Kapitulli 22

311 17 7
                                    

-Baba I dashur, si je? U merzite icik per mua e?-I tha Shkelqimi te atit duke ia ngacmuar nervat. Tani ai e kishte lojen ne dore.

-Une..mua...me thane se ke bere aksident. Ku dreqin ndodhesh? Ma thuaj.-I tha ai me nervat ne kulm.

-Jam ne shtepi baba, po te pres me padurim. Kam lajme te renda per ty-I tha ai dhe po qeshte me te madhe.

-Cfare lajmesh? Cfare shtepie? Mos me thuaj se...

-Kam ca gjera interesante ketu, I gjeta te zyra yte. Do vish apo si e ke hallin?

-Shkelqim mos gabo te besh gje, perndryshe ti e di se cjam I afte te bej.-iu kercenua I ati.

-Ma thuaj vendodhjen e nenes sime, po sdeshe qe keto letra te shkojne aty ku sduhet.

-Nuk e di, nuk e di ku eshte.-u pergjigj I sinqerte blerimi. Vertet nuk e dinte se ku kishte shkuar Ajla.

-Nuk e di e, ne rregull. Per gjysme ore mbase te kujtohet dhe...

-Shkelqim, jam ne spital. Mamaja yte eshte arratisur nga ketu dhe djemt tane po e kerkojne. Po sme besove, eja vet shihe me syte e tu. Skam pse te genjej.-I tha ai dhe ia mbylli telefonin. I nisi emrin e spitalit me mesazh dhe vazhdoi duke e kerkuar gruan e tij. Ate qe dikur e kishte debuar nga shtepia, e pastaj e kishte rikthyer serish por e kishte derguar diku larg dhe e mbante te mbyllur. E shkreta grua, me vite te tera kishte qendruar larg nga I biri duke besuar genjeshtren e Blerimit se Shkelqimi kishte vdekur. Kur kuptoi se shkelqimi ishte gjalle, me muaj te tere ishte munduar te arratisej por kot. Si duket sot paska qene dita e saj me fat.

***********************

Valoni ishte nisur serish per tek shtepia e Laures me shpresen se ajo do I rikthehej, por ishte Genci qe ia humbi shpresat. I tha se ajo kishte dalur e kishte shkuar per ne spital. Falenderoi gencin qe I tregoi vendndodhjen e saj dhe u largua me te shpejte. Arriti ne spital dhe aty afer e pa ate, duke qendruar krejtsisht e vetme. E parkoi makinen dhe u mat t'I afrohej por kishte frike nga reagimi I saj. Priti ca minuta, pastaj mori guximin t'i fliste.

-Mmm..mirmbrema.-I foli I pari e ajo as qe levizi vendit. As prezenca e tij nuk I beri pershtypje.

-Mirmbrema dhe ty-ia ktheu ajo dhe vazhdonte e hutuar ne mendimet e saja.

-Mund te ulem pak? Dua te bisedoj me ty.-I tha ai me shpresen se gjerat do rregulloheshin.

-Po po, ulu. Por ta dish, sdua ta hapesh temen e ne te dyve. Thjesht, sdua te degjoj asgje nga ti, asnje fjale dashurie.

-Aq shpejte me harrove Laur? Aq pak rendsi paskam pasur per ty saqe ne rastin e pare me flake tutje dhe...

-Dhe cka? Dhe cka, he ma thuaj? Ne cilin rast te pare kur une pas teje nuk u lidha me askend. Mori fund Valon, edhe pse mes nesh spati gje, gjithcka mori fund ende pa filluar mire..

-Dmth ti me ate doktorin...sjeni te lidhur?-e pyeti ai I lumtur. Syte I shendrisnin nga gezimi.

-Jo, por sbesoj te jete keshtu per kaq gjate sepse une...-fjalet iu nderprene kur Valoni puthiti buzet e saja papritur. Ishte dicka spontane, ajo nuk e priti kete gjest nga ai. E ai veproi nga ndjenjat, nga lumturia kur kuptoi se ajo ska qene e lidhur me tjeter. Aty iu krijuan shpresa se mes tyre mund te kete dicka. Ishte Arberi ai qe u lendua me se shumti kur e pa ate skene. Ndejti per ca minuta aty dhe u largua me te shpejte. Iu duk vetja I tepert. Laura u acarrua nga gjesti I Valonit dhe e goditi shuplake.

-Mos guxo, mos guxo edhe njehere ta besh kete gje, perndryshe do pendohesh. Te thash e ta them, zhduku nga jeta ime ashtu siq bere dikur. Zhduku-dhe u largua duke vrapuar per ta kapur Arberin.

-Me falni, dini gje ku eshte doktori? –pyeti njeren nga infermieret. Pasi kuptoi se ai ishte ne zyren e tij, vrapoi per t'I sqaruar gjerat.

********************

-Ku eshte nena ime o ba? Ma thuaj shpejt, perndryshe ti e di se cdo ndodh me ty po I dorezova ato dokumenta.

-Ajo bije bushtre. Nje zot e di se ne cilen vrime eshte futur-u pergjigj Blerimi I lodhur duke kerkuar per Ajlen.

-Po e quajte edhe njehere ashtu do harroj se je babai im. Tani ma thuaj ku e ke fshehur, perndryshe do e njohesh shkelqimin e keq.

-Vafsh ne djall edhe ti bashke me te. Nuk e di ku eshte. As qe ma ndjen. Shpresoj ta gjesh dhe te vdisni te dyte-I tha ai dhe u mat te largohej por shkelqimi nuk e la.

-Nese I ka ndodhur ndonje gje asaj, drejtsine do e mar une ne duart e mia. Te shohim sa vite do kalbesh ne burg baba I dashur-qeshi shkelqimi fitimtar. E blerimi, si I menqur qe ishte, qendroi ne heshtje per disa sekonda dhe iu kthye atij per tja shuar buzeqeshjen.

-Po por nese futem ne burg, sdo shkoj vetem. Do vish tme besh shoqeri bir I dashur-dhe I ra fytyres se tij lehtazi si per ti treguar se ia kishte kuptuar sekretin.

-Cpo flet marrezira? Ckerkoj une ne burg kur skam bere gje. Je ati ai qe..

-Je ti ai qe ke prishur frenat e makines se atij djaloshit, si quhej? A po, Valon.-dhe buzeqeshi fitimtar.

-Po ia tregova kete sekret babait te tij, do kalbesh ne burg bir I dashur-dhe u largua nga aty duke qeshur. E Shkelqimi mbeti I shtangur . nga e kishte kuptuar I ati per kete gje?

*********************

-Mund te bisedojme pak?-I tha Laura Arberit kur e pa te mbeshtur ne dritaren e asaj zyre gjigande.

-Perse? Ka ndodhur gje qe duhet te bisedojme? Jo. Ajo qe kisha per te pare e kuptuar, e pash pak me pare. Kshuqe fjalet jane te teperta ne kete rast Laur.

-Nuk jane te teperta Arber se ajo qe pe ishte veper e tij jo e imja. Me kapi papritur, pa mendje. Perndryshe..

-Po te doje, do largoheshe. Por ti nuk e bere.

-Ishe ti qe u largove dhe nuk e pe gjithe ndodhine Arber, mos gjyko parakohe. Me Valonin cdo gje perfundoi dhe ai e di shume mire kete. I tregova drejt, nuk e dua me. Nuk ndjej asgje per te.-dhe u mat te zvoglonte distancen mes tyre. Iu afrua afer dhe ia ledhatoi faqet e Arberi u qetesua paksa. Mbylli syte dhe perkedheljet e saj po I ndjente me shpirt. Puthi doren e saj si per ti thene se sa I lumtur ishte.

-Para ca diteve...me kerkove nje mundesi...nje shance per ta provuar ne do ecte lidhja jone.-I tha ajo kur u shkeput paksa prej tij.

-Dhe?-e pyeti ai sa per ta vene ne siklet. Kenaqej kur ajo skuqej nga faqet.

-Dua ta di..te pys ne vlen akoma ai propozim?-e pyeti ajo dhe koken mbante ulur.

-Cili propozim? Spo e mbaj mend-po e tallte akoma.

-He pra mos e veshtireso punen. E sheh...se smund te flas?-dhe e goditi lehte ne bark.

-A po, e ke fjalen kur te thash se dua te lidhemi bashke? Aman o xhan si ben dhe ti.-qeshte ai nga reagimi I saj. Ajo mendoi se ai ishte penduar dhe kishte hequr dore ndaj nuk vazhdoi me tutje.

-Ai propozim do vleje tere jeten Laur. Sepse ti..je e vetmja femer qe egziston per mua..tjeter ska, je ti ajo qe e mbush jeten time me gezim..je ti ajo qe ma rikujton cdo dite se sa e bukur eshte jeta krah teje. Ti...ti I dhe kuptim dhe gezim jetes sime. Ndaj serish te lus dhe sonte. Pranon te behesh e dashura ime?-dhe priti me padurim nje pergjigje te saj e ne kembim mori nje perqafim te ngrohte e plot dashuri. U shikuan disa minuta dhe deshira per ta puthur iu shtua dhe me shume. Kapi mjekrren e saj, ia ngriti paksa koken dhe bashkoi buzet e tij me te sajat. Puthje plot dashuri, e embel ne fillim e me vone filloi te behej me pasionante. Ndaluan vetem kur kuptuan se kishin nevoj per ajer, dhe serish buzet e tyre puthen njera tjetren.

Ti je e imjaWhere stories live. Discover now