Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20 eylül | 2017
Ayşegül bavulunu ve sırtçantasını son kez kontrol edip odasından çıktı. Salonda gözü dolu annesini ve babasını gördüğünde ister istemez onunda gözü dolmuştu. Önce babasına sarıldı babası onu sıkıca tembihlemişti her şeye dikkat etmesi konusunda . Sonrada annesine sarıldı Annesi doya doya kokusunu içine çekti " ya hadi ama ilk defa gitmiyorum ya İstanbula üniversitede de oradaydım , bak aklım sizde kalıcak " deyip mızmızlandı bi yandanda gözyaşlarını silerken
" bak kızım İstanbulda her şeye çok dikkat et yediğine, içtiğine , giydiğine , takıldığın insanlara hepsine kimseye güven olmaz " son kez sarıldı annesi
" tamam anneciğim " deyip son kez öptü annesinin yanağını . Apartmanın önünde çalan korna sesi ile hepsi göz yaşını silip evin kapısına doğru ilerlediler . Babası önden valizleri indirirken Ayşegül ve annesi de arkasından geliyorlardı . Babası taksicininde yardımıyla bavullarını bagaja koyduğunda Ayşegülde çoktan arka koltuktaki yerini almıştı .
" varınca ara " diyen annesine ve babasına
" tamam " diyip öpücük atıp , el sallamıştı . Yaklaşık yarım saat sonra Zonguldak havaalanına vardığında giriş kapısının önünde durduğunda gözlerini kapattı. Memleketi ve ailesinden uzağa gidiyordu . Son bir hafta gelmişti aklına , sevdiği adamla hatrı sayılabilecek en güzel anılarıda burda geçmişti sonuçta.Gözünden bir damla yaş akmıştı , arkasını dönüp son kez etrafına baktı belki gelir diye ama gelmemişti . Gözünden akan tek damla yaşıda silip gök yüzüne bakmıştı 'her şeygeçicek unutucaksın 'diye geçirdi içinden . Bavullarını alıp içeri girdi . Bekleme alanına geldi boş olan bi koltuğa geçip oturdu ve etrafına bakındı , yaşlı teyzeler ve amcalar, yeni doğan bebekler ve çocuklar , birbirinden ayrılamayan genç aşıklar . Hepsine kısaca bir göz gezdirdi . göz yaşlarını yine tutamamıştı . Normalde asla duygusal bi insan değildi aslında ama yaşadıkları onu yıpratmıştı, hem de fazlasıyla. uçağın anonsunu duyması ile yerinden kalktı . Uçaktaki yerini aldığında kulağına kulaklığını takıp , rastgele bir şarkı açmıştı . Şarkının melodisi uykusunun gelmesine neden olmuştu. ... Ne olduğunu bile anlamadan uçağın iniş anonsunu duymuştu . Uçaktan indiğinde bavullarını alıp giriş kapısına doğru yöneldiğinde orda arkadaşlarını görmeyi beklemiyordu . Onları görünce bavuluyla hızlıca onlara doğru koşmuştu. Nerdeyse tüm sevdiği arkadaşları buradaydı Çisem , Cenan , Nergis , Can , hepsine kocaman sarılıp öptüğünde bi an eski anıları gelmişti aklına ve gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. Üniversitede başlamıştı dostlukları, kimisiylede Oğuz sayesinde tanışmıştı . Hepsinin yeri farklıydı gözünde, havaalanının çıkış kapısına geldiklerinde , Çisemlere doğru yola çıkmışlardı çünkü Ayşegül Çisemle yaşayacaktı . Tıpkı üniversitede olduğu gibi birlikte kalıcaklardı.
Eve geldiklerinde diğerleri atıştırmalık bişeyler hazırlarken Ayşegül de Zonguldağa gitmeden önce bıraktığı odasına kıyafetlerini yerleştirmek ile meşguldü .
Yemek hazır olduğunda hep beraber yemeklerini yemişlerdi . Masalarında derin bir sessizlik hakimdi. Çünkü bu ayrılık her ne kadar ikisi arasında olsada arkadaşlarınıda fazlasıyla etkilemişti. Ayşegül bu durumdan rahatsız olmuş ve bir konu açarak ortamı biraz yumuşatmış ve kasvetini almıştı . Sonuçta bu ikisinin meselesiydi ve kimsenin bu durumdan etkilenmesini istemiyordu .
" provalar ne zaman başlıyor " diye sordu Ayşegül karşısındaki Can'a
" kanka pazartesi başlıyomuş çok kalabalık olduğunuz için 2 ekip olucak birisi alt kadro diğeri as kadro. Gerçi alt kadro dediğime bakma o sadece kalabalık olduğundan öyle neyse işte önce ilk bir kaç hafta eğitim verilicek . Skeç yazma eğitimi sonrasında yazdığınız skeçleri oynayacaksınız haftanın belirli günleri skeç yazıp beli bir günündede oynayacaksınız " Can Ayşegülün sorusunu yanıtlayıp önündeki yemeğine geri döndü . Başta sakin sonrasında ise Güzel ve eğlenceli geçen yemeğin ardından herkes evlerine gitmişti .
Ayşegül de hem kafasını biraz toplamak hem de biraz temiz hava almak için Çisem 'e haber verip sahile doğru yol aldı . ... Sahile geldiğinde uzun bir süre yürüdü , akşamın verdiği serinlikten dolayı biraz üşümüştü üzerine bişeyler almadığı için kendine saydırdı . Bir banka oturup uzunca bir süre denizi izledi. İki gün sonra yeni bir hayata başlıyordu . Yeni bir düzendi , bu düzene ne kadar çabuk alışırsa o kadar hayat ona kolay olucaktı. Bi şekilde unutması gereken bazı olaylar yaşamıştı . Aslında onun için çok zorda değildi . Düşünmediği sürece aklına bile gelmiyordu , Oğuz demekki bazı şeyler onda da bitmişti. Kısacası bu ilişkinin bitmesi herkes için hayırlısı olmuştu.
Denizi izleyip düşünecelere dalmışken yanına gelen köpeği bile fark etmemişti . Köpek havladığında biraz ürkmüş ve gözünü denizden alıp köpeğe çevirmişti. Köpeği görür görmez sevmeye başlamıştı . " ne kadar da tatlı bir köpeksin sen " Ayşegül köpeği severken bir yandanda iltifatlar ediyordu . Köpeğin tasması olduğunu fark edip , boynunda asılı olan tasmaya baktı.
" demek bir sahibin var , yoksa kayıpmı oldun " köpek ona masum bakışlar atarken Ayşegül oturduğu yerden kalkıp etrafına göz gezdirdi belki sahibi buralardadır diye ama kimseyi göremedi . " yoksa sen kaçtınmı ?, sahibin nerede acaba ? "
Ayşegül köpeğin yanında bekleyip beklememek arasında kararsız kalmıştı . Sonra köpeği yanlız bırakmaya kıyamamış ve beklemeye başlamıştı. Neyi beklediğini bilmiyordu aslında, belki köpek evden kendisi kaçmıştı sahibi farkında bile değildi . Ya da şuan deli gibi onu arıyordu ama sahilde değilde başka bir yerde .
Ayşegül bir süre daha bekleyip gitmeye karar vermişti . Köpeği son kez sevip oturduğu banktan ayaklandığı sırada köpeğinde kalkıp bir yere doğru koştuğunu gördü . Daha doğrusu Birisine doğru . Köpekten bakışlarını çekip karşısındaki sahibine bakmıştı. Sahibi köpek ile birlikte ona doğru geliyordu. Köpek sahibinden ayrılıp hızlıca Ayşegüle doğru koşmuştu. Adamda arkasından yürüyerek gelmişti . Yanlarına
" sevdi galiba sizi " dedi . Karşısındaki genç adam Ayşegülün gözüne bakarak .
Ayşegülde eğilip köpeği tekrar sevdi ." Evet, bende onu çok sevdim çok tatlı " Ayşegül bakışlarını köpeğin üzerinden ayırmadan konuştu.
" normalde kimseye bu kadar yakın davranmaz ama " genç adam da eğilip köpeğini severken konuşmasına devam etti .
" parkta gezdirmeye çıkmıştım . Bir arkadaşımı gördüm selam vereyim dedim . Sonra bi baktım yanımda yok . Sahil boyu aradım sonunda burda buldum " genç adam sebepsizce kendini açıklama gereği duymuştu. Karşısındaki kadına Ayşegül karşısındaki adamın ona açıklama yapmasına pek anlam veremesede tebessüm etti.
" haylaz bir beyefendi galiba kendileri " Ayşegül 'ün söylediği bu cümle ile karşısındaki adam gülümseyip cevap vermişti .
" öyledir haylaz oğlum benim " adam tekrar köpeği sevdiğinde .Ayşegülde gülümseyip , eğildiği yerden kalktı .
" oldu ozaman iyi akşamlar " dedi ve hafif tebessüm edip el salladı. yavaş yavaş yürümeye başladığı sırada arkasından genç adamın sesini duydu
" Ozan ben bu arada " ... 🙃 ____________________________________________
" acaba iyi şeyler olacakmı ? Hayır! dedim kendi kendime. iyi şeyler birdenbire olur ,bu kadar bekletmez insanı ."
