduğuna baktım. Niall sessizce ağlarken başını omzuma koyduğunda kolumu omzuna attım. Gözlerimi diğerlerinde gezdirdim.

Louis ağlamasa da mahvolmuş görünüyordu. Onu hiç ağlarken görmemiştim.

Zayn ortalıkta yoktu. O da Madison gibi herkesin içinde ağlamaktan nefret ediyordu. Muhtemelen dışarda sessizce ağlıyordu.

Liam ise, duvara yumruk atmaktan yorulmuş, yere çökerken kanayan ellerini yüzüne bastırıyordu.

Gemma ve Lottie birbirlerine sarılmış hıçkırarak ağlıyorlardı. Lottie her ne kadar Mads'le iyi anlaşamasa da birbirlerini seviyor, değer veriyorlardı.