Miłość Do Piłki | Skończone |

⚽ 3 ⚽

Nastepnego dnia po szkole tego całego Alexa nie było na boisku. Sama grałam w poprzeczki.
Po dłuższej chwili ktoś mi zasłonił oczy rękoma, ta osoba stała za mną. Nie wiedziałam kto to.
- Zgadnij kto to - Usłyszałam znajomy głos. To był głos.......Alexa.
Odsłonił mi oczy.
- Wiesz kto to? - Spytał
- Ty chamie ! Wiesz jak ja sie wystraszyłam
- No sorki..... Wiedziałem że tu będziesz
- Fajnie.....
- No nie obrażaj się.... Gramy?
- W co?
- Mecz?
- Spoko może być.

Zaczeliśmy grać. Jak mam być szczera, nie umiełam żąglerki. Zawsze mi się "plątały nogi", co się różnie kończyło. Piłka w tedy trafiała tam gdzie nie chciałam. Alex mi imponował - Umiał wiele sztuczek ( w tym ząglerke )
- Alex? - Spytałam, gdy skończyliśmy grać.
- Hym?
- Nauczysz mnie jak się żągluje piłką?
- No pewnie

Pokazał mi szczegółowo krok po kroku jak się to robi.
Nawet, mi wychodziło. Oczywiście nie nauczyłam się od razu ząglować perfekcyjnie. Ale to i owo umiałam.
- Świetnie - Powiedział Alex
- Dzięki że mnie nauczyłeś - powiedziałam, i nie wiem dlaczego przytuliłam go. Poczułam taką potrzebę. Nie wiem co on sobie w tedy pomyślał, ale sie domyślam. Pewnie że jestem jakaś stuknięta albo coś w tym stylu.
- Przepraszam - nerwowo się od niego odsunełam.
Moji rodzice nigdy mnie nie przytulali. Jak wcześniej mówiłam, liczy się dla nich tylko praca i dom.
- Spoko - powiedział. Był troche zaskoczony, ale troche radosny nie wiem czemu.
Rozeszliśmy się do domów.
Nigdy nie widziałam Alexa, ani w szkole ani na osiedlu. Może się dopiero tu przeprowadził?
Nie wiem. Opcji jest wiele, a nawet bardzo wiele.
Szczeże, Alex całkiem jest ładny. Lecz napewno ma dziewczynę. Jednego jestem pewna : jest naprawdę dobrym i świetnym piłkarzem. Ma wielkie szanse, że w przyszłości zostanie zawodowym piłkarzem. Może i nawet zabierze mnie kiedyś jako gość specjalny na swój mecz 😊. Fajnie by było. Ale jest taka opcja że ktoś go zmusił aby grał w piłkę. Lecz rzeczywiście by tak było, by nie proponował mi granie meczu.