End Desire🍀 "Hyunjin" (✔)

🍁 8

  Hyunjin vitrinde gördüğü bir gömlek için hızla mağazaya girerken yorgun adımlarla bende peşinden gittim. Görevliye gömleği ve bedenini söyleyip beklerken bakışlarını etrafta gezdirmeye devam etti.

  Başta alışveriş yapmaktan hoşlanmadığını düşünsem de şu an ki hali yanıldığımı gösteriyordu.

  Gömleği getiren görevlinin ardından deneme kabinine giderken bende gördüğüm bir aynanın karşısına geçip saçımı düzeltmeye başladım.

  Geri çekilecekken aynada yansıması görünen kişi ile nefes alamadığımı hissettim. Gözlerim çoktan dolmaya başlarken yavaşça arkama döndüm.

  Ellerim ve bacaklarım titrerken onunda gözleri beni buldu. Yüzündeki şaşkınlık ifadesi ile adımlarını buraya yöneltirken yok olmayı diledim.

"Yeon Do, iyisin?"

   Aylar olmuştu onu görmeyeli. Değişmiş miydi? Biraz hayır biraz evet. Karşısında güçsüz müydüm? Kesinlikle hayır! Kulaklarıma dolan sesle onu izlemeyi kestim.

"Sevgilim, bu kim?"

   Hyunjin'in sesleniş şekline şaşırırken elimi kavrayıp parmaklarımızı birbirine geçirmesi şaşkınlığımı had safhaya taşımıştı.

  Yüzüne baktığımda gülümsemişti. Yaptığı şeyi anlayınca bende gülümsedim.

"Eski, gereksiz bir arkadaş hayatım."

  Tae Oh dediğim ile bozulurken  bakışları birleşen ellerimizdeydi. Hyunjin onu takmayarak bana döndü.

"Yakışmış mı?"

    Yakasını düzeltir gibi yapıp yüzüne bakarken cevapladım onu.

"Çok yakışmış."

"Tamam o halde sen bekle, hemen geliyorum."

   Hyunjin tekrar deneme kabinlerine giderken Tae Oh ile yalnız kalmıştık. Gergince kıpırdanıp etrafı seyretmeye başladım.

"İyi olacağını düşünmemiştim."

   Dediği şey sinirimi bozarken yüzüne bakmadan konuştum.

"Biliyorum. Bu yüzden çıkıp gittin."

"Pişmanım."

"Umrumda değil."

"O kim?"

"Sence?"

"Bu kadar çabuk birini bulman ilginç."

"Ne yani sen bu zamana kadar birini bulmadın mı?"

   Sessiz kalınca anlamıştım. Kesinlikle aylar içinde bir kaç kez kendine sevgili yapmıştı.

   Yanıma gelen Hyunjin ile koluna girip çıkışa yöneldim. Ayaklarım beni zoraki taşırken Hyunjin'in belime yerleştirdiği eli ile irkilmiştim.

"Benden destek al."

    Gülümsedim. Yanlış bir karar vermemiştim sanırım. Hyunjin beni düşünüyordu.

    Arabaya gelince kapımı açıp binmeme yardım etmişti. Kendisi de sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı. Yol boyunca ikimizde sessiz kalırken duran araba ile eve vardığımızı anlamıştım. İnmeden önce Hyunjin'e döndüm.

"Bugün için teşekkür ederim."

"Tae Oh muydu?"

     Sadece başımı salladım. Bir şey demedi. Arabadan inip terkettim sessizliği. Ben eve girene kadar beklemiş sonra ise gitmişti. Elimdeki poşetleri kenara bırakıp mutfağa yöneldim.