Deel 5: POV Tim

47 7 0
                                    

Auw. Mijn  F u c k i n g hoofd.

Gister avond was heftig, ik heb eigenlijk geen idee wat ik heb gedaan, maar haan mijn hoofd te voelen was het heftig. Beneden hoorde ik weer iedereen schreeuwen, zoals elke ochtend. Het vragen of ze willen stoppen heb ik al wel opgegeven, ik kan beter gewoon blijven slapen, tot iedereen weg is. Nja, iedereen behalve Nikita, die thuis werkt.

Ik werd na een uurtje of 2 weer wakker en hoorde vanaf beneden zachte muziek komen. Geen geschreeuw, gewoon rust. Mijn hoofdpijn was alweer minder geworden gelukkig. Rustig kleedde ik mij aan en keek ik op mijn telefoon.

Fuuckk.
2 oproepen gemist van onbekende nummers,
10 berichten van iemand die Daimy 💕 heet,
20 berichten in de dealers groepsapp.

Ik moet dus echt hard aan de slag vandaag. Nouja, dan maar geen rust daggie vandaag, das dan jammer. Rustig liep ik naar beneden terwijl ik de appjes van die Daimy las.
  
  Daimy💕
Daimy💕: hey lekkerding!
Daimy💕: was gezellig vanacht 😊
Daimy💕: maar wat is je naam?
Daimy💕: sorry, je slaapt vast nog...
Daimy💕 : ik hoop dat we elkaar nog een keer gaan zien 🙃
Daimy💕: dus ja uhhm
Daimy💕: dit bericht is verwijderd
Daimy💕: dit bericht is verwijderd
Daimy💕: oke fuck it.
Daimy💕: zou je misschien met mij een keer koffie willen drinken ofzo??🙃

"Heyy Tim, goedemorgen! Kijk uit voor de afstap hé" Zei Nikita toen ik emaal beneden was. Ze had al door dat ik bezig was. "Is het weer druk met je werk?" "Ja, ik zou dat wel willen ja..." mompelde ik, met mijn gedachte nog bij Daimy. Ik had haar profiel foto bekeken, ze was wel knap... "wat zeg je? Hahah" lachte Nikita weer.

Niemand in huis weet dat ik drugs doorverkoop. Eigenlijk weet niemand dat ik dat doe. Niemand weet op werk wat mijn echte naam is, ik word daar 'de Haas' genoemd. Ik doe geen gevraalijke dingen verder, ik verkoop ze alleen door, ik maak niks, ik koop niks, ik verkoop ze alleen, en het verdient goed. Maar als iemand in huis weet dat de boodschappen van drugs geld is, heb ik een probleem.

Ik had mijn eten op, en liep naar boven, waar een lijk in de badkuip lag. Leon stond er bang bij. "Wa-"

Why us?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu