Gelin Hanım

27

Gitmek... Bu şehri arkada bırakıp gitmek... Bu güne kadar Aslı'nın hiç aklından geçirmediği bir fikirdi. Ama bugün yolculuk başladığı andan itibaren içindeki ferahlama  ve dinginlik hissi bu fikri ilk defa Aslı'ya düşündürüyordu. Bütün o yaşadığı zor günler onun çok başka hissetmesine neden olmaya başlamıştı. Bu güne kadar hiç hissetmediği duygular... Çok yabancı ama çok da çekici bir yandan... 

Aslı hep alışkanlıklarına bağlı bir kız olmuştu. Öyle çok değişiklik yaşasın farklı şeyler yapsın istemezdi. Mutluluğu hep bildiği,  güvenli limanlarda arardı. Yıllarca Asil'i sevmiş , onda mutluluk aramıştı. Ama artık bugüne kadar  birşeyleri yanlış yaptığını düşünmeye başlıyordu. İlk defa bir İstanbul  yolculuğu onu ferahlamıştı. O, evini toprağını bırakıp gitmeyi hep bir eksiklik olarak görürdü. Ama şimdi içinde ilginç bir ferahlama hissi vardı. Bu ufacık his bile onun yüzünün ifadesini dinginleştirmeye yetiyodu. Annesi de bunun farkına varıp hatta bundan güç alıp kızına birkaç etkinlik planı sunmuştu. Aslı da bunlara hep olumlu bakmıştı.

İstanbuldaki evlerindeki ilk sabanlarında dışarda kahvaltı edip sonrasında alışveriş için birkaç mağaza bile dolaşmışlardı. Ailece zaman geçirmek herbirine iyi gelmişti. Sonraki birkaç gün aile şehirdeki kendi işlerini hallederken Aslı da yeni bir psikiyatriste gitmeye başlamıştı.

Doktorun ofisinin bulunduğu binaya girdiğinde ilk olarak karşısına bir mimarlık ofisi çıkmıştı. Ofisten hızla çıkan bir adam kapıyı aralık bıraktığında Aslı'nın gözü içeriye takıldı ve öylece kaldı. Çok şık detaylarla süslenmiş geniş ve ferah bir ofisti. İçerde bilgisayar başında çalışan şık  giyimli iki çalışan vardı. İçerideki odalar da cam bölmeli olduğu için  çalışma masaları ve çalışanlar görünüyordu. Fonda hafif bir klasik müzik çalıyor ve ortamı çok daha elit bir hale getiriyordu. Aslı içeriye göz atarken yanından geçen bir adam dikkatini dağıttı. Hemen toparlanıp doktorun bulunduğu kata yürümeye başladı Aslı. 

Doktorun odasına girmesini seslenen asistanın sesiyle karmakarışık duygularından sıyrılıp ayağa kalktı. İçerde çok güzel bir kadın doktor vardı. Kadını görünce gülümseyerek yaklaştı ve elini sıktı . Kadın daha önce kendisiyle konuşan doktorlardan çok farklıydı. Aytül hanım Aslı'yı dinlerken konuşma probleminin üzerine yoğunlaşmamıştı  öncelikle.  Bu da Aslı'yı rahatlatıyordu. İlk randevu sonrasında Aslı'yı bir hafta sonra tekrar görmek istediğini söylemişti. Aslı çıktığında anlatabildiklerine kendisi bile inanamıyordu. Sesli olarak dile geçirebildiği şeylerin bir kısmı kendisine bile yabancıydı. Ama bu durum onu gene de rahatlattı.

Aradan geçen bir haftada Aslı ve ailesi bol bol birlikte zaman geçirmişlerdi. Aslı sinemaya, tiyatroya gitmiş İstanbul'un gezmekten hoşlandığı yerlerine gitmişti. Hatta bir kuaföre gidip artık uzayan saçlarına da yeni modern bir şekil vermişti.

İkinci doktor randevusunda çıktığında kafası yine allakbullak olmuştu. Kendini yeniden tanıma süreci gibi birşeydi bu. Ama en ilginç olan şey bu sürecin Asil ile değilde kendi ile ilgili olduğunu farketmesiydi belkide. Hayatında belki de ilk defa bu kadar kendisi ile ilgiydi Aslı.  Bu süreç onu hernekadar kendisiyle yüzleşmeye de itse, zorlasa da bazı günler bambaşka bir kadını yaşadığını hissetse ve eski Aslı'yı özlese de bu zorlu süreçte yürüdükçe kalbi daha hızlı çarpmaya devam ediyordu. Bol bol kitap okuyor müzik dinliyor internette zaman geçiriyor güzel manzaralı evinin balkonunda çay içiyor ve düşünüyordu. Ailesiyle geçirdiği üçüncü  hafta da bitiyordu. Kendine ait cep telefonunu haftalardır  kullanmadığı için Asil kendisini arayamıyor ama annesini nerdeyse hergün arıyordu. Bu konuşmaların içeriğini bilinçli olarak öğrenmiyordu Aslı. Hayatında ilk defa Asil'e dair birşeylerle ilgilenmiyordu güzel Aslı.

Üçüncü doktor randevusunun olduğu gün sabah erkenden kalkmış kahvaltısını yapmış yeni yaptığı gardrobundaki uçuş uçuş mavi elbisesini giyip makyajını tamamlamıştı. Aynada gördüğü kadından oldukça memnun dudakları kıvrılmış şekilde merdivenlerden aşağı indi. Annesiyle biraz sohbet edip dışarı çıktı. Artık konuşması da çok daha iyi durumdaydı ama tek seferde konuşması Asille sinirle  konuştuğu gün dışında birdaha hiç olmamıştı.

Doktor çıkışı biraz bitkindi Aslı . Bu seansta ilk kez Asille evliliğinden konuşmuşlardı.  O kabus dolu günlere uzaktan ve dışardan bir gözle bakmıştı ilk defa Aslı. Bu deneyim onu fazlasıyla yormuştu. Hemen eve dönmek istememiş boğazda çok sevdiği bir mekanda kahve içip müzik dinlemişti. Eve gitmeyi bugün ilk defa  erteliyordu sürekli sanki eve geldiğinde olacakları seziyormuş gibi...