CHAPTER 4

2.6K 78 2
                                    

Pysche's Pov

"Pysche mauna na kami"

"Oho salamat po"

Alas nueve na ng umaga at kakatapos lang ilibing ni Mama. Sobrang lungkot ko.. mamimiss ko siya.. mamimiss ko ang maamong mukha ni mama..

Ma bakit naman ganun? Bakit moko iniwan ng hindi man lang nagbigay ng kasagutan sa mga tanong ko.

Matagal ko ng gustong malaman kung sino ba ang tatay ko. Buhay man o patay.

Feeling ko kasi hindi pa buo ang pagkatao ko dahil may tanong pako na hindi nasasagot at mananatiling may tanong sa puso't isip ko.

"Psyche nakapag imapake ka na ba ng gamit mo?" tanong ni Mrs Ferrer

Siya ang nag abono lahat ng gastusin kaya laking pasasalamat ko sakanya dahil kung wala siya hindi ko na alam kung anong gagawin ko kaya naman gagawin ko ang lahat para mabayaran ko ang lahat ng tulong niya sakin. Susundin ko lahat ng utos niya.

"Uhmmm pwede po bang wag muna ako sainyo sumama?" Kumunot naman ang kanyang noo sa narinig mula sakin

"Bakit? May problema ba iha?" Tanong niya..

Ngumiti ako at umiling

"Wala pong problema gusto ko lang pong magstay dito sa bahay kasi mamimiss ko po to saka gusto ko din po muna makasama yung mga kaibigan ko po...kung pwede po?"

Nag buntong hininga ito at saka ngumiti

"Ofcourse iha... walang problema ipapasundo nalang kita kay Manong Jude bukas na hapon"

"Thank you po Mrs.Ferrer"

"Iha stop calling me Mrs.Ferrer call me Tita nalang okay ba yon?"

"Sige po..t-tita"

"Okay see you tomorrow iha.. Magluluto ako ng masarap" excited nitong sabi

"Bye po thank you po ng marami!"

"Bye my dear"

Pagkatapos nun ay nagmarcha na ito palabas ng aming munting bahay.

Mag isa na ako.. Mama bat moko hinayaang mag isa?

Inayos ko ang iba pang gamit namin at sinigurado ko na walang maiiwan.. Ang tanging maiiwan lang dito ay ang mga ala ala namin ni mama simula nung bata pa ako..

Ang daming masasayang nangyari dito.. kahit kaming dalawa ang nakatira sa bahay na ito pero napupuno ito ng tawa.

Nakakalungkot lang na ibibenta na ang bahay na to..

Masakit para sakin..

Alas sais na ng gabi ngunit hindi parin ako umaalis sa kama ni mama... I want to stay here forever.. ayokong umalis dito

Pero nagugutom nako eh...

******

"Diego bilis ang bagal mo naman nagugutom nako eh! Saka madali lang tayo dapat baka pagalitan tayo ni tiya mirasol" sabay kaladkad ko sakanya

Papunta kami ngayon sa night market medyo malapit lang naman ito samin kaya nilakad nalang namin. Isa ito sa mga pinupuntahan talaga lalo na ng mga squammy kagaya namin.

(Squammy- Taga squatters area)

Masasarap kasi ang mga street foods nila pati pansit goto lomi mami at iba pang masasarap na pagkain.

Ang Lomi talaga ang binabalik balikan namin dito dahil sa masarap na mura pa! 40 pesos lang ay busog na busog kana. San kapa!

Minsan pagkatapos naming maglaro ng basketball ay dito kami kumakain. Mayroon kasing malapit na basketball court dito.

"Psyche ang bilis mo namang maglakad.. dahan dahan naman" reklamo niya

Hays ang bading talaga nitong kaibigan ko!

Sabi ko naman kasi sakanya na magluluto nalang ako pero nagpumilit siyang kumain nalang kami sa labas, hindi nga dapat ako pinapaalis ng nanay ni diego sa bahay ngunit pasaway talaga tong kaibigan ko.

Ililibre niya raw ako ng dinner.

"Sabi na kasing magluto nalang eh"

"Psyche gusto ko lang namang ilibre ka... kasi aalis kana bukas diba?" malungkot niya sabi

"Hay nako diego wag ka ngang ganyan! Magkikita pa tayo saka dadalaw ako at hindi ko papabayaan sila Loofy at Sandy! Kaya habang wala ako ikaw muna ang mag alaga sakanila ha"

Si sandy at loofy ay ang pusang inaalagaan namin ni Diego.

Hindi namin sila maiuwi sa mga bahay namin dahil ayaw ng mga magulang namin kaya naman sinigurado namin na may matitirhan sila na ligtas.

"Ako ang bahala sakanila wag kang mag alala"

"Good! Kaya kumain na tayo galit na galit na yung anaconda sa loob ng tiyan ko eh"

"Tara takbo na nga tayo!"

"TARA NA SA NIGHTMARKET!!!"

"WHOOOOOOO!"

Rupert's POV

"Kumain kaya muna tayo?" Hendry suggested

"Where?" I asked

We are here near the City.. in a public court to be exact. Nag aya kasi si loonix mag basketball and its my first time here..

Hindi ko nga alam kung bakit sumama ako sakanila.

"Oo nga may malapit na kainan dito... Whats the name again...uhmmmm...." Dominic  said at inilagay niya ang kanyang hintuturo sa kanyang sentido at pilit iniisip kung anong pangalan nung kainan na malapit lang dito.

Dimwit!

"TARA NA SA NIGHTMARKET!!!!" Someone shouted kaya halos lahat kami napatingin kung saan yung sumigaw.

Napalingon naman kami kaagad ng sumigaw si Dominic.

"YES!!!! TAMA NIGHTMARKET ANG TAWAG DUN!!! DAMN SINO BA YUNG SUMIGAW!?? IF SHE'S PRETTY I'LL MARRY HER!"

"Fuckit" i mouthed

Nagmarcha kaming lima patungo sa night market na yun... Damn it sounds dirty! Coz its sounds like Black Market.

Nang makarating kami
I thought night market was a small restaurant but para itong lugar kung saan maraming stalls na pwedeng kainan.

Sobrang daming tao.. and I hate it

"So many people..Mag order nalang ta--"

"Andito naman na tayo saka let's try something new... " Hendry said

"So ikaw na pala masusunod satin ngayon Hendry?? And how dare you cut my wordd?" I said

He took a deep sigh and face me
"Hindi naman sa ganon Red Subukan lang nating kumain dito mukhang masarap naman.. Ang dami ngang tao eh nakakasawa ding mag restaurant"

"I agree" Yuki said

Damn this Japanese guy!Palagi niya akong kinokontra!

"You know what Yuki I really hate you!"

"Oh man. I love you mwa!" Yuki said then wink

"FCK YOU YUKI!" and they all laugh

Those motherfckers!

We are five in a group and I am their leader... but we are all friends.. yes... i consider them as my friends tho.

"Hoy diego ang bagal mo talaga!!" Napalingon ako sa gawi ng babaeng nagsalita..

That girl....

Well well well... Mukhang hindi naman masama ang pagpunta ko dito.

You'll pay...I'm not done with you yet.

TO BE CONTINUE .......

XOXO~

The Bad Boy's Obsession [ON GOING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon