အပိုင်း_၃၂

13.1K 863 21
                                    

( Unicode )

" ချစ်ရသော ကိုကို " ( အပိုင်း_၃၂ )

"ဝမ်ရိပေါ်...ရိပေါ်...ကလေးငယ်..."

ရှောင်းကျန့်တိုက်ခန်းထဲဝင်လာတော့
အခန်းတစ်ခုလုံးသည် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်
နေ၏ ။

"ဘာလဲကွာ...ကလေးလေး...!"

ရှောင်းကျန့်သည်ဆွံ့အသွားသည့်အလား
ကလေးသည်မိမိအား အဝတ်အစားဗလာဖြင့်အခန်းထဲတွင်စောင့်နေသည်ကိုမြင်၏ ။

ဘုရားရေ...အဲ့ဒါဘယ်လိုုဖြစ်နိုင်မှာတဲ့လဲ?

ကလေးက အဲ့လိုလည်းဖန်တီးယူတတ်သည်လား ။

"ကလေး...ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

"အဟင်း...ကိုကိုကလည်း ကလေးက
ကိုကိုပြန်လာရင်အတူနေရအောင်လို့
စောင့်နေတာကို..."

"ဟမ်...အတူနေရအောင်လို့..."

"အွန့်လေ...ကိုကိုက...ကလေးကို...
မလိုချင်ဘူးလား...ဟင်?"

အမလေး...

တစ်လုံးချင်းပြောလာသောစကားနှင့်အတူ
တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းလာတဲ့ခြေလှမ်းလေးက
ရှောင်းကျန့်ခါးပေါ်သို့ချိတ်တွယ်လေသည် ။

"ရိပေါ်..."

ခုန်တက်လာတဲ့ကလေးကြောင့် ပြုတ်ကျမည်
စိုး၍အထင် ရှောင်းကျန့်လက်ထဲပါလာတဲ့အိတ်
ကိုအမြန်လွှတ်ချလေသည် ။ ပြီးနောက်ကလေး
ကိုယ်လေးကိုအမြန်ထိန်းရသည် ။

"ဗျာ...ကိုကို"

မျက်ဝန်းကြည်ကြည်လေးသည် ကြယ်ကလေး
တွေလိုလင်းလက်နေသည် ။ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေး
ကိုလျှာဖြင့်သပ်ကာ စိုစွတ်အောင်လုပ်တော့
ရှောင်းကျန့်အောက်ပိုင်းတစ်နေရာသည် ဖောင်း
ကြွလာ၏ ။

"ကုိကို..."

"အင်း"

ရှောင်းကျန့်နှုတ်ခမ်းထက်ကူးသန်းလာသော
ရိပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကြောင့် ခဏတာကြောင်
ငေးသွားရပေမယ့် သိပ်မကြာလိုက်ပါဘဲ နှုတ်
ခမ်းလေးအား ဖိကပ်ကာနမ်းရှိုက်ပေးမိသည် ။

"အ့ ကိုကို မလောနဲ့လေ"

"အဟက်...ဘာကိုလဲ ကိုယ့်ကိုဘယ်သူက
အရင်လာမြူဆွယ်တာလဲ ကလေးနော်...
ကိုယ့်ကိုစထားပြီးအခုကိုယ်ကမရတော့ဘူး"

💕 ချစ်ရ​သော ကိုကို 💕 ( YiZhan ) [ Completed ]Onde histórias criam vida. Descubra agora