Baek : သား!! Arjushi သားကိုေတြ႔မိေသးလား
ဟင္?
" ထမင္းစားေနပါၿပီ baekkie shi "
Baek : ar nae ေက်းဇူးပါ
Baek အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးအား...ႏႈတ္ဆက္ကာ
သားရိွရာ ထမင္းစားခန္းထဲသို႔၀င္လာသည္.....။
ထမင္းစားခန္းလို႔သာ...ေျပာတာပါ ...
ထမင္းစားခန္းက... baek တို႔အိမ္ထက္ေတာင္ႀကီး
ေနေသးသည္....။ အျပင္အဆင္ေတြကလည္း....
တကယ္ကို သူေဌးမွန္းသိသာေစသည္......။
ထမင္းစားခန္းရဲ႕အလည္မွာေတာ့....ေရႊေရာင္ကႏုတ္
ေတြနဲ႔စားပြဲအ႐ွည္ႂကီးတစ္ခု.....။ ထိုစားပြဲရဲ႕ထိပ္မွာ
ထိုင္ကာ... ထမင္းစားေနသည္က... သား ။
Baek : သား!
Omma!
ဆိုကာ baek ဆီေျပးလာေလသည္....။
Omma ဦး ရဲ႕ အိမ္ႀကီးကေလ အရမ္းမိုက္တယ္သိလား?
မေန႔ညအိပ္တဲ့ အိပ္ရာကလည္းေလ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့လြန္း
လို႔.... သားေလ အိပ္ေနရင္း ေမြ႔ယာႀကီးတဲ့ နစ္သြားႁပီေတာင္ထင္တာ... omma သိလား?
မေန႔ကသူဘယ္လိုအိပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ....
ေပ်ာ္ၿပီး အေမကိုျပန္ေျပာေနသည့္ သားရဲ႕အျပံဳးေတြက
Baek ရင္ကို အပ္ႏွင့္ထိုးေနသလို....။
Baek : ဟုတ္ပါၿပီ ကဲ လာ omma တို႔သြားၾကရေအာင္
ဒီအိမ္မွာ ၾကာၾကာေနရင္ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ
အက်ိဳးမရိွသည္ကို... baek သိေသာေၾကာင့္..
သားလက္ကိုဆြဲကာ...ထြက္ခြာဖို႔ျပင္လိုက္သည္....။
သို႔ေသာ္.....
ဟင္ omma ဘယ္သြားမလို႔လဲ? မေန႔က ဦး
ေျပာေတာ့ သားတို႔က ဒီမွာပဲေနရေတာ့မွာဆို
Baek : arnyi omma တို႔က ဘာလို႔ ဒီမွာ
ေနရမွာလဲ? ဒါ omma တို႔အိမ္မွမဟုတ္တာ သားရဲ႕
Omma တို႔သြားၾကရေအာင္ေနာ္.....
သားကဘာမွဆက္မေျပာေတာ့တာမို႔....
Baek သူတို႔ကိုၾကည့္ေနသည့္...မ်က္လံုးမ်ားစြာနဲ႔
ေ၀းရာကိုထြက္လာခဲ့သည္..... ။
ေဘးနားက ညိဳးေနသည့္မ်က္ႏွာႏွင့္... လိုက္ပါလာသည့္
သားကိုေတာ့လ်စ္လ်ဴ႐ွဴထားလိုက္သည္..... ။
