7. Why don't you trust me?

467 21 1
                                    

'My heart can't take this damage'.
— XXXTENTACION, Changes

~June White POV
Vandaag mag ik weer uit de ziekenzaal, het verbaast me dat niemand nog is langsgekomen...
Ik loop opgewekt de ziekenzaal uit, het ontbijt begint zo dus ik ga richting 'the Great Hall' . Als ik binnen kom zie ik iedereen al ontbijten. Ik ga met tegenzin aan de Slytherin Tafel zitten, ik voel me niet echt thuis in Slytherin..
Ik zucht, ergens aan de lange tafel zie ik Manson zitten, hij kijkt me angstig aan. Ik weet nog steeds niet wat er gebeurt was die avond in de bibliotheek, alles ging zo snel. Eerst schelde hij me uit, en even later rende hij bang van me weg. Ik eet mijn ontbijt op, tegenover me zitten 2 meisjes. Ze fluisterden dingen naar elkaar en keken me soms aan en giechelen. Ik zucht 'kunnen jullie niet gewoon jullie bekken dicht houden' ze kijken me dit keer nijdig aan. 'Pardon? Wie denk je wel niet wie je bent?' Zegt het meisje dat rechts zit van de ander. 'Ze is gewoon jaloers' ik begin te lachen 'waar zou ik jaloers op moeten zijn, jullie uiterlijk? Zelfs een koe ziet er beter uit dan jullie' oeps, dat was misschien wel een beetje gemeen..
Ze kijken me nu woedend aan, 'ik hoop dat de Heer van het Duistet jou als eerst vermoord' en ze grijnst. 'oh ik denk dat dat wel goed komt' en ik loop van ze weg.
Ik heb het eerste uur geen les dus ik besluit naar de bibliotheek te gaan. In de bibliotheek staan de Marauders met en een meisje met rood haar te praten. 'Heyy, wat doen jullie hier?' Ze draaien zich allemaal verschrikt om. 'Sorry, ik wou jullie niet laten schrikken..' zeg ik schuldig. Ik kijk het meisje met rood haar aan, 'ik ben June, leuk je te ontmoeten' en ik geef haar een glimlach. 'Ja, ook leuk jou te ontmoeten' zegt ze twijfelend. Er ontstaat een lange stilte
'is er iets mis?' Vraag ik. James knikt en hij kijkt me boos aan. 'Dat weet je vast wel' zegt hij. Ik frons, 'nee... volgens mij niet' ook Sirius kijkt me boos aan. 'Waarom vertel je ons niet dat je vader een Dooddoener is?' Vraagt hij. 'Ik... eh-' stamel ik. 'Ik dacht dat jullie dat niet erg zouden vinden..' zeg ik nu ook geërgerd. 'Dacht je dat?jij bent er vast ook één is het niet? ' vraagt James. Mijn hart brak in stukken, 'denken jullie dat?' Ik kijk Peter en Remus hoopvol aan.

~Remus Lupin POV
Eerlijk gezegd ben ik het niet met James en Sirius eens, als haar vader een Dooddoener is maakt dat haar toch nog geen Dooddoener? Sirius kijkt me streng aan en met tegenzin knik ik. June word nog bozer en het lijkt alsof ze bijna kan ontploffen. Haar ogen die eerst een prachtige blauwe kleur hadden, werden in 1 opslag donker rood. Ik kijk haar verschrikt aan, en ik voelde me ineens heel erg misselijk. 'Wat doe je?!' Vraagt Sirius. Ik begin te wankelen en val op de grond, alles word zwart.

~June White POV
Remus valt met een klap op de grond, ik sla een kreetje en ga naast hem op de grond zitten. 'Remus?' Vraag ik aarzelend, 'gaat het?' Remus opent zijn ogen en knikt langzaam. Ik help Remus met opstaan. 'Kijk nou wat je hebt gedaan!' Sirius geeft me een duw, waardoor ik bijna op de grond val maar nog net mijn evenwicht kon bewaren. Ik schaam me kapot, ik knik en ren uit de bibliotheek. Ik let niet op waar naartoe ga, ik begin moe te worden van het rennen. Ik heb niks, geen vrienden, geen ouders, niemand die om me geeft. Er stroomt een traan over mijn wang. Ik probeer mijn tranen in te houden, maar er stromen als maar meer over mijn wangen. Ik voel woede maar ook verdriet, wat had ik nou verkeerd gedaan??
Ik veeg mijn tranen weg en loop de commonroom binnen. Er zitten maar enkele Slytherins, ik loop mijn slaapkamer binnen. Woedend begin ik te ijsberen door mijn slaapkamer. Rechts van mijn bed staat een bureau, ik loop naar mijn bureau en gooi alles er vanaf. Ik heb ze niet nodig, ik heb mezelf.

~Remus Lupin POV
Als 3e les hebben we toverdranken samen met Slytherin. De Marauders vinden het maar niks, maar sinds ik June ken vind ik het best oké, hoewel ze nu vast woedend op me zal zijn..
De les begint, professor Slughorn begint met zijn saaie verhaal over één of ander toverdrank. Ik leun naar voren
'psst Sirius, waar is June?' Fluister ik. Hij fronst 'hoe moet ik dat nou weten?' James sluit zich ook aan bij ons gesprek. 'Hoezo boeit jou dat? ze is een Dooddoener' snauwt hij. 'Je moet mensen niet beoordelen om wie zijn of haar ouders zijn, Padfoot jij hebt toch ook ouders die Voldemort dienen?!' snauw ik terug. Snape die voor ons aan een tafel zit kijkt ons nijdig aan. 'Sssssttt' sist hij. 'Hou je bek Snivellus' snauwt James terug. Sirius zijn blik verandert, hij kijkt schuldig. 'Misschien heb je gelijk..' zegt hij zachtjes. 'Padfoot! Ze is niet te vertrouwen, haar vader-' 'Mijn ouders toch ook!' Onderbreekt Sirius. 'M-maar in de bibliotheek toen Remus op de grond viel' stottert Peter.
'Ik struikelde vast'
'Maar ik zweer d-dat ik zag dat-'
'Hou je bek Peter, het is onze schuld...'

Na wat lessen is het eindelijk tijd voor de lunch. Ik voel me erg schuldig. Lily en Marlene komen bij ons aan de tafel zitten. Lily die duidelijk door heeft dat er iets mis is kijkt ons vragend aan.
'Wat is er mis, jullie zijn nooit zo stil..'
Ik zucht geërgerd, ik haal mijn schouders op. Lily fronst, 'Hallo?! Gaan jullie het me nog vertellen of wat?'
'We hadden misschien niet zo... gemeen moeten zijn tegen June..' zegt Sirius. Lily en Marlene kijken ons geschokt aan. 'Dat mens is gevaarlijk!' Zegt Marlene met een hoog kreetje. Ik kijk haar geërgerd aan. 'Je kent haar niet eens!' Snauw ik. Lily kijkt ons ongemakkelijk aan. 'Ik weet niet, maar er gaan wel geruchten over haar rond, en ze zijn niet niet bepaald positief, dus ik weet niet of ze te vertrouwen is..' zegt Lily twijfelend. 'Ik ben het helemaal eens met Lily-flower!'
'Prongs!'
'Sorry Padfoot maar ik vertrouw haar niet!'
Ik kijk James kwaad aan, hij voor oordeelt haar bij wie haar vader is. Als hij dat bij Sirius had gedaan waren ze nooit vrienden geweest.

The hated slytherin ((Dutch))✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu