Zawgyi
" ေမာလိုက္တာကြာ လူေတြက
လည္း ႀကိတ္ႀကိတ္ကို တိုးေနတာပဲ "
မင္းေဝယံေသာ္က စိတ္ပ်က္တဲ့ေလသံနဲ႔ ေျပာ
ေတာ့ ေဝလင္းဟန္က ေဝယံရဲ႕ပခံုးကို အသာေလးဖက္ကာ ....
"ေအးကြာ.... ပူခ်က္ကလည္း ေခြၽးေတြက
ေရခ်ိဳးထားသလိုပဲ ဟူး......."
ေစရာလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာသည္
ကို ေခါင္းေလးတစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ လက္ခံမိသည္။
တကယ္လည္း ပူတာ သူ႔အက်ႌလည္း ေခြၽးေတြခ်ည္းပဲေလ..... ေမသူ႔အသံတိတ္ေနလို႔
ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့....အမယ္
ေဝယံတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္
ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးေနတာ ပါးစပ္နားရြက္တပ္ခ်ိတ္
ေတာ့မယ့္အတိုင္း..... မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး
အိေႃႏၵကိုမရဘူး......
"ဟဲ့.... ေမသူ.... နင္ကဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
ေစရာလည္း လက္ကိုပုတ္ရင္း ေမးလိုက္ေတာ့
ထို ငတိမက ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ သူ႔ဘက္လွည့္လာ
ၿပီး.....
"႐ိုလို႔ပါဟာ...... လိုက္ဖက္လြန္းတယ္ အဟိ "
႐ူးျပန္ၿပီ ငတိမရယ္.......
တစ္ေယာက္တည္း ေတြးေတြးၿပီး ရယ္လိုက္
ငိုလိုက္နဲ႔ အေၾကာင္းသိတဲ့ကိုယ္ေတြနဲ႔သာမို႔ေပါ့.... မဟုတ္ရင္ တစ္ခါတည္း အ႐ူးေထာင္
ေရာက္မွာ ေသခ်ာတယ္.....
ေမသူ႔အေျပာကို ေစရာလည္း ဘာမွျပန္
မေျပာႏုိင္ေတာ့ပါ......ေခါင္းသာခါရင္း ေနမိ
ေတာ့သည္.... ျပန္ေျပာလည္း ထိုအရာေတြပဲ
သူေျပာလာဦးမွာမဟုတ္လား.....
"ကဲ..... ျပန္ၾကမယ္ေလ "
ေမသူကေျပာေတာ့ ဟိုႏွစ္ေကာင္က
ေထာက္ခံၿပီး ရပ္ေနရာက ထြက္ဖို႔ လုပ္သည္။
ေစရာကေတာ့ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနသည္...
ထိုလူႀကီးစကားကိုနားေထာင္ၿပီး ေစာင့္ေနရမွာလား... ေတာ္ၾကာ ေမ့သြားရင္ေရာ
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...... ဒါေပမယ့္ လူႀကီး
လူေကာင္းကေတာ့ ကတိတည္မွာပါေလ.....
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ... ႐ူးခ်င္ေတာ့တာပဲ
"ေစရာ... ျပန္မယ္ေလ... ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ေဝလင္းဟန္က လွည့္ၿပီးေမးေတာ့.....
မသိေတာ့ဘူးကြာ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္....
"ငါ မလိုက္ေတာ့ဘူးကြာ..... ဟို..... ဟို "
"အမယ္..... ဟိုအကိုႀကီးကို ေစာင့္ေနမလို႔
မဟုတ္လား "
YOU ARE READING
ႏွလံုးသား ေစရာ
Romanceအခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ? ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ဟာ အခ်စ္ပါပဲ လူတစ္ေယာက္ကလူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ရင္အခ်စ္ေပါ့ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ကေရာ အခ်စ္ပဲ မဟုတ္ပါလား.......
