De Vervloekte Troon en de Familie zonder Glorie

Hoofdstuk 6; De Zwarte Koningin

Jimmy en Henry liepen richting de stallen toen Steve op een paard de brug over reed. Hij stopte en stapte af bij het grasveldje voor het kasteel en gaf de teugels aan de nieuwe stalknecht. Henry en Jimmy liepen naar hem toe. 'Wat brengt jou hier?' Steve keek hem verrast aan. 'Heeft niemand het je verteld? Ik heb ontslag genomen bij Robert omdat hij je heeft ontslagen.' zei Steve vrolijk zoals altijd. 'En je denkt dat je hier gewoon kan komen wonen.' zei Jimmy boos. 'Oh, je bent nog steeds boos op me?' zei Steve verdrietig. 'Hij heeft wel gelijk. Je had het me moeten laten weten.' zei Henry peinzend. 'Sorry.' zei Steve met gebogen hoofd. 'Het kan wel hoor.' zei Henry met een lach op zijn gezicht. 'Ik heb meer dan genoeg ruimte.' Hij wees naar het grote grijze kasteel met donkerblauwe vlaggen en deuren. 'Kom we laten je de stad zien.' zei Henry en hij sloeg zijn arm om de schouder van Steve en Jimmy. 'Als je hier komt wonen krijg je wel een nuttige baan in plaats van dingen op schrijven. Ze liepen de brug over. Een lang pad met bomen aan de zijkant in. Als ze dit pad volgde kwamen ze zo in de stad. 'Weet je wat een schout is?' vroeg Henry nieuwsgierig. De herfst bladeren vielen van de bomen in het bruine haar van Henry. 'Nee.' zei Steve ongemakkelijk. 'Het is een soort wachter voor de stad. Je pakt de dieven en moordenaars op en sluit ze op in de cellen.' 'Klinkt belangrijk.' zei hij trots. Jimmy zuchtte. Ze waren bijna in de stad toen Steve zich ineens wat bedacht. 'Robert gaat op kruistocht!' zei hij trots dat hij het nog had onthouden. Henry en Jimmy keken elkaar aan. 'Wanneer?' zeiden ze tegelijk. Steve dacht na. 'Binnenkort.' 'Neemt hij Odo mee?' vroeg Jimmy hoopvol. 'Ja.' zei Steve verrukt. 'Woehoe!' riep Jimmy blij. Een vrouw met een klein kindje aan haar hand keek de drie jonge mannen afkeurend aan en liep snel verder. Daardoor moesten ze alleen maar harder lachen. 'Ben je niet bang dat iemand je herkent.' zei Jimmy nog een beetje na lachend. 'Nee.' zei Henry zelfverzekerd. 'Niemand weet eigenlijk hoe ik eruit zie en ik draag toch niet van die koninklijke kleren. Ik ga gewoon een willekeurige edelman zijn. Ze kennen me alleen van verhalen en als ze denken me te herkennen durven ze me waarschijnlijk niet aan te spreken. Bang dat ik het toch niet ben. '

Na een tijdje lopen kwamen ze langs een herberg met de naam; "De zwarte koningin". 'Dat klinkt duister.' zei Steve toen hij de naam van de herberg las. 'Je zult er ook nog vaak komen met je nieuwe baan.' Steve keek onderzoekend naar de herberg. Het was een groot zwart geverfd gebouw met groene gordijnen. 'Er zitten vaak rovers.' zei Jimmy. 'Maar ook waarzegsters en acrobaten.' Steve en Henry keken naar het gebouw alsof het het raarste gebouw in de wereld was. 'Misschien moet jij Steve maar helpen met zijn nieuwe baan.' zei Henry tegen Jimmy. 'Je weet zoveel over deze stad.' Jimmy keek Henry in tweestrijd aan. Hij wilde de baan dolgraag, maar samenwerken met Steve wilde hij niet. Steve knikte dat Jimmy de baan moest nemen. Dit was de baan die hij wilde als klein kind. Boeven vangen zoals de mensen die zijn vader hadden vermoord. Even dacht hij weer aan hoe hij het zag gebeuren, maar hij verstootte de gedachten snel en dacht aan de nieuwe baan die hij zou krijgen. 'Ik doe het!' zei hij blij. Er kwam een jonge vrouw de herberg uitlopen. Jimmy, Henry en Steve hadden haar niet gezien omdat ze blij waren over de nieuwe baan van Jimmy. 'Hallo.' zei de vrouw. 'KIM?!' zei Jimmy en hij keek haar aan alsof ze een vies insect was. Steve en Henry draaide zich om naar Kim. 'Wat doe jij hier?' zei Steve blij verrast. 'Ik wachtte op jou.' zei Kim. Ze had een groene rok aan, net zo groen als haar ogen. 'Waarom wacht je op mij?' vroeg Steve verrast. 'Uhm.' Kim keek naar Jimmy, die haar met zijn armen over elkaar spottend aan keek en naar Henry, die vol spanning naar het tafereel keek. 'Ik vertel het je nog wel een keer.' zei ze uiteindelijk. Henry en Jimmy keken haar teleurgesteld aan en Steve haalden zijn schouder op. 'Oke.' Henry keek van Kim naar de herberg. 'Waarom heb je hier overnacht?' vroeg hij uiteindelijk. 'Dat is gevaarlijk!' zei Steve. 'Er zitten rovers en waarzeggers.' Kim keek hem niet begrijpend aan. 'Dat zei Jimmy.' legde Steve uit. 'Er was nergens anders plek.' zei ze zuchtend. 'Ik heb geen struikrover gezien. Ik heb alleen iemand horen praten over een of andere Adam.' zei ze vaag. 'Er was wel een waarzegger. Hij was echt heel slim. Kom ik breng jullie naar hem toe.' Ze draaide zich om en liep de herberg weer in. Steve liep meteen achter haar aan, nieuwsgierig naar deze waarzegger. Jimmy en Henry keken elkaar twijfelend aan en besloten toen voor de grap naar binnen te gaan.