Señorita

1.Bölüm *Düşünceler*

Düşünüyorum...
Bu aralar hep yaptığım gibi. Sonsuz bir düşünce akışına kapılmışım ve çıkamayacakmışım gibi. Şu an saat sabahın 4'ü ve ben hala uyumadım , uyuyamadım. Üvey babamın dün akşam bana söylediklerini düşünüyorum.

İlk defa yetimhanedeki çocuklar arasından neden beni seçtiğini söyledi.Yetimhaneye ilk girdiklerinde beni Zeynep ablaya durmadan soru sorarken görmüşler ve ben aldığım cevaplardan tatmin olmadığım için yüzüm hep asıkmış beni gördüğünde babam neden böyle olduğumu çok merak etmiş ve ben Zeynep ablanın yanından ayrıldıktan sonra yanına gitmiş. Neden suratımın asık olduğunu sormuş. Zeynep abla ise benim diğer çocuklardan daha zeki , meraklı ve çokça da yaramaz olduğumu söylemiş. Benim böyle olmamın nedeni İntellectus hastası olmam.

Ama babam bunu hastalık olarak değil de bir hediye olarak görüyor üniversitemi bitirdikten sonra da onun yerine şirketimizi benim yönetmemi istiyor. "Artık yaşlandım ve yerime geçmenin zamanı geldi" diyip duruyor zaten. Ama ben onu her şekilde seviyorum. Bana kalıcak ev , sevgi ve aile verdi. Her ne kadar annem 3 yıl önce ölmüş olsa bile. Babam annemin yokluğunu benimle kapatmaya çalışıyor bunun farkındayım.

Bende annemi özlüyorum...
Ben hayla düşünmeye devam ederken kapım çaldı. Yardımcımız Ayfer abla geldi. Okul saatimin geldiğini , babamın aşağıda beni kahvaltıya beklediğini söyledi ve izin isteyerek çıktı. Bende hemen kalkıp banyoya gittim ve işlerimi hallettim. Hemen odama dönüp daha önceden hazırladığım kıyafetlerimi giydim. Makyaj yapan biri değilimdir. O yüzden sadece parlatıcımı ve rimelimi sürdüm , saçımı sıkı bir at kuyruğu yapıp aşağı inmeye başladım.

Babam masada beni bekliyordu. Beni görünce yüzünde hiçbirşeye değişmeyeceğim bir gülümseme belirdi. Bende aynı şekilde karşılık verdim.

"Günaydın babacım."

"Günaydın benim Havucum."

"Ama babacım biz bu konuda anlaşmamış mıydık seninle?"

"Hayır , sen benim bir tanecik Havucumsun."

"Seni çok seviyorum baba , beni asla bırakma olur mu?"

"Güzelim şimdi neden böyle birşey söyledin sen ? Seni asla bırakmam sen benim birtanecik kızımsın."

Koşarak babama sarıldım ve kocaman bir öpücük kondurdum en sevdiğim yanaklarına. Onu çok seviyorum beni asla bırakmayacağını biliyorum ama bu sabah aklıma gelenler bana onları düşündürmüştü.

Babamdan ayrıldım ve yerime geçtim. Kahvaltı konuşarak ve neşeyle geçti. Okula gitmek çin masadan kalktım ve babamın yanağına öpücük kondurarak kapıya yürüdüm. Babam arkamdan ;

"Söyle Salih abine okula o bıraksın seni , yanında da 2 koruma olucak haberin olsun."

"Ama babacım sevmediğimi biliyorsun. Salih abi olsa sadece olmaz mı?"

"Güzelim gerekli olmasa böyle birşey istemiyeceğimi biliyorsun. Şu anda bir ihaleye girdim ve rakiplerim tehlikeli insanlar. Senin güvende olman benim için herşeyden önemli o yüzden birşey söylemeden marş marş okula."

"Tamam koca adam , tamam . Seni seviyorum dikkatli ol."

"Heh bu yaşta koca adam da yaptın bizi eşşek sıpası seni. Asıl sen dikkatli ol cadı. Bende seni seviyorum."