4. Bölüm - Mirza Arslan

408 141 561
                                    

Bu bölümü kitabı yazdığımdan beri bu yana bana çok destek olan ayseysr120 ithaf ediyorum.
.
Mutimedyada güzel bir fon müziği var.
.

Akşam son çizimimi halledip siyah yuvarlak masadan kalktım. Projem hazırdı yarın babama verip sonunda kurtulacaktım. Kendimi keyifle odanın ortasında duran yatağın üzerine atıp, telefondan bir müzik açıp dinleyerek bu anın tadını çıkartmak istedim. Bakın ne diyorum istedim ama sonuç olmadı. Müziğin en güzel yerinde kesilip araya giren telefonum melodisiyle yarım kalmıştı.

*Berk: Alo Mirza ne yapıyorsun kardeşim?

*Mirza: Uzanmışım, ne oldu?

*Berk: Bizim evde arkadaşlarla takılıyorduk. Senide çağıralım dedik.

Olum aranızda takılın işte. Neden beni rahatsız ediyorsunuz. Sanki ben gelince başka bir şey olacak.

*Mirza: Hiç uğraşamam kendi aranızda takılın.

*Berk: Hadi Mirza zaten uzun süredir görüşemiyoruz bari gel yüzünü görelim. B...

Berk'in cümlesini yardan kesip pardon ağzına tıkayıp kabul ettim.

*Mirza: Tamam.

Ah! Tamam demeseydim bir de onla uğraşacaktım ki hiç uğraşamam yine zevzek zevzek konuşacak ağzımın tadını bozacaktı. Onun yerine en iyisi gitmekti hem kafa dağıtmış olurum. Üzerimde ki gri eşofmanları çıkartıp, sade beyaz bir tişört ve siyah dar pantolon giyinip, masanın üzerinden arabanın anahtarını alarak aşağıya indim, saat sekizdi babam ortalıkta görülmediğine göre belli ki namaz kılıyor olmalı, annem ise tesbih çekiyordu, beni görünce bana baktı ve bende ona baktım... Galiba bir açıklama yapmamı bekliyor.

"Arkadaşlar çağırdı yanlarına gidiyorum."

Kaşlarını hafif çatıp bana yandan hafif bakış atarak konuştu.

"Arkadaşların neredeler?"

"Berk'in evinde" Demez olaydım ama dedim. Bana ters ters baktı, Berk'i hiç sevmezdi tek Berk'i değil diğer arkadaşlarımda pek sevmezdi.

"Ah oğlum! O çocuktan arkadaş olmaz. Hiç kanım ısınmıyor o çocuğa gitmesen olmaz mı?"

Ah annem! Bende istemezdim ama zevzek rahat bırakmaz şimdi beni.

"Olmaz annem ısrar ettiler."

" Peki geç kalama. Bir yerlerde de çok oyalanma."

Annem her zaman olduğu gibi nasihatiyle beni uğurladı.

" Annem bak ben çocuk değilim ki koskocaman adam oldum artık."

" Aa oğlum, ortam bozuk sen yine geç kalma."

Yine de seviyorum annemi.

" Tamam annem. Hadi görüşürüz"

" Hadi dikkatli ol, Rabbim korusun seni."

Evden çıkıp arabaya bindim, ayrıca size kendimden bahsetmemiştim dimi.
Hep o zevzek yüzünden insanda akıl bırakmıyor ki! Ne demek istediğimi onu tanıyınca anlayacaksınız.

Eksik Mısralar  (Elfâz serisi-1) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin