The hated slytherin ((Dutch))✔️

6. What is wrong with me?

'When you're dreaming with a broken heart, the waking up is the hardest part'. John Mayer: Dreaming with a broken heart.

Het felle licht schijnt door het raam in mijn ogen, ik staar al een uur lang voor me uit. Duizenden gedachten gaan rond in mijn hoofd. Wat had ik dan zo verkeerd gedaan? Waarom kan niemand mij accepteren. Een traan stroomde over mijn wang. Madam Pomfrey komt binnen lopen ' Je mag gaan, je ben als het goed is 100% genezen' ik knik en loop de ziekenzaal uit. Ik kijk op mijn horloge, het is al half 1 dus zullen de lessen al wel begonnen zijn. Ik loop op hoog tempo naar de Slytherin commonroom. Aangekomen trek ik mijn gewaad aan en loop naar mijn les, ik had Toverdranken samen met gryffindor. Toverdranken is één van mijn favoriete vakken. Ik loop het lokaal binnen, zo te zien was de les al begonnen. 'White waar kom jij zo laat vandaan' zegt Slakhoorn op een strenge toon. 'Ik kom net van de ziekenzaal professor..'
'Oh...goed dan ga maar zitten, er is een lege plek naast Lupin' ik knik en ga naast Remus zitten. Hij geeft me een bezorgde blik, 'ga naar pagina 136, jullie zullen 'Amortentia' gaan brouwen' vervolgd Slakhoorn.
'June? Gaat het we-'
'het gaat prima Remus, echt!' Onderbreek ik hem, hij glimlacht lief naar me.

Hij is zo schattig wanneer hij lacht...

Ik glimlach terug en we beginnen met het brouwen van de drank. Na 10 minuten zijn we klaar en we geven elkaar een high five. 'Wat ruik jij' vraagt Remus nieuwsgierig. Ik leun naar de ketel toe ' ik ruik... Chocola, bloesem en...Sneeuw?' Ik frons van mijn eigen antwoord 'wat ruik jij' vraag ik, 'ik ruik.. Chocola, mint en hibiscus', ik grinnik 'toevallig'. Ik kan een kleine glimlach niet onderdrukken.

Na de lessen besluit ik naar de bibliotheek te gaan, lezen is mijn aller grootste hobby. Ik hoor de deur kraken gevolgd door voetstappen, ik schenk er geen aandacht voor. Ik voel 2 warme koude handen in mijn nek, ik draai me snel om. 'Heb je me gemist?' Zegt Mason met een brede grijns. Ik kijk hem woedend aan, 'Dacht het niet sukkel' ik draai me weer om en richt me weer naar mijn boek en probeer hem te negeren. 'Kom op prinses, je wilt mij ook' ik sta op, draai zijn kant weer op en geef hem een klap in zijn gezicht. 'Praat nooit meer met me!' Schreeuw ik woedend. 'BITCH' en hij probeert zijn toverstok te pakken, ik was hem te snel af 'Expelliarmus' zeg ik en zijn stok vliegt naar de andere kant van de bibliotheek. Hij kijkt mij nijdig aan, maar ondertussen staat mijn bloed te koken van woede. 'W-wat doe je' en zijn nijdige blik veranderd opeens naar een angstige blik. 'J-je ogen..' stamelt hij. Ik frons en hij rent de bibliotheek uit. Wat is er zojuist gebeurt? Waarom rende hij weg? Ik blijf verward achter in de bibliotheek.

'Je hebt het de heer gezworen!' Schreeuwt een Dooddoener. Een andere man die ik herken van mijn andere dromen ligt op de grond, tranen stromen over zijn wangen. 'Alsjeblieft Malfoy, niet haar ze is alles wat ik nog over heb'. Er verschijnt een brede grijns over het gezicht van de dooddoener. 'Dat had je eerder kunnen bedenken voordat je haar leven op het spel zette'.

Die ochtend word ik wakker met knallende hoofdpijn. Malfoy? Heb ik die naam niet eerder gehoord? Ik wrijf onrustig in mijn ogen en ik loop gapend de Slytherin commonroom uit.

Opnieuw een reisje naar de ziekenzaal, geweldig...

Doordat ik zo'n klungelige sukkel ben duurt het me langer dan normaal, ik was weer eens de weg kwijt. Uiteindelijk kwam ik er, Madam Pomfrey was aan het slapen en ik vond niet dat ik haar wakker moest maken. Ik wist van de vorige keer dat het een groot en blauwe fles was. Ik kijk in de kast en zie uiteindelijk een groot blauwe fles. Ik twijfel even maar haal mijn schouders op en neem dezelfde hoeveelheid als de vorige keer. Ik voelde me al wat beter en liep de ziekenzaal uit. Ik loop weer richting de kerkers, ik besefte me nu pas dat het eigenlijk best donker was in het kasteel, ik hoorde iemand iets fluisteren. Ik bleef stokstijf stil staan, ik besloot te rennen, maar ik hoorde gefluister tot het harder werd. 'June..' het zei mijn naam, ik bleef weer stil staan. Ik kreeg de rillingen maar ik rende weer verder. Hijgend kom ik aan de commonroom, de haart die toen ik weg ging nog aan stond was nu uit. 'June..' hoorde ik weer. 'Ga uit mijn fk hoofd' riep ik. Dit keer was het een gemene lach die volgde. 'Dat dacht het niet, ik zal je achtervolgen tot je dood neervalt'. Ik kijk rond de commonroom maar ik zie niks of niemand. Ik val met een klap op de grond, ik grijp met mijn trillende handen mijn hoofd vast. Mijn hoofd was heftig gaan bloeden. Ik probeerde op te staan, maar het was alsof al mijn kracht verdwenen was. Ik kon net op staan en liep langzaam de commonroom uit. Ik liep de gangen door, maar elke stap werd mijn adem zwaarder. Alles werd langzaam zwart en ik hoorde en voelde mijn lichaam nog op de grond vallen.

Ik opende langzaam mijn ogen. Ik herkende de plek maar als te goed, het was de ziekenzaal. Ik kijk op mijn horloge, het is 5 uur in de middag. Madam Pomfrey komt naar me toe gelopen, 'hoe komt het dat jij steeds in de ziekenzaal terecht komt?' Ik haal mijn schouders op, ik wou dat ik dat wist.

'Wanneer mag ik gaan?' Ze fronst en kijkt me streng aan.

'Morgen, je bent nog onstabiel' ik zucht, nog een hele dag...

'Wat is er gebeurt?' Vraagt ze dit keer ongerust.

'Ik was gevallen.. op mijn hoofd' het is niet dat ik lieg want ik was echt op mijn hoofd gevallen, ik vertel gewoon... niet alles. Ik zie haar nog even bedenkelijk kijken en knikt dan.

Waarom beland ik steeds in de ziekenzaal?

What is wrong with me??

~Remus Lupin POV
'Remus!' Ik draai me om en Sirius rent mijn kant op. 'Heb je het al gehoord?' Vraagt hij voorzichtig. Ik frons 'wat gehoord?' Sirius kijkt me even bezorgt aan. 'Van...June' mijn ogen worden groter 'wat is er met June?'. Ik hoor Sirius slikken 'ze ligt in de ziekenzaal, ze werd vanochtend gevonden door een eerste jaars, ik heb wat dingen gehoord en-' ik onderbreek hem door weg te lopen, 'Remus wacht! Je kunt er niet naar toe!' Hoor ik Sirius nog roepen, ik negeer hem en loop naar de ziekenzaal. Helemaal achterin zie ik haar liggen, haar lichaam ligt levenloos op het bed. Ik haal mijn hand door haar lange bruine haar, ze slaapt nog. 'Jongeman ik wil dat je vertrekt, ze heeft rust nodig' Madam Pomfrey kijkt me streng aan. Ik zucht 'kunt u zeggen dat Remus geweest is?' Ze knikt en ik loop de ziekenzaal uit. Ik loop terug naar de Great Hall. James, Sirius, Peter en Lily zitten te ontbijten. Ik ga naast James en Sirius, tegenover Lily en Peter zitten. 'Moony gaat het?' Vraagt James. Ik knik
'met mij gaat het prima..' Sirius zucht, 'June ligt in de ziekenzaal..' Lily kijkt ons fronsend aan 'Wie is June?' James begint te lachen, 'Moony vind haar leuk' ik kijk hem boos aan 'ik vind June niet leuk!' Zeg ik net ietsje te hard. Sirius en James beginnen te lachen ik voel dat ik rood word. 'Is die June van June White?' Vraagt Lily, ik knik en ze kijkt me met grote ogen aan. 'Kennen jullie de familie White niet?' Ik frons 'wat bedoel je?' Vraagt James. 'Ik bedoel dat jullie maar beter op kunnen passen in haar buurt' James en Sirius fronsen nu ook. 'Kom ik laat het jullie zien' we lopen de Great Hall uit, Lily loopt voorop en wij volgen. Ze brengt ons bij de bibliotheek, 'Waarom zijn we in de bibliotheek?' Vraagt Sirius met een zucht. Lily pakt een dik en groot boek van de plank. Op de kaft staat 'Tovenaars Families' ze bladert tot ergens achterin het boek. 'de White familie, is 1 van de bekendste Families in misschien wel de wereld, de familie is erg bekend met hun talent voor zwarte kunsten. In de tijd dat Voldemort Dooddoeners opzochtte was William White de eerste die zich aansluitte'. Las Lily voor uit het boek. 'Dus ze heeft een Vader als Dooddoener?' Vraagt James. Lily knikt ' Maar dat is niet alles, er gaan geruchten rond dat William White jeweetwel een belofte maakte die hij niet kon nakomen' ze slikt, 'wat is het Lily?' Vraagt Peter. Ze schud haar hoofd, 'er gaan wel geruchten rond maar niemand weet het zeker' ze klapt het boek dicht en zet het weer op zijn plek 'zoals ik al zei, ik zou voorzichtig zijn in haar buurt' en ik zucht.