16. Severus Snape.

388 17 3
                                    

Vous êtes faussement heureux, vous troquez vos valeurs. Lui, il est tout mon monde et bien plus que ça.
Tourner Dans le Vide - Indila.

POV June White.
Zuchtend kijk ik uit het raam omdat ik weet dat het een lange dag gaat worden. Over een maandje hebben we onze N.E.W.T examens.
Ik zit al weken lang te leren en het is nogal vermoeiend. Een jaar of 1 - 2 geleden heb ik de beslissing gemaakt om Alchemist te worden. Het is niet zo'n populair beroep, maar ik ken genoeg toveraars die dat zijn zoals Dumbledore en Nicolaas Flamel.
Ik schud Dromeda wakker, 'wakker worden slaapkop' zeg ik giechelend.
'Ik voel me niet goed' zegt ze met een zucht.
'Je kunt anders voor de lessen nog even naar madam Pomfrey gaan' stel ik voor. Ze knikt, 'ik blijf dan nog even liggen' zegt ze met een grom.
Ik grinnik, 'ik ga ontbijten'.
Ik loop the Great Hall in, Remus glimlacht lief naar me en ik glimlach terug. James en Sirius daarentegen kijken me met een boze blik aan.
Ik draai me om en loop the Great Hall weer uit, ik kwam zonet op het briljante idee om in de keuken te ontbijten zodat ik niet aan die tafel van Slytherin hoef te zitten.
Zonder Dromeda overleef ik het echt niet aan die tafel, de helft haat me en andere helft heeft bewondering voor me. En ik weet niet welke van de twee ik erger vind..

Toen ik de keuken binnen liep kwamen er gelijk al een paar huiselfen naar me toe.
'Miss White waar kunnen we u mee helpen?' Vraagt er eentje beleeft.
'Doe maar gewoon toast, en noem me maar June' zeg ik.
Ik ben niet alleen in de keuken, een dik ventje zit op de tafel een bak ijs te eten.
'Ijs is niet echt een gezond ontbijt' zeg ik grinnikend.
De jongen kijkt op, 'I-ik dacht dat ik alleen w-was' zegt hij nerveus.
'Niet meer dus' ik besluit naast hem te zitten.
'June White' vervolg ik.
'P-eter Pettigrew' zegt hij stotterend.
'Wacht eens even, jij ben toch ook een marauder?' Vraag ik bedachtzaam.
Hij knikt, 'leuk je te ontmoeten' zeg ik met een glimlach.

Eventjes later komt de huiself terug met een bord toast. Ik pak gretig het bord aan, ik heb honger.

Even later heb ik mijn ontbijt ook op en Peter zit nog een bak ijs te eten.
'Jij eet....veel' zeg ik een klein beetje verbaast.
Hij knikt, 'd-dat zeggen veel mensen'.
'Ik moet gaan' ik zeg gedag en ik verlaat de keuken.

Ik loop rustig door de gang tot ik plotseling tegen een muur word geduwd. Ik kijk in 2 prachtige grijze ogen.
'Severus' zeg ik met een duivelse grijns. Maar hij kijkt me woedend aan.
'Hoe kun je die dingen die je kunt?' Vraagt hij streng. Ik haal mijn schouders op.
Hij heeft één hand stevig om mijn pols zitten en de ander in mijn nek.
Ik grinnik, 'wat ga je doen? Me vermoorden?' Vraag ik droog. Hij schud zijn hoofd.
'Ik wil dat je iets voor me doet' zegt hij.
Ik haal mijn wenkbrauw op, 'wat wil je dat ik doe?' Vraag ik nieuwsgierig.
'Zorg er voor dat James uit de buurt van Lily blijft' ik grinnik, 'waarom zou ik dat doen, James is een vriend van me'. Er verschijnt een grijns op zijn gezicht. 'Hij is geen vriend van je, niemand mag je'. Mijn grijns verdwijnt, 'ik ga je niet helpen Severus' zeg ik kalm. Hij kijkt me woedend aan. Hij laat me los en loopt weg. Ik kijk hem verward na.

POV Severus Snape.
Woedend loop ik weg, uit frustratie loop ik naar buiten. Ik ga bij het meer zitten. Ik kan het niet aan zien om de liefde van mijn leven elke dag met een ander te zien. En niet zomaar een ander, de arrogante James Potter.
Ik heb het verpest, ik verpest alles.
Tot mijn verbazing komt June opeens naast me zitten. 'Wat moet je?' Grom ik.
'Waarom wil je dat ik er voor zorg dat James uit Lily haar buurt blijft' vraagt ze. Ik kijk beschaamt naar mijn schoenen en zucht.
'Je bent verlieft op haar, is het niet?' Ik kijk haar even verbaast aan en knik langzaam.
Er ontstaan een stilte, geen ongemakkelijke stilte het voelt eerder aangenaam.
Ze kijk me aan met glimlach van hier tot Tokio, dat is het enige wat ze doet maar ik voel me begrepen. Ik heb gewoon iemand nodig die me begrijpt. Ik ben het conflict in de bibliotheek al lang vergeten. Ze kijkt me aan met haar blauwe ogen en ze stralen een warm gevoel uit. Het gevoel dat je je leven kan vertrouwen aan dit meisje. Ze is anders dan alle andere Slytherin's, ze is Ambitieus en Sluw maar ze heeft een hart van goud.
Ik zucht, 'ben jij.... gelukkig?' Vraag ik onzeker.
Ik zie haar nadenken, maar ze knikt.
'Ben jij gelukkig?' Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet'.

Even later trekt ze me in een knuffel. 'Waarom geef je me een knuffel?' Vraag ik verward. Ze haalt haar schouders op. 'Iedereen heeft soms een knuffel nodig' ik glimlach.

'Ik moet wel nu naar het kasteel, mijn lessen kunnen op elk moment beginnen' zegt ze even later. Ik knik, 'Dankje, voor.... alles' zeg ik.
Ze knikt, 'geen probleem' en ze loopt weg.

Ik heb het eerste uur vrij dus ik blijf nog even zitten. Mijn ogen vallen op de weerspiegeling in het water. Even zie ik iets achter me staan maar als ik naar achter kijk is er niks. Ik kijk weer terug in de weerspiegeling op het water maar er is niks meer te zien. Ik wrijf in mijn ogen. Het zal wel niks geweest zijn..

POV June White.
Ik loop door de gangen met een goed gevoel. Het doet me goed om te weten dat ik iemand anders beter heb laten voelen.
De les is al begonnen, ik heb potions maar Slughorn zal het vast niet erg vinden. Ik ben ook één van zijn beste leerlingen.
Ik klop op de deur van het lokaal, Slughorn doet de deur open en de hele klas staart me aan. Alweer...
'Ah! Miss White! Ga zitten' en ik loop het lokaal binnen. Ergens achterin zie ik Dromeda zitten en ik ga naast haar zitten.
'Waar was je nou??' Vraagt ze fluisterend.
'Ik was bij het meer' fluister ik terug.
'Waarom??' Ik haal mijn schouders op en ik zie dat ze met haar ogen rolt.
'Wat moeten we brouwen?' Vraag ik nog steeds fluisterend.
'Black Fire Potion'. Ik knik en ik zet mijn ketel op tafel.

*

Professor Slughorn komt mijn kant op gelopen. Hij kijkt nauwkeurig in mijn ketel, '10 points voor Slytherin!' Zegt hij vrolijk. 'Perfect! Miss White'. Ik glimlach naar Dromeda en ze rolt met haar ogen. 'Hoe doe jij dit?' Vraagt ze fluisterend als professor Slughorn bij anderen aan het checken is.
Ik haal lachend mijn schouders op, 'ik weet het niet'. Ze zucht, Dromeda steekt snel haar vinger op. 'Wat is er miss Black?' Vraagt de professor. 'Ik voel me nogal ziek, mag ik even naar de ziekenzaal?' Hij knikt en Dromeda laat me alleen achter.
Na de les ben ik één van de laatste in het lokaal, ik wil net weglopen tot dat Professor Slughorn mij tegenhoudt.
'Miss White, ik snap dat jullie het allemaal druk hebben maar ik geef vrijdag een etentje en ik zou het leuk vinden als je er bij was'. Ik glimlach, 'tuurlijk professor, ik kom graag'.
'Mooi! Dan is dat geregeld' ik knik en loop het lokaal uit.

*

'WHITE!' Hoor ik iemand van achter schreeuwen. Ik kijk achterom en ik zie James en Sirius. Ik draai weer terug en begin iets harder te lopen. Al mijn lessen zijn net voorbij en ik loop nog met mijn volle tas boeken door de gang. Na een paar seconden hebben James en Sirius mij al ingehaald. Ik zucht, 'wat moeten jullie?' Vraag ik geërgerd.
'We willen praten' zegt James.
'Geen zin' en ik probeer weg te lopen maar Sirius pakt me vast bij mijn pols. Ik geef ze een neppe glimlach, 'ik dacht dat we vrienden waren, maar ik besef het nu, en ik snap het maar laat me dan met rust!' En ik ruk mezelf los. 'June, wacht!' Maar ik loop stug verder.
Weer halen ze me in, 'WAT MOETEN JULLIE TOCH VAN ME!' Schreeuw ik.
Ze kijken me angstig aan, mijn ogen zijn rood geworden van woede. Ik adem in en uit en ze worden weer hun originele kleur. Ik kijk ze schuldig aan en ik loop weg.
Ik moet echt mijn emoties onder controle houden, straks loopt het nog uit de hand...

Damn het is facking warm buiten en ik heb mijn hele gezicht verbrand. 🥵
Alvast een fijne Pasen!

x Liza

The hated slytherin ((Dutch))✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu