ဒုန္း!!!
Baek : အ့! ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ !!
Yeol : မင္း ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားၿပီး ငါ့ေနာက္
ေအးေဆးလိုက္ခဲ့.....
Baek အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အ၀တ္အစားလဲကာ..
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သားရဲ႕ေဘး.၀င္လွဲရံုရိွေသး..
အခန္းထဲ ဒုန္းဒိုု္င္း၀င္လာၿပီး baek လက္ကိုလာဆြဲသျဖင့္
႐ုန္းရံုရိွေသး... အံကိုႀကိတ္ကာ သူ႔ေနာက္လိုက္ရန္
ေျပာလာသည္မို႔... ဘာမွ ဆက္မေျပာဘဲ သူေခၚေဆာင္ရာကို
လိုက္ခဲ့သည္.....။
Yeol : ကဲ ေျပာပါဦး မင္းဘာကိစၥ အျပင္ထြက္ၿပီး
ျပႆနာ ႐ွာတာလဲ? မင္းကို ငါ အျပင္မထြက္ရဘူး
လို႔ မေျပာထားဘူးလား? !!!
အေပၚထပ္က သူ႔အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့...
Baek အား အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္လို ဆိုဖာေပၚ
တြန္းလိုက္ခ်လိုက္ၿပီး... ညေနက ကိစၥကို
ေျပာလာသၫ္...... ။
Baek.yeol အတင္းဆြဲကိုင္ထားလို႔..
နီရဲေနသည့္ လက္ကို ပြတ္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
Baek : ကြၽန္မ သားကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔တာပဲရိွတာ..
ေက်ာင္းပို႔ၿပီး ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ လမ္းမွာ tao omma နဲ႔
ေတြ႔ၿပီး omma က အတင္းေခၚသြားတာနဲ႔... ပါသြားတာ
အျခားဘာမွ မရိွဘူး......
Yeol : မင္းက ေတာ္ေတာ္ ငါ့စကားနားေထာင္တာပဲ
မင္းကို ငါဘာေျပာထားလဲ? Shin ေလးရဲ႕ ေက်ာင္းအႀကိဳအပို႔ကို
ငါ့driver နဲ႔ပဲ လုပ္ခိုင္းထားၿပီး မင္းကို အိမ္ထဲမွာပဲ
ထမင္းဟင္းခ်က္ေနပါလို႔ မေျပာထားဘူးလား?
ၿပီးေတာ့.. မ ကိုလည္း မင္း ငါ့အိမ္မွာ ေန,ေနတယ္ဆိုတာ
မသိပါေစနဲ႔ လို႔ လည္း ေျပာထားတယ္ေလ!!
Baek : ကြၽန္မ ကေရာ ဘာေျပာလို႔လဲ ႐ွင္ေျပာထားတဲ့အတိုင္းပဲ
ေနခဲ့တာေလ... ဒီေန႔မွ တိုက္ဆိုင္ၿပီး သိသြားတာေတ့....
ကြၽန္မလည္း မတက္ႏိုင္ဘူး...
Yeol : ဘာ မတတ္ႏိုင္ဘူး ဟုတ္လား!!
အခုဆိုရင္ မင္းကို omma တို႔က ေတြ႔သြားၿပီး
သူတို႔ဆီမွာ ေခၚထားဖို႔လုပ္ေနၿပီ.. အဲ့ဒါဆို မင္းရဲ႕မေက်ေသးတဲ့
ငါ့အေႂကြးေတြ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ? အာ ဟုတ္သားပဲ
မင္းက ငါ့မိဘေတြ မင္းကို ႐ွာေနတယ္ဆိုတာသိလို႔..
ငါ့မိဘေတြ မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ လုပ္ၿပီး မင္းရဲ႕ အေႂကြးေတြကို
ဆပ္ခိုု္င္းမလို႔လား? Hk ဥာဏ္ကလည္းေကာင္းေပ့ေနာ့္...
