Zagubiony chłopiec

V

Wylądowaliśmy przy wielkim drzewie na polanie w środku dżungli. Pan zapukał w dąb i drzwi po chwili się otworzyły. Wniósł mnie do środka i posadził na stole. W środku było pełno chłopców w wieku od 13 do 17 lat. Wszyscy byli ubrani w peleryny. Spojrzeli na mnie groźnie. Uśmiechnęłam się tylko. W rogu pokoju zobaczyłam chłopaka z blizną na twarzy i błąd włosami. Felix. Spojrzałam na niego smutno, a on odwzajemnił moje spojrzenie.
- Uleczcie jej nogę - rozkazał Pan. Nikt jednak nie palił się żeby mi pomóc. W końcu podszedł do mnie mój przyjaciel. Chyba. Obejrzał moją nogę nie odzywając się ani słowem. Poszedł po chwili do jakiegoś pokoju i wrócił z bandażami i jakimś płynem.
- Teraz cię zapiecze - powiedział i zanim zdążyłam się przygotować polał ranę płynem. Łzy mimowolnie naleciało mi do oczu. Usłyszałam śmiech. Piotruś stał w rogu i patrzył na mnie z rozbawieniem.
- Już nie jesteś taka twarda co ? - odwróciłam się do niego
- Posłuchaj mnie uważnie bo nie będę się powtarzać nie życzę sobie do cholery czegoś takiego. Ściągasz mnie tu i teraz zamiast wyjaśnienia śmiejesz się ze mnie? Za kogo ty się masz? - chłopaka nieźle wkurzyła moja wypowiedź, podszedł do mnie i walnął ręką w stół.
- Teraz ty mnie posłuchaj kochanie. To moja wyspa. Ściągam tu tych co chce i robię to co chce a ty jesteś ostatnią osobą, która będzie mi mówiła co mam robić a czego nie. Zrozumiałaś ? - Byłam wściekła nie dam sobą pomiatać. Wyciągnęłam rękę i uderzyłam chłopaka w twarz
- Nie możesz decydować o życiu innych !
Chłopak nic nie powiedział tylko spojrzał na mnie ze złowieszczym uśmiechem. Zwrócił się do chłopców
- Nasza kochana przyjaciółka zafundowała wam moją ulubioną grę. W chowanego ! - chłopcy spiorunowali mnie wzrokiem - zasady znacie. Macie 20 sekund żeby się schować i jak was znajdę to oderwę wasz cień. Czas start.
Chłopcy wybiegli z domku w mgnieniu oka.
- Co ty chcesz zrobić ? Co to znaczy oderwać cień ?
- Zabije ich poprzez wyrwanie cienia - powiedział chłopak i zniknął