Yeol : baek ya!!
Baek : သား က ဘာလို႔အခုခ်ိန္ထိ မလာေသးတာလဲ
မသိပါဘူး....
Baek သူမ ေဘးက yeol ေခၚသံအား
လ်စ္လ်ဳရႈၿပီး ၉ နာရီထိုးသည္အထိ ...
ေရာက္မလာေသးတဲ့ သား ကိုသာ ေမ်ွာ္ေနသည္...။
yeol လည္း Nana နဲ႔ သူ႔လူေတြ..
ထြက္သြားကထဲက သူ႔ကို ဘာစကားမွမေျပာ..
သူေျပာရင္လည္း မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည့္
Baek အား ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိေတာ့...။
သူကသာ ေဘးကေန အာေပါက္မတက္
Nana ရဲ႕ ကိုယ္၀န္ကိစၥက သူနဲ႔ မဆိုင္ေၾကာင္း
ရွင္းျပေနေပမဲ့ ... baek က အဖက္မလုပ္ဘဲ
မေန႔ကက်န္ေနေသးသည့္ မုန္႔ထုပ္ေတြကိုသာ
ေဖာက္စားေနသည္... ။
Yeol : သား က ေက်ာင္းျပန္တက္ေနၿပီေလ
အဲ့ဒါ omma က သား ကို ေက်ာင္းပို႔ၿပီးမွ
ဒီကို ၀င္မယ္တဲ့ ....
Baek : ဟုတ္သားပဲ အင္း သားေလးေတာ့
ေက်ာင္းစာေတြေနာက္က်ေနေတာ့မွာပဲ.....
သူ႔သား အေၾကာင္းေျပာေတာ့မွပဲ လူကိုစကားျပန္ေျပာ
ေတာ့သည္.... ။
Yeol : ေနာက္မက်ပါဘူး baek ရဲ႕
အိမ္မွာ ညေနဘက္ဆို သားတို႔ေက်ာင္းက ဘာသာရပ္အလိုက္ ဆရာမေတြကို ေခၚၿပီး
သားလြတ္သြားတဲ့ စာေတြကို ေသခ်ာ
ျပန္သင္ခိုင္းထားတယ္....သား က ကိ္ုယ္နဲ႔
တူၿပီး ဉာဏ္ေကာင္းေတာ့ တစ္ခါရွင္းျပရံု နဲ႔
နားလည္ေတာ့ ခဏေလးနဲ႔ ေက်ာင္းကစာေတြကို
ျပန္မွီေနၿပီေလ ....
ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ကုိယ္ခ်ဥ္ေနသည့္ yeol အား
baek ၾကည့္မရေတာ့... ။
ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္!!!
Baek ျပန္ေျပာမလို႔ ရိွေသး တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္
ေျပာခ်င္ေနသည့္ စကားမ်ားကိုဟခဏျပန္ၿမိဳခ်
ထားလိုက္သည္.... ။
Yeol : ၀င္ခဲ့!
" မဂၤလာပါ CEO park! အေနွာက္အယွက္
ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က
ဒီေဆးရံုက ေဆးရံုအုပ္ ပါ "
Yeol : omm ကြၽန္ေတာ္ ဒီက ေဆးရံုအုပ္ကို
party တစ္ခုမွာ ျမင္ဖူးပါတယ္....
တံခါးေခါက္ၿပီး ၀င္လာသည့္ ေဆးရံုအုပ္အား
ထိုင္ရာက မထဘဲ နႈတ္ဆက္ေနသည့္ Yeol...။
တရိုတေသ နွင့္ ေျပာေနတာေတာင္ ...
အေခ်ခံေနရသည့္ ေဆးရံုအုပ္အား baek yeol
အစား အားနာေနရသည္.... ။ ေဆးရံုအုပ္က
သူ႔ ဦးေလး အ႐ြယ္ေလာက္ ရိွသည္.. ။
