Why us?

Deel 3: POV Britt

"Guys dit is Dennis." Zei ik tegen, nouja, niemand, want niemand was beneden, tot Leon thuis kwam, en Dennis vreemd aan keek.

Dennis ken ik door Volleybal, we zijn eigenlijk gewoon vrienden, maar ik heb het gevoel dat Dennis mij leuk vind, en ik hem ook, dus ik hoop ergens dat het goed komt. Maar ja, ik heb natuurlijk geen idee.

"Hai, ik ben-" "DENNIS!!" Schreeuwde Leon opeens. "Wacht... LEON?!" Schreeuwde Dennis terug. "SJEZUS IK ZEI TOCH DAT WE MOESTEN STOPPEN MET DAT GESCHREEUW!" Schreeuwde Tim weer door de kamer. "Sorry Tim!" Riep Leon naar boven.

"Maar wacht, hoe kennen jullie elkaar?" Vroeg ik verbaads. Leon keek Dennis aan, en begon te vertellen. "Dennis zat in mijn klas, van groep 1 tot 8. Maar ondanks dat ik ADHD heb en dus de aandacht nodig heb, eisde hij dat altijd op.". Dennis keek Leon boos aan, en bleef even stil. "Leon, kom op. Je weet dat het niet waar is, en trouwens hebben ze nu eindelijk die testen al gedaan?" "Uhh, duhh. Iedereen hier in dit huis weet het, kijk hier NIKIEET!" Riep Leon. "Wat nou weer." "Ik heb ADHD toch." Nikita keek me verbaasd aan, en keek daarna naar Leon. "Gast, das obvious, tuurlijk heb je ADHD. Mag ik weer gaan?" "Jup, thanks." "Okee, zoals ik al zei, het is niet waar dat ik alle aandacht pakte, ik bedoel, wie had ookal weer de hoofdrol in de eindmusical?" "Ja, dat was ik inderdaad.". "Jongens, stop nou" zuchtte ik. Ruzie is niet leuk, vooral niet tussen mijn twee beste vrienden. Leon liep boos weg en ik richtte me weer op Dennis. "Dus, waarom kwam je ookal weer?" "Ohja." Dennis keek me aan in mijn ogen, heel diep. "Ik... ik uhmm ik ben uit mijn huis gezet door mijn ouders, dus ik moet voor een klein tijdje ergens slapen, zou dat hier kunnen, bij jou?". Ik voelde mijn wangen kleuren, bij mij? Als in in mijn kamer? Uhm, ja duhh! "Jaa! Tuurlijk mag dat!!" Zei ik net iets te enthousiast. "Ik bedoel, we moeten het wel eerst even overleggen natuurlijk, maar kan vast wel." Glimlachde ik. "Cool. Maar, Leon?" "Hier in dit huis doen we aan 'meeste-stemmen-gelden', en aangezien je genoeg pluspunten hebt, denk ik dat je mag blijven.". Dennis keek me aan met een schuine blik, "oh, welke 'pluspunten' dan?" Vroeg hij zwoel. "Je bent langer als dat Jodie is, je kan vast wel koken en feestjes en drank vind je prima. Oh en je doet aan sport." "Jaa, dat klopt wel ja." Lachte hij ongemakkelijk. Wacht, maar, wat nou als hij bedoelde qua als ik hem leuk vind?? Fuuuck, k heb het verpest...

"Guys, kom effe!!" Riep ik. "Wat?" "We gaan je voorstellen Dennis.".

Iedereen zat verveeld op de bank. "Mann, k wilde net naar Susan, Lisanne en Sabine gaan samen met Nik." "Eerst overleg." "Dit is Dennis, ja, stel je zelf voor." "Nou, zoals Britt al zei, ik ben Dennis." Begon hij ongemakkelijk. "Ik ben 21 jaar en zit op Volleybal en Voetbal. Ik kan opzich prima koken en andere huishoudelijke klussen doen, maar of het allemaal goed gaat is een tweede ding. Feestjes enzo zijn niet echt mijn ding, maar op zijn tijd is het wel leuk, zolang ik het met maten doe." "Dus niet alleen" fluisterde Tim, waardoor Jodie en Nikita meteen moesten lachen. Dennis hoeste wat en ging verder, "Maar ik ben uit huis gezet, en moet nu dus een nieuwe plek vinden om te wonen, maar mag ik tot die tijd hier slapen? Ik kan gewoon in Britt's kamer, zodat jullie iniedergeval geen last van me hebben." "Dat dus. Wie stemt tegen?". Alleen Leon stak, natuurlijk, zijn hand op. "Waarom ben je tegen Leon?" "Dennis is een klootzak en ik wil niet zijn lelijke bowler hoofd aan het ontbijt zien." Zei Leon met een serieuze blik. "Goed argument." Zei Nik die haar lach echt in moest houden. "I know, thanks.". "Nouja, als alleen Leon tegen is, slaapt Dennis vanaf nu hier." Zei ik blij. "Kom je mee Dennis?" Ik wenkte hem mee naar boven.

Boven op mijn kamer vloog Dennis om mijn nek en knuffelde hij me. "Thanks Britt. Ik zal hier echt maar een maandje zijn ofzo." "T geeft niet. Je hebt geluk dat iedereen hier in huis graag mensen willen helpen." Glimlachde ik. "Dat vind ik nou zo leuk aan je, altijd zo lekker enthousiast enzo.". Even was het stil. "Oh, ssshiipps, ik heb maar een bed.." "geeft niet, ik kan gewoon bij je slapen denk ik. Als je dat niet erg vind." Knipoogde hij. "T-tuurlijk niet."

——x——x——x———
KrijgDeJammerZooi nja das deel 1 van de 2, ga je frikandel broodje maar vast kopen ;)