End Desire🍀 "Hyunjin" (✔)

🍁22

Medya: 8 üyemin kanatsız meleği ♡
____________________

"Yeon Do! Kalk artık!"

Bedenimin sarsılması ile kaşlarımı çatarak yeni güne açtım gözlerimi.

"Ne oluyor ya?!"

"Yaklaşık yarım saattir uyanman için uğraşıyorum."

Yatakta gerinirken konuştum.

"Genelde öperek uyandırırlar ama."

Aynadan saçlarını düzeltirken beni cevapladı.

"Denemedim mi sanıyorsun?"

Hala uykulu olmanın verdiği sersemlik ile doğruldum yataktan. Üzerini giyinmiş ve çantasını hazırlamış olan Hyunjin şimdi de benim çantamı hazırlamaya başlamışken gülümseyerek banyoya yöneldim.

Kısa bir duş aldıktan sonra üzerimi değiştirip aynanın karşısına geçip saçlarımı topladım.

Çıktığımda Hyunjin odada yoktu. Aşağı indiğini düşünerek bende aşağıya indim. Tahmin ettiğim gibi mutfaktaydı. Hazırladığı sandviçin son lokmalarını yerken benim için yaptığı sandviçi göstermişti.

Gülümseyerek sandalyelerden birine kurulup sandviçi yemeye başladım. Bitirince birlikte çıkmıştık evden. Uzun zamandır dışarıya çıkamadığım için yürümek istemiştim ve Hyunjin de beni kırmamıştı.

Okula vardığımızda dersin başlamasına sadece on dakika vardı. Hızla sınıfa girdiğimde bir anda bütün sınıf bana dönmüştü.

Garip olan ne?

Doğru ya! Diye bağırdım içime doğru. Kaza geçirmiştim ben. Hyunjin gözleriyle herkese önüne dönmesini söylerken bende yerime geçmiştim.

Göz ucu ile bana bakan Seon Ah'a gülümsedim. Ve sesimin kısık çıkmasına özen göstererek konuştum.

"Yine ölmedim."

O da aynı kısık sesle cevapladı.

"Tüh, üzüldüm şimdi."

Yüzündeki yapmacık ifade gülümsememe neden olmuştu. Mesela ilk seferki gibi cidden benden kurtulmak istemediğini görebiliyordum. 

Aynı anda bakışlarımız Jisung'a kaydı. Ürküyor gibiydi yanıma gelmekten. Oysaki hep yanıma otururdu.

Hyunjin yanıma oturunca sessiz kaldım. Bir süre sonra ders te başlamıştı.

🍀

Günüm, gün boyunca Jisung'ın benden kaçma olaylarını saymazsak çok ta sıkıcı geçmemişti.

"Bi ısırık ver bari."

Koluna girdiğim Hyunjin yola çıktığımızdan beri bana aldığı iki çikolatadan birini ona vermemi istiyordu. Ama cimriliğim ve aç gözlülüğüm tutmuş olacak ki ikisini de kendim yemek istiyordum.

İtiraz etmek için ağzımı açmıştım ki hızla eğilip elimdeki çikolatadan bir ısırık aldı. Sinirle kaşlarımı çatarken  Hyunjin'in saldırısına uğramış olan çikolatama resmen sarsılmıştım.

"Ne yaptığını sanıyorsun ya?!"

Soruma sadece omuzlarını silkerek cevap vermişti. Daha fazla uzatmayıp açılmamış olan diğer çikolatayı ona uzattım.

Sert duruşumu bozmamaya çalışırken yanağıma kondurduğu öpücük ile başarısız olmuş ve salak salak sırıtmaya başlamıştım.

Eve vardığımızda hızla üst kata çıkıp üzerimi değiştirdim. Woojin oppa gelecekti ve benim o gelmeden karnımı doyurup ders kitaplarını ayarlamam lazımdı.