Harry'nin Hogwarts'taki ilk senesi bitti ve tekrardan Dursley evine gelmek zorunda kaldık. Harry geldiğinde bu sefer bana her şeyi anlattı.
"Dinle Jasie! Geçen bu yıl aslında daha çok şeyler yaşadık..." diyerek başladı anlatmaya. "...sonra ben Quirrell'ın yüzüne ellerimle dokundum ve kül olmaya başladı! Felsefe Taşı'na Voldemort ulaşamadı!"
O kadar hevesle anlatıyordu ki! Onu dinlemeyi çok seviyorum. Çünkü biliyorum ki bana bunları anlatırken yalnız olmadığımı hissettiriyor ve yalnız olmadığını hissediyor. Canım Harry!
Ben Harry'yi dinlerken aslında biraz da doğum günümü düşünüyorum. Yarın benim doğum günüm! 24 haziran! Genellikle Harry ve ben doğum günlerimizde pek bir şey yapamayız ama ben bu sefer onun doğum günü için çok güzel şeyler hazırladım. Ama o bilmiyor henüz. Çünkü benim doğum günüm daha önce.
Her neyse. Aslında önemli değil. Sadece merak ediyorum o kadar.
Rüyalarımı yazmaya devam ediyorum. Harry'nin haberi yok. Rüyalarımda gördüklerim genellikle mavili-grili gözlere sahip olan Malfoy ile ilgili oluyor. Çok garip. Onu tanımıyorum bile.
Tabi sadece Malfoy'u görmüyorum. Başka şeyler de var. Hiç daha önce karşılaşmadığımdan emin olduğum birisini daha görüyorum. Kesinlikle hiçbir fikrim yok kim olduğu ile ilgili. Uzun boylu, vücudunda çeşitli yaralar olan birisi bu.
Bu rüya işi canımı sıkıyor açıkçası.
"Harry! Jasie!" diye isimlerimizi duyduk teyze Petunia'dan.
"Yine ne yaptık acaba?" dedim öfkeyle.
"Hadi bakalım." diyerek elimden tuttu Harry.
Aşağı indik. Enişte Vernon, teyze Petunia, kuzen Dudley aptal gibi giyinmişlerdi.
"Burada neler oluyor?" dedim gülerek. "Komik görünüyorsunuz."
"Eğleniyor musun Jasie?! Bakın, bugün yokmuş gibi davranacaksınız tamam mı?" dedi enişte Vernon.
"İyi de neden?" dedim tekrardan.
"Hayatımın anlaşmasını yapmak üzereyim de ondan! Eğer beni sabote ederseniz, sonunuz iyi olmayacak Potter'lar." dedi öfke kusarak.
"Baba, belki Jasie kalmalı?" dedi Dudley birden.
"Hayır Dudley!"
"Hayır Dudley." dedik Vernon'la aynı an da. Tabi sesimizin şiddeti farklıydı.
"Dudley haklı Vernon. Garson gibi bize yardım edebilir." dedi Petunia.
"Hayır. Hayır! Bunu istemiyorum." dedim itiraz ederek.
"Jasie kalıyor, Harry yukarı gidiyor. O aptal güvercininin sesinin çıkmamasını sağla." dedi enişte Vernon.
Harry güldü benim aşağıda kalmama ve şöyle söyledi; "iyi şanslar küçük kardeşim." Ondan nefret ediyorum!
"Üstüne düzgün bir şeyler giy hadi. Böyle çıkamazsın." diyerek yine de odama gönderildim. Dolabımı açıp giyinmeye başladım.
Küçük bedenime göre olan küçük siyah elbisemi giydim. Saçlarım içinde Harry'nin yanına gittim.
"Harry! Senden nefret ediyorum! Saçımı bağlar mısın?" dedim anlık duygu değişimleriyle. Buna yine güldü.
"Hadii, gel."
Yanına gittim ve arkamı döndüm. Tokamı verdim. Harry elleriyle saçlarımı toplamaya başladı. Tokayla da bağladı. Benim yaptıklarımdan daha iyiydi..
"Tamam... çok kötü değil. Teşekkür ederim." dedim ve onu öpüp çıktım.
Aşağı iner inmez kapı çaldı. Mason'lar gelmişler bile. Bu zor bir gece olacak.
Hoşgeldiniz sözleri havada uçuşurken yukarıdan garip bir ses geldi. Enişte Vernon bana işaret verdi.
"İzninizle." diyerek çıktım ve yukarı koştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
POTTER KIZ KARDEŞ
Fanfiction-DÜZENLENİYOR- Jasie Potter iyi niyetli, kimseye zararı olmayan, bazense anlık gaza gelen sıradışı sayılabilecek bir karakter. Kızıl ve kıvırcık olan saçları, babasından aldığı ela gözleri, ve abisininki gibi bir göz problemi var. Gözlüğünü takmay...
